«Ο Θεός του προνομιούχου αυτού λαού που εξέλεξε τους προγόνους μας και αφού εξόντωσε 7 έθνη μας έδωσε κληρονομιά την χώρα της Χανάν»
όπως γίνεται αντιληπτό ο Παύλος και κατ’ επέκταση η Καινή Διαθήκη επικροτεί και υπερηφανεύεται για τις σφαγές που διέπραξε ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης προς χάριν των ιουδαίων
(ερμηνεία εις τον Ησαϊαν 236):
«τα αγάλματα γκρεμίστηκαν οι βωμοί έπεσαν τα δαιμόνια έφυγαν»
- O Ι. Χρυσόστομος «εις τον μακάριον Βαβύλον»:
«να μην πλησιάζει κανείς τα θέατρα γιατί κάνουν τους ανθρώπους μοιχούς, πομπή του σατανά τα θέατρα. Στα θέατρα γεννιέται κάθε πορνεία, ακολασία και ασέλγεια» (Κανών ΚΔ΄)
Στην εποχή μας και τονίζεται αυτό, τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά για να τα κάνουμε περίπλοκα βγάζοντας τα μάτια με τα ίδια μας τα χέρια: Όπως ακριβώς βλέπετε ανεξίθρησκες συνάξεις παγκοσμιοποιητών (σαν την παραπάνω φωτογραφικά) επειδή οι συμμετέχοντες σε αυτές βάζουν την παγκόσμια διακυβέρνηση ενός παγκόσμιου ‘’έθνους’’ (=δίχως εθνοφυλετικές διακρίσεις ως εκ τούτου) ΥΠΕΡΑΝΩ της θρησκείας του καθενός συμμετέχοντα χωρίς να σκοτώνονται έτσι μεταξύ τους για θρησκευτικά ζητήματα, με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να εξασφαλίσουμε από την αντίθετη πλευρά την υφιστάμενη διαφορετικότητα κάθε έθνους (σαν του δικού μας ελληνικού) που θέλει να συνεχίζει να υπάρχει ανεξάρτητο σύμφωνα με τους δικούς του νόμους ή τρόπο ζωής, άμα βάλει και εκείνο την Πολιτεία του υπεράνω της όποιας θρησκείας έχουν οι πολίτες του ή καμιάς αν μιλάμε για όσους αθεϊστές (που είναι αρκετοί στην εποχή μας) έχουν επίσης εθνική συνείδηση (σημ. τα γονίδια της ράτσας του καθενός καθορίζουν το έθνος στο οποίο ανήκει και όχι κάποια θρησκεία ή μια αστυνομική ταυτότητα ενός κράτους, ειδάλλως δεν θα κάναμε ποτέ γονιδιακό τεστ για να βρούμε τον πατέρα κάποιου ή έναν δολοφόνο από τα αποτυπώματα που άφησε για παράδειγμα, αλλά θα ψάχναμε τη θρησκεία του ή τι όνομα γράφει η αστυνομική του ταυτότητα). Τόσο απλά και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και το παρόν ιστολόγιο της Παραδοσιοκρατίας (π.χ. για αυτό δεν είναι θρησκόληπτο) για όποιον διαβάσει τα ‘’σχετικά’’ του για να κατανοήσει το σκεπτικό του.
Αν από την άλλη πούμε ή επιδιώξει κάποιος να σώσει το έθνος του βάζοντας τη δική του θρησκεία υπεράνω της Πολιτείας της χώρας που διαμένει, τότε εφόσον ΔΕΝ ζούμε πια στην εποχή μας σε κάποιο θεοκρατικό καθεστώς σαν το Βυζαντινό χριστιανικά ή σε παγανιστικό αρχαιοελληνικά (όπως θα δούμε παραδειγματικά με δυο δημοσιεύματα στη συνέχεια) για να έχουν ως εκ τούτου όλοι οι πολίτες την ίδια θρησκεία, πλην κάποιων μεμονωμένων περιπτώσεων που εκδιώκονταν έτσι μισαλλόδοξα όπως συμβαίνει παρομοίως στα μουσουλμανικά κράτη που είναι θεοκρατικά, τότε κάποιος με τη λογική του ‘’όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας’’ είτε για θρησκευτικούς λόγους είτε επειδή παρουσιάζεται εκείνος μόνο ως σωτήρας του έθνους εκδιώκοντας με παρόμοιο μισαλλόδοξο τρόπο κάθε άλλον υπερασπιστή του (π.χ. επειδή δεν ανήκουν και οι δυο στην ίδια πολιτική οργάνωση ή κόμμα), τότε σκάβει τον λάκκο με τα ίδια του τα χέρια για να πέσει ο ίδιος μέσα εφόσον καταφέρνει αυτό που θέλουν οι παγκοσμιοποιητές, ήτοι την παγκόσμια διακυβέρνησή τους εκμεταλλευόμενοι την πανάρχαια τακτική του ‘’διαίρει και βασίλευε’’, χωρίς όμως να επικρατεί αυτό στο δικό τους παγκοσμιοποιητικό στρατόπεδο όπως είδαμε και φωτογραφικά παραπάνω.
Αν για παράδειγμα ο Χίτλερ στην εποχή του που έβαλε το δικό του έθνος υπεράνω της κάθε υφιστάμενης θρησκείας στη Γερμανία, δεν προχωρούσε στην εκπαιδευτική του μεταρρύθμιση για να μην προκαλέσει τις αντιδράσεις της συντηρητικής εκκλησιαστικής παιδείας (όπως διαβάσαμε παραπάνω) ή αν έλεγε ότι έρχομαι να κυβερνήσω ως Καθολικός για παράδειγμα βάζοντας τη θρησκεία υπεράνω του έθνους του, τότε κανένα έθνος δεν θα ερχότανε υπεράνω του όποιου θρησκευτικού συναισθήματος με την εκπαιδευτική του μεταρρύθμιση και αντί ο λαός του να το υπερασπιστεί μέχρι και στα πεδία των μαχών απέναντι στους εχθρούς του, αυτός θα σκοτωνότανε μεταξύ του εμφυλιοπολεμικά για θρησκευτικούς λόγους, διότι μέσα στον γερμανικό πληθυσμό υπήρχαν παγανιστές και Προτεστάντες που ποτέ δεν ήθελαν τους Καθολικούς! Αν από την άλλη έλεγε ο Χίτλερ ότι δέχεται στις τάξεις του μόνο όσους είναι μαζί του εκδιώκοντας κάθε άλλον γερμανό που και εκείνος υπερασπίζονταν το γερμανικό έθνος, το ίδιο εμφυλιοπολεμικό αποτέλεσμα θα είχαμε από κοσμική πλευρά αυτή τη φορά πέρα από τη θρησκευτική ή θα πολεμούσαν παρά μόνο όσοι ανήκαν στο ναζιστικό πολιτικό κόμμα αντί όλοι οι Γερμανοί, με αποτέλεσμα η όποια εθνοαπελευθερωτική προσπάθεια από τα παγκοσμιοποιητικά αφεντικά που κυβερνούσαν τη χώρα του (π.χ. για να υπάρχουν εκεί πέρα Μασονικές Στοές πριν τις απαγορεύσει το ναζιστικό καθεστώς στέλνοντας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τα μέλη του μαρκαρισμένα με ένα κόκκινο τρίγωνο ως πολιτικοί κρατούμενοι) να αποτύχαινε πριν ακόμα ξεκινήσει για ευνόητους λόγους!
«Αρθρον 16 Συντάγματος 1952
…
Εις πάντα τα σχολεία μέσης και στοιχειώδους εκπαιδεύσεως η διδασκαλία΄αποσκοπεί την ηθικήν και πνευματικήν αγωγήν και την ανάπτυξιν της εθνικής συνειδήσεως των νέων επί τη βάσει των ιδεολογικών κατευθύνσεων του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.
Αρθρον 17 Συντάγματος 1968
1. Η παιδεία τελεί υπό την ανωτάτην εποπτείαν του Κράτους, παρέχεται δαπάναις αυτού, σκοπεί δε και εις την ηθικήν και πνευματικήν αγωγήν και την ανάπτυξιν της εθνικής συνειδήσεως των νέων επί τη βάσει των αξιών του ελληνικού και του χριστιανικού πολιτισμού.
…
Άρθρο 16 Συντάγματος 1975
…
2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλαση τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».
