4 Μαΐου 1985: Σε ομιλία στο Λύκειο Fallston, o Reagan αποκάλυψε ότι είχε ζητήσει από τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, στη διάσκεψη της Γενεύης, να σκεφτεί το ενδεχόμενο μιας εξωγήινης απειλής και την αμερικανοσοβιετική συμφιλίωση που θα προκαλούσε