Βλέπουμε ότι ο όρος «ελληνοχριστιανικός πολιτισμός» απαντάται μόνον στο Σύνταγμα του 1952. Στο χουντικό Σύνταγμα διαχωρίζεται ο πολιτισμός σε ελληνικό και χριστιανικό. Στο ισχύον Σύνταγμα δεν υπάρχει αναφορά σε ελληνοχριστιανικό πολιτισμό. Ακούγεται, όμως, ο όρος και γράφονται άρθρα και βιβλία γι’ αυτόν. Ύμνοι και λίβελοι.
(από: ribandsea.com/articles/3809-ti-einai-ellinoxristianikos-politismos.html)
Έχοντας λοιπόν όλα αυτά κατά νου, ως Παραδοσιοκρατία εδώ πέρα, όχι μόνο στρεφόμαστε ενάντια σε κάθε τέτοια διχαστική λογική που λέει ‘’όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας’’ είτε για πολιτικούς είτε για θρησκευτικούς λόγους θεωρώντας όσους το λένε αυτό ως το μακρύ χέρι των παγκοσμιοποιητών εναντίον μας, αλλά συμφωνούμε 100% με το άνωθεν ανεξίθρησκο άρθρο του Συντάγματος του 1975 που μιλά πάνσοφα για ανάπτυξη ΕΘΝΙΚΗΣ (και όχι κάποιας παγκόσμιας σαν να είμαστε εξωγήινοι ας πούμε) και θρησκευτικής συνείδησης ΧΩΡΙΣ να μιλάει για κάποια συγκεκριμένη θρησκεία φέρνοντας έτσι τη σύγκρουση μεταξύ αλλόθρησκων ανθρώπων ή θρησκευομένων και άθεων, αφού όπως ήδη είπαμε δεν ζούμε πια (καλώς ή κακώς ας το κρίνει ο καθένας) σε κάποιο θεοκρατικό καθεστώς, χριστιανικό ή παγανιστικό, για να μην υπάρχει τέτοια σύγκρουση, με μια μόνο διαφορά που πρέπει άμεσα να διορθωθεί (αν θέλουμε να συνεχίσουμε να μιλάμε για ελεύθερους πολίτες βάσει του ίδιου άρθρου του Συντάγματος) επειδή άλλαξαν κατά πολύ οι θρησκευτικές συνθήκες από τότε μέχρι σήμερα και στην πατρίδα μας: Αρκεί οι υπάρχουσες θρησκείες ενός έθνους να μην υπηρετούν κάποιο άλλο ή ακόμη χειρότερα, άμα βάζουν ένα ‘’παγκόσμιο’’ υπεράνω του δικού τους! Μερικά παραδείγματα κρίνοντας από την κοινωνική συμπεριφορά του καθενός και ιδίως της θρησκευτικής του ηγεσίας στην οποία υπακούει:
Αυτοί που είναι μουσουλμάνοι με τουρκική όμως συνείδηση αντί για ελληνική, καθίσταται αυτονόητο ότι υπηρετούν την Τουρκία και όχι την Ελλάδα για να ανεχτούμε τη θρησκευτική τους πίστη στη χώρα μας, ενώ αν έχουν ελληνική γνωρίζουμε ότι θα πολεμήσουν πλάι μας τους τούρκους αν μας επιτεθούν, ακόμη και αν πιστεύουν θρησκευτικά σε εξωγήινους! Ομοίως, όσοι Καθολικοί βάζουν τη θρησκεία τους υπεράνω του ελληνικού έθνους, υπηρετούν το Βατικανό του εκάστοτε Πάπα και καμιά Ελλάδα (σημ. για αυτό το λόγο δημιουργήθηκαν αποσχιστικά και οι Προτεστάντες στη βόρεια Ευρώπη), όπως και την Αμερική ή τους παγκοσμιοποιητές ευρύτερα όσοι έχουν μια νεοεποχίτικη ή αιρετική θρησκεία (π.χ. Μασόνοι, Θεοσοφιστές, Σαϊεντολόγοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά κ.α.) προερχόμενη από εκεί και άρα χρηματοδοτούμενη από εκείνους αντίστοιχα. Αυτό παραδειγματικά σημαίνει πως άμα βρεθεί μια ομάδα ανθρώπων που επειδή κυλάει στις φλέβες της ανατολίτικο αίμα λίγο ή πολύ για να έλκεται από βουδιστικές ή ινδουιστικές θρησκείες και θελήσει να φτιάξει μια τέτοια στη χώρα μας, τότε θα επιτραπεί αυτό μόνο και εφόσον θα χρηματοδοτηθεί από τους ίδιους (και με διαπιστωμένη από την κοινωνική συμπεριφορά τους εθνική συνείδηση όπως είπαμε) και θα απαγορευτεί άμα θελήσει να λειτουργήσει ως παράρτημα μιας τέτοιας υφιστάμενης θυγατρικής κάπου στην Αμερική ας πούμε, για να μην αποτελέσει ως δούρειο ίππο των νεοταξιτών μέσα στην πατρίδα μας. Και σε εποχή ηλεκτρονικής ή ψηφιακής διακυβέρνησης σαν τη σημερινή, πανεύκολα μπορεί να διαπιστωθεί ποιος χρηματοδοτείται από ποιον και από που.
Ούτε, τέλος, θα πρέπει να γίνει αποδεκτή η οποιαδήποτε πανθρησκευτική προσπάθεια ‘’συνένωσης’’ διαφορετικών μεταξύ τους θρησκευτικών δογμάτων με Μασονικό τρόπο, μιλώντας για ‘’ελληνοχριστιανισμό’’(!) λόγου χάρη ταυτίζοντας άσχετους μεταξύ τους θεούς σαν να είναι το ίδιο πράγμα με τη δικαιολογία ότι θα πρέπει να γίνει αυτό για να μην υπάρχει θρησκευτικός διχασμός μέσα σε μια κοινωνία, τόσο γιατί κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί άμα βάζουμε το έθνος υπεράνω της κάθε θρησκείας όπως αποδείξαμε πρωτύτερα (π.χ. ενωμένοι πολεμήσανε όλοι οι Γερμανοί ανεξαρτήτως θρησκείας του καθενός και ενωμένοι καλούμαστε να πάμε φαντάροι ή να πολεμήσουμε όλοι οι Έλληνες άμα γίνει μια επιστράτευση χωρίς να καλούνται παρά μόνο πιστοί μιας συγκεκριμένης θρησκείας ή καμιάς αν μιλάμε για αθεϊστές που απέχουν από θρησκευτικά δρώμενα), όσο και γιατί καταστρέφεται κάθε συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξιθρησκεία ή θρησκευτική ελευθερία όταν με φασιστικό τρόπο προσπαθεί να επιβληθεί μια μόνο παγκόσμια και ως εκ τούτου να υπηρετεί παγκοσμιοποιητές αντί για το όποιο έθνος από τη στιγμή που χρηματοδοτείται από εκείνους:
Στόχοι της "Νέας Εποχής"
Αυτοί που κατευθύνουν την κίνηση της Νέας Εποχής έχουν δύο βασικούς στόχους:
1) Την εγκαθίδρυση μιας Νέας Τάξεως Πραγμάτων σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο, με κατάληξη την επιβολή μιας παγκόσμιας κυβέρνησης με επικεφαλής ένα παγκόσμιο κυβερνήτη (δικτάτορα), τον αναμενόμενο από αυτούς "μεσσία" της Νέας Εποχής
2) Την εγκαθίδρυση μιας Νέας Τάξεως Πραγμάτων σε θρησκευτικό επίπεδο. Δηλαδή τη δημιουργία μιας νέας παγκοσμίας θρησκείας ή πανθρησκείας, η οποία θα προκύψει από την συνένωση όλων των γνωστών θρησκειών. Γι' αυτό και βλέπουμε να βάζουν όλες τις θρησκείες να συζητούν μεταξύ τους για να βρουν αυτά που τις "ενώνουν". (Διαχριστιανικός και Διαθρησκειακός συγκρητισμός).
Ο Κύριός μας Ιησούς Χρίστος λέγει κατηγορηματικά: "Εγώ ειμί η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή". (Ιω. 14, 6).
Αντιθέτως, η Νέα Εποχή υποστηρίζει ότι όλοι οι δρόμοι, όλες οι θρησκείες, οδηγούν στην Αλήθεια. Όσοι υποστηρίζουν -όπως π.χ. εμείς οι Ορθόδοξοι- ότι μόνον η δική τους πίστη είναι η αληθινή και σώζει τον άνθρωπο, αυτοί θεωρούνται "κολλημένοι στην παλιά εποχή", θεωρούνται εχθροί της Νέας Εποχής και συκοφαντούνται ως φανατικοί, μισαλλόδοξοι, ρατσιστές, φονταμενταλιστές κ.ο.κ.
Ο Χριστός -λένε οι κήρυκες της Νέας Εποχής - ήταν ένας από τους πολλούς μύστες και διδασκάλους της ανθρωπότητας. Ήταν ένας άνθρωπος που με τις δικές του δυνάμεις ανέβηκε ψηλά.
Από όσα είπαμε παραπάνω, φαίνεται καθαρά ο αντιχριστιανικός χαρακτήρας της Νέας Εποχής Φαίνεται, επίσης, ότι ο βασικός στόχος της Νέας Εποχής είναι η παγκόσμια κυριαρχία. Αυτός ήταν και είναι ο βασικός στόχος και το σχέδιο των λεγομένων μυστικών εταιρειών όπως η μασονία, η Θεοσοφία, οι Ιλουμινάτοι (πεφωτισμένοι), και "λεσχών" όπως η Τριμερής Επιτροπή και η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ. Αυτός ο ίδιος στόχος, η παγκόσμια δηλαδή κυριαρχία, αποτελεί όνειρο του σιωνισμού. Οι σιωνιστές Εβραίοι περιμένουν ακόμη τον μεσσία. Τον περιμένουν ως εκείνον που θα τους εξασφαλίσει την παγκόσμια πολιτικοοικονομική επικράτηση.
πηγή: www.egolpion.net/1C2DE285.el.aspx
Η αποκρυφιστική προέλευση του Πανθρησκειακού οράματος της «Νέας Εποχής».
Σε πολλούς και ποικίλους χώρους γίνεται λόγος για την ανεκτικότητα, τη συμφιλίωση, τη συνεργασία και την προσφορά στην πρόοδο του ανθρώπου από την ποικιλόμορφη συνεργασία των διαφόρων θρησκειών. Από κοινωνιολογικής πλευράς, ο λόγος αυτός πηγάζει από το γεγονός ότι η θρησκεία ως ενδοκοσμικό φαινόμενο που είναι συνυφασμένο με μία ποικιλία κοινωνικών δομών, σχέσεων και δράσεων, πολλές φορές έγινε αφορμή διαφόρων μορφών συγκρούσεων. Συνέπεια αυτής της λογικής, αποτελεί ο ισχυρισμός ότι πρέπει η θρησκευτικότητα να χειραγωγηθεί και να καταστεί παράγοντας κοινωνικής ευστάθειας.
Η προβληματική αυτή υιοθετήθηκε από τη «Νέα Εποχή» που διαφημίζει την εποχή τη δική της ακριβώς ως εποχή αρμονικής συμβίωσης, αρχικά των θρησκειών και υπέρβασης των προβλημάτων και στο θρησκευτικό πεδίο που δημιούργησε η εποχή του Ιχθύος, καθώς κυριαρχούσε ο Χριστιανισμός. Όραμά της και τελικός στόχος της, είναι η πανθρησκεία, ως μορφή δήθεν ενότητας κατά το ολιστικό μοντέλο που η «Νέα Εποχή» διακηρύττει.
Όλες οι θρησκείες αλλά και αυτά τα παραθρησκευτικά μορφώματα σύμφωνα με τη νεοεποχίτικη αντίληψη είναι ισότιμοι τρόποι προσέγγισης και δρόμοι εναλλακτικής πρόσβασης προς το Θεό, που βεβαίως δεν είναι ο Θεός της εν Χριστώ Ιησού Θείας Αποκαλύψεως. Για τη «Νέα Εποχή» κάθε αντίληψη περί μοναδικότητας του Ιερού Ευαγγελίου, κάθε αντίληψη που δεν κατανοεί ισοπεδωτικά και εξισωτικά όλες τις πίστεις, θεωρείται φανατισμός, μισαλλοδοξία, παρωχημένη και διχαστική προσέγγιση. Αναφέρουν χαρακτηριστικά Έλληνες εκπρόσωποι της Νέας Εποχής «κατά την εποχή αυτή της σύγκλησης των πάντων επί Γης, το ζητούμενο από τους ανθρώπους του πνεύματος είναι η απόρριψη κάθε ετικέτας και κάθε θεώρησης μιας θρησκείας ή πνευματικής αγωγής ως μοναδικής ή έστω ανώτερης»
πηγή: www.ideotopos.gr/posts/metafusikh/545-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CF%85%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%B5%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%B7.html
- ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΠΟΛΕΜΙΚΑ (ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΩΝ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ) ΟΤΑΝ ΘΕΤΕΙ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΥΠΕΡΑΝΩ ΕΚΕΙΝΟΥ:
Ελληνοχριστιανισμός Α.Ε. (ανώνυμος εταιρία κατασκευής ανυπάρκτων πολιτισμών)
«Ο χριστιανισμός είναι η συνέχεια του Ελληνισμού»
Τί σημαίνει ο όρος «ελληνοχριστιανικός πολιτισμός»; Ένωση της εθνικής παραδόσεως με τον διεθνισμό του χριστιανισμού; Έστω. Μα τότε θα πρέπει να υπάρχει και Γερμανοχριστιανικός, Αγγλοχριστιανικός, Ρωσοχριστιανικός, Γαλλοχριστιανικός κτλ, πολιτισμός. Και φυσικά με την ίδια λογική θα πρέπει να υπάρχει Αιγυπτοϊσλαμικός, Περσοϊσλαμικός, Ιρακινοϊσλαμικός, κτλ πολιτισμός. Αν χρησιμοποιήσουμε το σόφισμα των χριστιανών προπαγανδιστών στην Αίγυπτο, θα πρέπει να καταλήξουμε στο παράλογο συμπέρασμα ότι το Ισλάμ στην Αίγυπτο είναι η συνέχεια του πολιτισμού …των Φαραώ!! Επίσης ότι η καθολική χριστιανική εκκλησία είναι η συνέχεια του πολιτισμού των Μάγια και των Αζτέκων στην Λατινική Αμερική!! Μόνον παντελώς αμόρφωτοι ή μεγάλοι απατεώνες θα έλεγαν τέτοια επιχειρήματα εκτός και αν ζουν στο ρωμαίϊκο κρατίδιο του Ελλαδιστάν. Οπότε μπορούν να μολύνουν την κοινωνία ατιμωρητί με τα ιδεολογικά τους απορρίματα.
Ώστε λοιπόν ο χριστιανισμός είναι η συνέχεια του Ελληνισμού; Έστω, έστω ότι ο «χριστιανικός πολιτισμός» είναι συνεχιστής του Ελληνικού. Μα για να υπάρχει πολιτισμός απαιτείται η ύπαρξη γλώσσας και η ύπαρξη φυλής. Υπάρχει χριστιανική γλώσσα και χριστιανική φυλή; Εδώ οι χριστιανοί Ιντιάνα Τζόουνς τύπου Πλεύρη και Γεωργαλά δεν κωλύονται. Ενώ ωρύονται ότι δεν υπάρχει ινδοευρωπαϊκός πολιτισμός διότι δεν υπάρχει ούτε ινδοευρωπαϊκή φυλή ούτε ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, στο θέμα του χριστιανισμού αντιγράφουν τους ινδοευρωπαιολόγους.
Βυζαντιλάτρεις, σαν τον κύριο Πλεύρη, χρησιμοποιούν τα επιστημονικά δεδομένα (ανθρωπολογικά, αρχαιολογικά, κτλ) για να αποδείξουν ότι δεν υπήρξε ινδοευρωπαϊκός πολιτισμός και κατηγορούν τον Μπαμπινιώτη για τις σοφιστείες και τις ταχυδακτυλουργίες του περί ινδοευρωπαϊκού λαού, γλώσσης, πολιτισμού. Ε! αυτοί, οι βυζαντινολάτρεις χρησιμοποιούν τα ίδια ψέμματα με τους ινδοευρωπαιολόγους για να αποδείξουν ότι τάχα υπάρχει ελληνοχριστιανικός πολιτισμός. Εγκαταλείπουν τα πορίσματα της επιστήμης και χρησιμοποιούν τα ίδια και καλύτερα τεχνάσματα για να αποδείξουν την ύπαρξη του ανυπάρκτου «ελληνοχριστιανικού πολιτισμού».
Όμως για να υπάρχει ελληνοχριστιανικός πολιτισμός, πρέπει απαραιτήτως να υπάρχει ελληνοχριστιανική γλώσσα και ελληνοχριστιανική φυλή. Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει. Αν ήταν κάθε διεθνιστικό κατασκεύασμα τύπου χριστιανισμός όπου επιβάλλεται να δημιουργούσε πολιτισμό, τότε θα είχαμε και Ρωσοκομμουνιστικό, Γαλλοσοσιαλιστικό, Αγγλοκαπιταλιστικό και Αιγυπτοϊσλαμικό πολιτισμό. Διεθνιστικά δόγματα όπως ο χριστιανισμός και ο ισλαμισμός επιβάλλονται δια σφαγών και καταστρέφουν τον πολιτισμό του έθνους εις το οποίο επικρατούν. Το απογυμνώνουν από κάθε εθνική του παράδοση και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς γιατί είναι διεθνιστικά αντεθνικά εκτρώματα.
«Όχι στην …παγκοσμιοποίηση»
Το αστείο με την «Ελληνοχριστιανισμός Α.Ε» είναι ότι καταφέρεται εναντίον της παγκοσμιοποιήσεως γιατί, λένε, θέλει να επιβάλλει μία γλώσσα, μία παγκόσμια κυβέρνηση, ένα νόμισμα και να ισοπεδώσει τους λαούς. Ενώ η αλήθεια είναι ότι την πρώτη παγκοσμιοποίηση την επέβαλε ο χριστιανισμός. Κατήργησε τις εθνικές θεότητες και επέβαλε έναν «θεό»-τον ραββίνο Τζεσουά. Δηλαδή αυτοί οι δημαγωγοί, μας λέγουν ότι έχουν αντίρρηση να έχουμε μια γλώσσα και μία κυβέρνηση αλλά δεν έχουν αντίρρηση να έχουμε έναν θεό.
Υποστηρίζουν με θράσος το ότι «οι λαοί πρέπει να διατηρήσουν τα ιδιαίτερα πολιτιστικά τους χαρακτηριστικά» π.χ την γλώσσα, αλλά να μήν έχουν την ιδιαίτερή τους θρησκεία. Δεν είναι γραφικοί όταν θέλουν η κάθε χώρα να διατηρήσει την εθνική της γλώσσα αλλά όχι την εθνική της θρησκεία; Η Εθνική Θρησκεία δεν είναι στοιχείο του πολιτισμού ενός έθνους για τους βυζαντινούς γραικύλους…
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όταν ένα αντεθνικό διεθνιστικό δόγμα όπως ο χριστιανισμός επικρατήσει σε ένα μέρος, επιβάλλει δια σφαγών στην τοπική κοινωνία να δουλεύει για λογαριασμό της. Την χρησιμοποιεί ως βάση ανεφοδιασμού για παραπέρα επέκταση. Επιβάλλει στην τέχνη, στην φιλοσοφία, στην εκπαίδευση, στην επιστήμη και στην οικονομία της χώρας, να την διαφημίζει και να την προβάλλει. Απαγορεύει δια σφαγών στην τοπική κοινωνία να αναπαράγει την εθνική της παράδοση και της επιβάλλει την αναπαραγωγή της διεθνιστικής «κουλτούρας».
Έτσι ακριβώς έπραξε και ο κομμουνισμός μόλις επεβλήθη στην Ρωσία. Επέβαλε δια νόμου τον «σοσιαλισμό στην τέχνη». Όποιοι μουσουργοί, ποιητές, φιλόσοφοι, καλλιτέχνες δεν εξυμνούσαν με τα έργα τους τον κομμουνισμό τους έστελναν στη Σιβηρία ή τους εκτελούσαν. Υπήρχε νομοθετικό πλαίσιο αποκαλούμενο «ο σοσιαλισμός στην τέχνη» που απηγόρευε κάθε μή κομμουνιστικής φύσεως καλλιτεχνικό δημιούργημα. Το ίδιο κάνει τώρα το Ισλάμ, τα ίδια έκανε και ο χριστιανισμός. Άρα ότι καλλιτεχνικό δημιούργημα παράγεται από έναν τέτοιο βιασμό είναι ένα υβρίδιο, ένα νόθο τέκνο αποτέλεσμα βιασμού. Τέτοιο είναι και ο «ελληνοχριστιανικός πολιτισμός» ένα υβρίδιο, η νόθευσις του ασπίλου Ελληνισμού με ιουδαϊκές δοξασίες. Και οι χριστιανοί εβραιόδουλοι αισθάνονται υπερήφανοι και καμαρώνουν που μόλυναν τον πολιτισμό μας με ιουδαϊκά δόγματα. Αυτά τα ανθρωπάκια ζητούν παράσημο για την προδοσία τους.
Το μόνο που έχετε να κάνετε αν τους συναντήσετε είναι να τους ρωτήσετε το εξής: Δηλαδή κύριοι χριστιανοί, εφ’ όσον ο χριστιανισμός επικράτησε και στην Αφρική, σε φυλές όπως των Ζουλού, μπορούμε να πούμε ότι ο χριστιανισμός είναι η συνέχεια του πολιτισμού των Ζουλού; Ή μήπως σας χρειάζονται ηλεκτροσόκ για να συνέλθετε από τις ανοησίες που λέτε; Και τέλος πάντων εφ’ όσον η επικράτησις ενός καθεστώτος δια σφαγών θεωρείται από εσάς ως πολιτιστική συνέχεια γιατί η οθωμανική αυτοκρατορία δεν είναι η συνέχεια του βυζαντίου; Γιατί το Ισλάμ που επικράτησε στα Μικρασιατικά παράλια (Σμύρνη κτλ) δεν είναι η συνέχεια του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού; Κατά την αρρωστημένη λογική των χριστιανών δημαγωγών, στην Μικρά Ασία ο «τουρκοϊσλαμικός πολιτισμός» θα πρέπει να είναι η συνέχεια του «ελληνοχριστιανικού πολιτισμού»!!!
«Χάρις την χριστιανική πίστη διατηρήσαμε την…εθνική μας συνείδηση και την γλώσσα μας»
Φωνασκούν οι χριστιανοί δημαγωγοί. Αυτό είναι τερατώδες ψέμμα. Όποιος έχει χριστιανική συνείδηση δεν έπεται ότι έχει και Ελληνική συνειδηση, π.χ. ο Ρώσος χριστιανός δεν έχει ελληνική συνείδηση. Ο χριστιανισμός δεν είναι συστατικό στοιχείο εθνικής συνείδησεως αλλά διαλυτικό στοιχείο της εθνικής συνειδήσεως.
Σύμφωνα με τους χριστιανούς δημαγωγούς εάν ένας Έλλην γίνει βιαίως μωαμεθανός θα απωλέσει την εθνική του συνείδηση, ενώ εάν γινει βιαίως χριστιανός θα την διατηρήσει;! Δηλαδή ο βίαιος εκχριστιανισμός των Ελλήνων από τα βυζαντινά κτήνη έγινε για να μην χάσουμε την εθνική μας συνείδηση; Ε! πέστε το βρέ παιδιά, μην σας κατηγορούμε αδίκως… Εμείς τα κορόϊδα κατηγορούσαμε άδικα τόσα χρόνια μας τον καλό μας Γιουτπράδα(Ιουστινιανό) και αυτό το άγιο παιδί τον Θεοδόσιο Α’, ενώ αυτοί προσπαθούσαν να σφυρηλατίσουν την εθνική μας συνείδηση. Τι αχάριστοι που είμαστε…
Ο καλύτερος τρόπος για να αποκοιμίζεις έναν λαό και να καταστρέφεις έναν πολιτισμό είναι να λες ότι τον ενσαρκώνεις. Θα τολμούσε ο κ. Γ. Καρατζαφέρης να παρουσιαστεί δημοσίως και να υπερασπιστεί τον σιωνιστή Χ.Κίσσινγκερ όταν δήλωσε ότι πρέπει να κτυπήσουμε τους Έλληνες στην γλώσσα και τον πολιτισμό; Όχι φυσικά, γιατί θα τον λυντσάριζε ο λαός. Και όμως αυτός ο κύριος υπερασπίζεται δημοσίως αυτούς που κατέστρεψαν την Ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό μας. Αυτούς που λένε ότι οι πρόγονοί μας ήσαν ειδωλολάτρες και αμαρτωλοί.
Και τίθεται το ερώτημα: ποιός είναι πιο επικίνδυνος για τον Ελληνισμό; Ο Κίσσινγκερ; Μα αυτόν αμέσως ο λαός τον αναγνωρίζει ως εχθρό και αυτομάτως συσπειρώνεται γύρω από την ιδέα της προστασίας της Ελληνικής γλώσσης και του Ελληνικού πολιτισμού. Αντίθετα οι παπάδες και οι βυζαντινολάτρεις είναι χιλιάδες φορές πιο επικίνδυνοι, γιατί λέει ο λαός: «Για να λέει ο Γ. Καρατζαφέρης και οι παπάδες, οι «δικοί μας ανθρωποι», ότι οι αρχαίοι μας πρόγονοι ήταν ειδωλολάτρες έτσι θα είναι, κάτι θα ξέρουν αυτοί».
Οι βυζαντινολάτρεις επιτίθενται εναντίον μας λέγοντες ότι ο Ελληνισμός έχει συνέχεια και μεις πάμε να του την διασπάσουμε διαγράφοντες το βυζάντιο. Ποιός είπε ότι ο Ελληνισμός δεν έχει συνέχεια; Το ζήτημα είναι ότι το βυζάντιο δεν είναι κρίκος της αλυσίδας της συνέχειας του Ελληνισμού. Ήμασταν δούλοι στους βυζαντινούς, ήταν κατακτητές μας. Ο κατακτητής δεν αποτελεί ιστορική συνέχεια του κατακτημένου. Γιατί κατά την ίδια λογική, αν πούμε την οθωμανική αυτοκρατορία ανθελληνική, θα μπορούσε ένας Έλλην μουσουλμάνος με τα δικά τους μυαλά να μας κατηγορήσει ότι …διασπούμε την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού της περιόδου 1453-1821. Αν κατηγορήσουμε τους Ναζί για την περίοδο 1940-44, τί θα μας έλεγε ένας Έλλην εθνικοσοσιαλιστής φιλοναζί; Ότι διασπούμε την ιστορική συνέχεια του ελληνισμού της περιόδου 1940-44; Να δούμε τι άλλες ανοησίες θα ακούσουμε από τους θρασυτάτους βυζαντινούς γραικύλους.
πηγή: http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=80&aid=437666&cid=122
ΔΙΩΞΕΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ & ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΙ
Μια εν τάχη παρουσίαση Ελλήνων σοφών και μη φιλοσόφων που ταλαιπωρήθηκαν στην αρχαιότητα από εκείνους που πρέσβευαν την αρχαία θρησκεία, εκείνη που σήμερα διάφοροι αδαείς κύκλοι παρουσιάζουν ως την καθαρώς επιστημονική, Ελληνική, σπουδαία θεολογικά και ανεξίθρησκη.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ & ΑΛΛΩΝ
Πρωταγόρας: «διὰ ταύτην δὲ τὴν ἀρχὴν τοῦ συγγράμματος ἐξεβλήθη πρὸς Ἀθηναίων· καὶ τὰ βιβλία αὐτοῦ κατέκαυσαν ἐν τῇ ἀγορᾷ, ὑπὸ κήρυκι ἀναλεξάμενοι παρ’ ἑκάστου τῶν κεκτημένων» [Μτφρ: Εξαιτίας της δήλωσης του Πρωταγόρα στο βιβλίο του Περί θεών ότι δεν ξέρει αν υπάρχουν θεοί, οι Αθηναίοι τον έδιωξαν από την πόλη και ΕΚΑΨΑΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ στην Αγορά, αφού πρώτα έβγαλαν κήρυκα και ΤΑ ΜΑΖΕΨΑΝ ΕΝΑ-ΕΝΑ από όσους είχαν αντίτυπα] (Πηγή: Διογένης Λαέρτιος, Φιλοσόφων βίοι, IX 52, Το αυτό λένε και οι: Φιλόστρατος, Βίοι Σοφιστών, I 10, 3˙ Ησύχιος, Ονοματολόγος˙ Σέξτος Εμπειρικός, Προς μαθηματικούς, IX 55). «Κι ο Πρωταγόρας ως γνωστόν εξορίστηκε» (Πηγές: Πλούταρχου, Νικίας, 23· Φιλόστρατος, Βίοι Σοφιστών, I 10, 3· Ησύχιος, Ονοματολόγος· Σέξτος Εμπειρικός, Προς μαθηματικούς, IX 55.)
Αναξαγόρας: «12 Σωτίων μὲν γάρ φησιν ἐν τῇ Διαδοχῇ τῶν φιλοσόφων ὑπὸ Κλέωνος αὐτὸν ἀσεβείας κριθῆναι, διότι τὸν ἥλιον μύδρον ἔλεγε διάπυρον· ἀπολογησαμένου δὲ ὑπὲρ αὐτοῦ Περικλέους τοῦ μαθητοῦ, πέντε ταλάντοις ζημιωθῆναι καὶ φυγαδευθῆναι. Σάτυρος δ’ ἐν τοῖς Βίοις (FHG iii. 163) ὑπὸ Θουκυδίδου φησὶν εἰσαχθῆναι τὴν δίκην, ἀντιπολιτευομένου τῷ Περικλεῖ· καὶ οὐ μόνον ἀσεβείας ἀλλὰ καὶ μηδισμοῦ· καὶ 13 ἀπόντα καταδικασθῆναι θανάτῳ» [Μτφρ: Ο Αναξαγόρας μηνύθηκε για ασέβεια επειδή διακήρυσσε ότι ο ήλιος είναι μια διάπυρη μεταλλική μάζα, και καταδικάστηκε σε πρόστιμο 35 ταλάντων και εξορία. Κατά άλλους καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο] (Πηγή: Διογένης Λαέρτιος, Φιλοσόφων Βίοι, II, 12-13 )
«Ο Πρόδικος ο Κείος, φιλόσοφος και σοφιστής, σύγχρονος του Δημοκρίτου, μαθητής του Πρωταγόρα, πέθανε στην Αθήνα, αφού του έδωσαν να πιει κώνειο, με το αιτιολογικό ότι διέφθειρε τους νέους.» (Πηγή: Σούδας). Σχετικά πρβ. Αριστοφάνης, απ. 490:«τοῦτον τὸν ἄνδρ’ ἢ βυβλίον διέφθορεν ἢ Πρόδικος ἢ τῶν ἀδολεσχῶν εἷς γέ τις». Ο Πλάτων στο διάλογο Ερυξίας 399a λέει πως κάποτε οι Αθηναίοι έδιωξαν τον Πρόδικο από το Λύκειο, γιατί δίδασκε στους νέους πράγματα που δεν έκανε.
Θεόδωρος ο Κυρηναίος, έζησε το α΄ μισό του 3ου π.Χ. αιώνα: «Ὁ δ’ οὖν Θεόδωρος προσκαθίσας ποτὲ Εὐρυκλείδῃ τῷ ἱεροφάντῃ, «λέγε μοι,» ἔφη, «Εὐρυκλείδη, τίνες εἰσὶν οἱ ἀσεβοῦντες περὶ τὰ μυστήρια;» εἰπόντος δ’ ἐκείνου, «οἱ τοῖς ἀμυήτοις αὐτὰ ἐκφέροντες,» «ἀσεβεῖς ἄρα,» ἔφη, «καὶ σύ, τοῖς ἀμυήτοις διηγούμενος.» καὶ μέντοι παρ’ ὀλίγον ἐκινδύνευσεν εἰς Ἄρειον ἀχθῆναι πάγον, εἰ μὴ Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς αὐτὸν ἐρρύσατο. Ἀμφικράτης δ’ ἐν τῷ Περὶ ἐνδόξων ἀνδρῶν φησι κώνειον αὐτὸν πιεῖν καταδικασθέντα (FHG iv. 300). Διατρίβων δὲ παρὰ Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου ἀπεστάλη ποθ’ ὑπ’ αὐτοῦ πρὸς Λυσίμαχον πρεσβευτής. ὅτε καὶ παρρησιαζομένου φησὶν ὁ Λυσίμαχος, «λέγε μοι, Θεόδωρε, οὐ σὺ εἶ ὁ ἐκπεσὼν Ἀθήνηθεν;» καὶ ὅς, «ὀρθῶς ἀκήκοας· ἡ γὰρ τῶν Ἀθηναίων πόλις οὐ δυναμένη με φέρειν, ὥσπερ ἡ Σεμέλη τὸν Διόνυσον, ἐξέβαλε…ἔνθεν τὸ πρῶτον ἐκβαλλόμενος λέγεται χάριέν τι εἰπεῖν· φησὶ γάρ, «καλῶς ποιεῖτε, ἄνδρες Κυρηναῖοι, ἐκ τῆς Λιβύης εἰς τὴν Ἑλλάδα με ἐξορίζοντες» [Μτφρ: Κάποτε που ο Θεόδωρος είχε καθίσει πλάι στον ιεροφάντη Ευρυκλείδη, τον ρώτησε: «δε μου λες, Ευρυκλείδη, ποιοι είναι οι ασεβείς προς τα μυστήρια;». Και αφού αυτός του απάντησε «εκείνοι που τα αποκαλύπτουν στους αμύητους», «κι εσύ», του είπε, «είσαι ασεβής, αφού τα εξηγείς στους αμύητους». Παρά λίγο να προσαχθεί στον Άρειο Πάγο, αν δεν τον γλίτωνε ο Δημήτριος ο Φαληρεάς. Ο Αμφικράτης όμως, στο Περί ενδόξων ανδρών βιβλίο του, λέει ότι καταδικάστηκε να πιει το κώνειο. (…) «Δεν μου λες, Θεόδωρε», του είπε, «εσύ δεν είσαι που σ’ έδιωξαν από την Αθήνα;». «Σωστά είσαι πληροφορημένος», του είπε˙ «πράγματι η πόλη των Αθηναίων, επειδή δεν μπορούσε να με υποφέρει, με πέταξε, όπως η Σέμελη τον Διόνυσο». (…) Την πρώτη φορά που τον εξόρισαν είπε τούτο: «καλά κάνετε, άνδρες Κυρηναίοι, που με εξορίζετε από τη Λιβύη στην Ελλάδα»» (Πηγή: Διογένης Λαέρτιος, 2, 101-102). Ο φιλόσοφος Θεόδωρος ο Κυρηναίος έκανε ένα αστειάκι με τον ειδωλολάτρη ιεροφάντη κι αμέσως η Ιερά Εξέταση της Ειδωλολατρίας τον εξόρισε.
Ο Διαγόρας ο άθεος ο Μήλιος υποστήριζε ότι οι θεοί του Ολύμπου είναι ανύπαρκτοι. Εξορίστηκε από τους Αθηναίους. «Τὰ δὲ μυστήρια [ὁ Διαγόρας] οὕτως ηὐτέλιζεν ὡς πολλοὺς ἐκτρέπειν τῆς τελετῆς. τοῦτο οὖν ἐκήρυξαν κατ’ αὐτοῦ Ἀθηναῖοι, καὶ ἐν χαλκῇ στήλῃ ἔγραψαν τῷ μὲν ἀποκτείναντι τάλαντον λαμβάνειν, τῷ δὲ ἄγοντι δύο» [Μτφρ: Επειδή διακωμωδούσε τα απόκρυφα των μυστηρίων, τον καταδίκασαν σε θάνατο, επικηρύσσοντας το κεφάλι του με ανταμοιβή ένα τάλαντο] (Πηγή: Σούδα, Λυσίας 6.17). «Ο Διαγόρας, που επονομάστηκε άθεος, επειδή συκοφαντήθηκε για ασέβεια και φοβήθηκε την απόφαση του δήμου, έφυγε από την Αττική. Οι Αθηναίοι τον επικηρύξανε και όρισαν ένα τάλαντο αμοιβή για το κεφάλι του Διαγόρα» (Διόδωρος Σικελιώτης, 13, 6, 7). «Σήμερα κι όλας φέρνουμε πρώτη-πρώτη εμπρός σας την προκήρυξη που λέει: «Αν κάποιος από σας σκοτώσει τον Διαγόρα τον Μήλιο, να παίρνει αμοιβή ένα τάλαντο»..» (Πηγή: Αριστοφάνη, Όρνιθες, στ. 1071-1073, Σούδα)
Ο Στίλπων ο Μεγαρεύς δικάστηκε και καταδικάστηκε για ασέβεια προς τα μνημεία των θεών, και η ποινή ήταν εξορία. «τοῦτόν φασιν περὶ τῆς Ἀθηνᾶς τῆς τοῦ Φειδίου τοιοῦτόν τινα λόγον ἐρωτῆσαι· «ἆρά γε ἡ τοῦ Διὸς Ἀθηνᾶ θεός ἐστι;» φήσαντος δέ, «ναί,» «αὕτη δέ γε,» εἶπεν, «οὐκ ἔστι Διός, ἀλλὰ Φειδίου·» συγχωρουμένου δέ, «οὐκ ἄρα,» εἶπε, «θεός ἐστιν.» ἐν ᾧ καὶ εἰς Ἄρειον πάγον προσκληθέντα μὴ ἀρνήσασθαι, φάσκειν δ’ ὀρθῶς διειλέχθαι· μὴ γὰρ εἶναι αὐτὴν θεόν, ἀλλὰ θεάν· θεοὺς δὲ εἶναι τοὺς ἄρρενας. καὶ μέντοι τοὺς Ἀρεοπαγίτας εὐθέως αὐτὸν κελεῦσαι τῆς πόλεως ἐξελθεῖν. ὅτε καὶ Θεόδωρον τὸν ἐπίκλην θεὸν ἐπισκώπτοντα εἰπεῖν, «πόθεν δὲ τοῦτ’ ᾔδει Στίλπων; ἢ ἀνασύρας αὐτῆς τὸν κῆπον ἐθεάσατο;» ἦν δ’ ἀληθῶς οὗτος μὲν θρασύτατος· Στίλπων δὲ κομψότατος.» [Μτφρ: Αυτός, λένε, ρώτησε κάποτε έτσι για το άγαλμα της Αθηνάς που είχε φτιάξει ο Φειδίας: «Είναι θεός η Αθηνά, η κόρη του Δία;», και σαν του είπαν «ναι», «μα αυτή δεν είναι του Δία, είναι του Φειδία», αποκρίθηκε. Και καθώς συμφωνούσαν, συμπέρανε: «άρα δεν είναι θεός». Αλλά για την κουβέντα του αυτή προσήχθη ενώπιον του Αρείου Πάγου, όπου δεν αρνήθηκε ότι τα είπε, αλλά υποστήριξε ότι σωστά μίλησε: «γιατί πράγματι δεν είναι θεός, αλλά θεά, αφού μόνον οι άρρενες είναι θεοί». Πλην όμως οι Αρεοπαγίτες τον διέταξαν να φύγει αμέσως από την πόλη. Τότε και ο Θεόδωρος τον ρώτησε κοροϊδευτικά: «Κι από πού το ξέρεις αυτό, Στίλπωνα; Μήπως της σήκωσες το φουστάνι και είδες; ήταν αυτός στα αλήθεια θρασύτατος· ο Στίλπων δε υπέροχος»] (Πηγή: Διογένης Λαέρτιος, II, 116).
Η Ασπασία κατηγορήθηκε επί ασέβεια προς τον Παγανισμό από τον Κλέωνα (Πηγή: Πλούταρχου Περικλής, 32).
Ο Ευριπίδης κατηγορήθηκε για ασέβεια προς την Ειδωλολατρία από τον Κλέωνα (Πηγή: Σάτυρου, Βίος Ευριπίδου, απ. 39· Αριστοτέλη, Ρητορική, 1416a· Πλούταρχου, Περί ποιημ. ακούειν, 19· Σένεκας, επιστολή 116).
Ο Αριστοτέλης. «Ὁ δ’ οὖν Ἀριστοτέλης ἐλθὼν εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ τρία πρὸς τοῖς δέκα τῆς σχολῆς ἀφηγησάμενος ἔτη ὑπεξῆλθεν εἰς Χαλκίδα, Εὐρυμέδοντος αὐτὸν τοῦ ἱεροφάντου δίκην ἀσεβείας γραψαμένου ἢ Δημοφίλου ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ (FHG iii. 581), ἐπειδήπερ τὸν ὕμνον ἐποίησεν εἰς τὸν προειρημένον Ἑρμίαν, ἀλλὰ καὶ ἐπίγραμμα ἐπὶ τοῦ ἐν Δελφοῖς ἀνδριάντος τοιοῦτον (Ar. fg. 3 Diehl)·» [Μτφρ: «Ο Αριστοτέλης όταν ήλθε στην Αθήνα και δίδαξε στην σχολή…. κατάφυγε στην Χαλκίδα επειδή κατηγορήθηκε από τον Ευρυμέδοντα τον ιεροφάντη για ασέβεια, ή, σύμφωνα με τον Φαβωρίνο στην Παντοδαπή ιστορία του, από τον Δημόφιλο, επειδή συνέγραψε ύμνο εις τον [φίλο του] Ερμία, αλλά και επίγραμμα στον ανδριάντα αυτού στους Δελφούς» (Πηγή: Διογένης Λαέρτιος, V, 5).
Ο Αισχύλος κατηγορήθηκε για ασέβεια, επειδή αποκάλυψε μερικά από τα μυστικά των Μυστηρίων σε κάποιο από τα έργα του. (Πηγή: Αριστ. Ηθικά Νικομάχεια 1111a 9-10· βλ. και Αιλιανού Ποικίλη Ιστορία, 5, 19).
Οι Επικούρειοι διώχτηκαν κακήν κακώς από τη πολυθεϊστική Ρώμη και από τους πολυθεϊστές Μεσσήνιους. (Πηγή: Αιλιανού Αποσπάσματα 39- Αθηναίος XII, 547ab)
«Στην Κρήτη, οι Λύκτιοι έδιωξαν μερικούς από τους Επικούρειους που ήταν εκεί, και ψηφίστηκε νόμος στην τοπική διάλεκτο για αυτούς που επινόησαν την θηλυκή και αγενή και αισχρή σοφία και έχουν κηρυχθεί δημόσια εχθροί των θεών της Λύκτου. Και αν κάποιος έφτανε έχοντας θράσος και δεν έδινε καμιά σημασία σε όσα έλεγε ο νόμος, έπρεπε αυτός να δεθεί στο ζυγό κοντά στο βουλευτήριο (διοικητήριο) για είκοσι ημέρες αφού είχε αλειφθεί γυμνός με γάλα και μέλι, ώστε να γίνει δείπνο για τις μέλισσες και τις μύγες και να τον σκοτώσουν στο χρόνο που αναφέρθηκε. Κι αν αφού είχε περάσει αυτός ο χρόνος ζούσε ακόμα έπρεπε να τον ρίξουν στον γκρεμό αφού τον έντυναν με γυναικείο ένδυμα» (Πηγή: Αιλιανού Αποσπάσματα 39).
Το 83 μ.Χ. ο Πολυθεϊστής αυτοκράτορας Δομιτιανός εξόρισε από τη Ρώμη όλους τους φιλοσόφους, μέσα στους οποίους ήταν και ο Επίκτητος (Πηγή: Γιάννη Κορδάτου, Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας, εκδ. Μπουκουμάνη, σ. 469), καθώς και τους μαθηματικούς και τους αστρολόγους.
«Η μεγάλη εποχή της ελληνικής Διανόησης ήταν επίσης μια εποχή Διωγμών – δίωξη των διανοουμένων, παρωπίδες στη σκέψη, και ακόμη κάψιμο βιβλίων» (Πηγή: E.R. Doods, Οι Έλληνες και το παράλογο, εκδ. Καρδαμίτσα, σ. 124).
Ο Πλούταρχος, λοιπόν σε μορφή διαλόγου με τον Λεύκιο λέει:
Και ο Λεύκιος γελώντας είπε «μόνο πρόσεξε, αγαπητέ μου, μην μας μπλέξεις σε κατηγορία για ασέβεια, όπως νόμιζε ότι έπρεπε να κάνει ο Κλεάνθης [αυτός κατηγόρησε* τον Αρίσταρχο για ασέβεια] για τον Αρίσταρχο τον Σάμιο, μηνύοντας αυτόν στους Έλληνες [Αθηναίους] για ασέβεια, επειδή νίκησε την εστία του κόσμου [την Γη], διδάσκοντας ότι η ουράνια σφαίρα μένει ακίνητη και ότι η Γη περιφέρεται σε λοξό κύκλο [την εκλειπτική], ενώ συγχρόνως περιφέρεται γύρω από τον άξονά της».
*Κατηγορία του Κλεάνθη :
«ὡς κινῶν τὴν τοῦ κόσμου ἑστίαν καὶ ταράσσων τὴν τῶν Ὀλυμπίων (θεῶν) ἠρεμίαν…»
(Πηγή Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 30, άρθρο «Οικειοποίηση της αρχαίας Ελληνικής επιστήμης», Αθανάσιος Β. Κοβάτσης, Δρ. Ιατρός και Δρ Χημικός, Καθηγητής ΑΠΘ, σελίδες 52, 54)
Πώς θα δικαιολογήσουν οι νεοπαγανιστές αυτούς τους διωγμούς εναντίον των Ελλήνων Φιλοσόφων; Μήπως θα πουν ότι ήταν προϊόν πολιτικών παιχνιδιών; Και καλά να δεχτώ πως τον φίλο του Περικλή Αναξαγόρα ή τον Σωκράτη οι Παγανιστές τους εδίωξαν λόγω πολιτικών συμφερόντων. Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις, το ότι η επίσημη πρόφαση του διωγμού ήταν η θρησκεία, αυτό σημαίνει πολλά για την ύπαρξη παγανιστικού φανατισμού του όχλου τον 5ο π.Χ. αι., ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για πολιτικά παιχνίδια. Οι υπόλοιποι φιλόσοφοι όμως, που (επίσης) αντιτίθεντο στις παγανιστικές αντιλήψεις; Ήταν κι αυτοί θύματα «πολιτικών σκοπιμοτήτων»; Ήταν, θα μας πουν οι Νεοπαγανιστές. Α, έτσι ε; Ενώ οι διωγμοί κατά των Παγανιστών αξιωματούχων τον 4ο μ.Χ. αιώνα δεν έγιναν λόγω «πολιτικών σκοπιμοτήτων», αλλά λόγω «θρησκευτικού φανατισμού»; Δύο μέτρα και δύο σταθμά λοιπόν έχουν οι Νεοπαγανιστές; Όποτε τους συμφέρει οι διώξεις είναι προϊόν πολιτικών σκοπιμοτήτων, κι όποτε δεν τους συμφέρει είναι προϊόν θρησκευτικού φανατισμού;
Παρ’ όλο που είναι άγνωστο στους περισσότερους, τον 5ο αι. π.Χ. ψηφίστηκε από τους Παγανιστές νόμος στην Αρχαία Αθήνα κατά εκείνων (=φιλοσόφων) που «τὰ θεῖα μὴ νομίζειν καὶ λόγους περὶ τῶν ματαρσίων (οὐρανίων) διδάσκειν».Βάσει αυτού του νόμου (κι όχι αυθαίρετα ή παράνομα) καταδικάστηκαν οι παραπάνω φιλόσοφοι και ο Σωκράτης.
Όταν ο εκδότης του Δαυλού, Δημήτρης Λάμπρου, γράφει (τεύχος 199, Ιούλιος 1998): «οι Έλληνες ουδέποτε έκαψαν ή κατέστρεψαν τους άλλα φρονούντες και τα έργα τους», μάλλον δεν θα άνοιξε ποτέ στη ζωή του τον Διογένη Λαέρτη, ή τον Λυσία. Παράδοξο αρχαιολάτρης να μη διαβάζει αρχαίους. Μάλλον γι’ αυτόν τον λόγο δεν γνωρίζει τις διώξεις κατά των «άλλων φρονούντων» στον δημοκρατική Αθήνα του «Χρυσού Αιώνα», για να μην τού αναφέρουμε και την φρικτή μοίρα των άλλων, εκτός Αθηνών, φιλοσόφων (Πυθαγόρας, Ίππασος, Ανάξαρχος). Του το συγχωρούμε όμως, γιατί το περιοδικό, το οποίο αυτός εκδίδει, έχει αποδείξει ότι «τα ονόματα των γραμμάτων του αλφαβήτου είναι Ελληνικά και Σέξυ» (βάζοντας την φράση αυτή στο εξώφυλλο ενός τεύχους) και ότι «ο Θεός είναι εξισώσεις».(!)
ΤΙ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ
-Ο Διογένης ο Κυνικός έλεγε για τις αναθηματικές επιγραφές πιστών που σώθηκαν χάρη σε μια θεότητα˙ «θα ήταν πολύ περισσότερες, αν και εκείνοι που δεν είχαν σωθεί, είχαν κάνει αφιερώσεις» (Διογένης Λαέρτιος 6.59)
-Όταν ο Επίκουρος έγραφε πως δεν συμπαθεί την λατρεία και τις αντιλήψεις των Ελλήνων περί θεών, είναι η φιλοσοφία του ελληνικός πολιτισμός ή όχι; Ο Επίκουρος γράφει: «εγώ όσα πράγματα γνωρίζω, το πλήθος τα αποδοκιμάζει, κι όσα το πλήθος επιδοκιμάζει, εγώ δεν τα γνωρίζω καθόλου» (Σένεκας, Epist. 29.10)
-Όταν ο Ηράκλειτος αποδοκιμάζει έντονα τους πιστούς στον αρχαίο θεό Διόνυσο, αυτό είναι απόρροια της παγανιστικής θρησκείας; Όταν επίσης ο Ηράκλειτος γράφει «εξαγνίζονται μάταια όταν λερώνονται με αίμα» αναφερόμενος σε όσους κάνουν θυσίες, και αποκαλώντας τους «ανόητους», μήπως είναι «ανθέλλην» που διαφωνεί με τον Ιουλιανό ο οποίος λουζόταν στο αίμα θυσιασμένων στον ξένο θεό Μίθρα ταύρων; Ο Ηράκλειτος διακηρύσσει επίσης ότι ο Όμηρος είναι άξιος να εκβάλλεται από τους αγώνες και να ραπίζεται. Τα λέει αυτά ένας Έλληνας φιλόσοφος για τον συγγραφέα των κυριοτέρων έργων της κλασσικής αρχαίας θρησκείας.
-Όταν ο Αριστοτέλης ξεκάθαρα λέει ότι «επειδή έτσι τα είπαν οι παλιότεροι δε σημαίνει πως είναι κι έτσι», και ράφει: «Όσους όμως σοφίστηκαν μυθολογικές εξηγήσεις, δεν αξίζει να τους μελετάμε σοβαρά» μήπως οφείλεται η σκέψη του στην αρχαία θρησκεία; (Αριστοτέλης, «Μετά τα Φυσικά», Β΄ 1000a 18-19)
-Όταν ο Πλάτωνας γράφει (Πολιτεία 379a) «Δεν πρέπει να δώσουμε πίστη στον Όμηρο, ούτε σε κανένα άλλο ποιητή όταν ανόητα ξεστομίζει αυτή τη βλαστήμια για τους θεούς, πως τάχα υπάρχουν δύο πιθάρια στου Δία το κατώφλι γεμάτα το ένα με καλές, και το άλλο με κακές μοίρες (Ιλιάδα Ω 527)», και (Πολιτεία 380c) «Να μη δώσουμε άδεια ποτέ σε κανέναν ούτε σε νέους ούτε σε γέρους, ούτε να λέγουν ούτε να ακούν τέτοιους λόγους είτε με στίχους είτε χωρίς στίχους», και (Πολιτεία 383c) «όταν κανείς ποιητής μας λέει τέτοια για τους θεούς, θα του γυρίσουμε τις πλάτες και δε θα του δώσουμε τα ψαλτικά του, ούτε και στους δασκάλους θα επιτρέψουμε να τα μεταχειρίζονται για την ανατροφή των παιδιών», και (Πολιτεία 607b) «από παλαιά χρόνια υπάρχει μια διένεξη ανάμεσα στην ποίηση και στη φιλοσοφία», μήπως τα έργα του δεν είναι προϊόν του ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού; («πάσα μεν η ποίησις του Ομήρου αρετής εστιν έπαινος και πάντα αυτώ προς τούτο φέρει» ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ) (Πηγές: Πλάτωνας, Πολιτεία 379a, 383a)
-Από νωρίς οι Σοφιστές [που οι παγανιστές τους δίκαζαν με τις περίφημες «δίκες αθεΐας» του 5ου αιώνα π.Χ. ] έλεγαν ότι «άνθρωπος μέτρο πάντων πραγμάτων».
-Οι διωχθέντες από τους Παγανιστές φιλόσοφοι: Αναξαγόρας, Πρωταγόρας, Διογένης, Πρόδικος, Στίλπων ο Μεγαρεύς, Θεόδωρος ο άθεος, κι ο μέγας Σωκράτης, αποτελούν απόδειξη της ταύτισης «ελληνικής φιλοσοφίας» και αρχαίου παγανισμού, ΝΑΙ ή ΌΧΙ;
-Όταν ένας εκπρόσωπος της επίσημης αρχαίας θρησκείας στην εκκλησία του Δήμου του 5ου π.Χ. πέτυχε να ψηφιστεί νόμος εναντίον που «τὰ θεῖα μὴ νομίζειν καὶ λόγους περὶ τῶν ματαρσίων (οὐρανίων) διδάσκειν», δηλαδή κατά των φιλοσόφων, ΡΩΤΑΜΕ, μήπως αυτό είναι απόδειξη της ταύτισης του «ελληνικού πολιτισμού» και της «ελληνικής φιλοσοφίας» με την ΑρχαιοΕλληνική θρησκεία;
-Ο Πρωταγόρας που έλεγε ότι δεν ξέρει αν υπάρχουν θεοί, και γι’ αυτό οι Παγανιστές τον εξόρισαν, βάσιζε τον ελληνικό πολιτισμό του στην παγανιστική θρησκεία, ναι ή όχι;
-Ο Ξενοφάνης απορρίπτει την ιδέα ότι οι θεοί γεννιούνται, κεντρική ιδέα της Θεογονίας και του Ομήρου, δηλαδή της λαϊκής παγανιστικής θρησκείας. Ο Ξενοφάνης είναι επίσης ο φιλόσοφος που αρνήθηκε κάθε εγκυρότητα της μαντικής (Ξενοφάνης, Α 52, Αέτιος 5.1.1.)
-Ο Σωκράτης κατηγορήθηκε από τους Παγανιστές ότι ερευνούσε πράγματα κάτω από τη γη και πάνω από τον ουρανό Η περίπτωσή του συνδέθηκε και με τη σοφιστική, γιατί κατηγορήθηκε και ότι τον «ήττω λόγον κρείττω εποίει». Αποτελεί ο Σωκράτης απόδειξη ότι ο Παγανισμός ήταν η αιτία της φιλοσοφίας του, ναι ή όχι;
-Ο Έλληνας φιλόσοφος Εμπεδοκλής (494-434 π.Χ.) ισχυρίζεται πως δεν είναι θνητός, αλλά θεός,
-Σε ένα απόσπασμα από τη χαμένη τραγωδία του Ευριπίδη «Βελλερεφόντης», κάποιος λέει: «λένε πως υπάρχουν στον ουρανό θεοί. Δεν υπάρχουν, όχι, δεν υπάρχουν». Ο Ευριπίδης, όπως προανέφερα, δικάστηκε από τους Παγανιστές για «ασέβεια». Είναι ο Ευριπίδης και η ποίησή του τμήμα του «ελληνικού πολιτισμού», ναι, ή όχι; Είναι το έργο του προϊόν της παγανιστικής σκέψης, ναι ή όχι;
Οι Αρχαίοι Έλληνες Προγονοί μας, μας έδωσαν την πανέμορφη φιλοσοφία τους, αλλά απέρριψαν την Θρησκεία τους και μερικοί από αυτούς, Υιοθέτησαν τον Χριστιανισμό, αναγνωρίζοντας το λάθος τους και διορθώνοντας το (ως φωτεινά μυαλά που ήταν)
πηγή: https://www.apologitis.com/gr/ancient/filosof-dioks.htm#%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%9D%CE%95%CE%A3_%CE%95%CE%A4%CE%95%CE%A1%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%9E%CE%91
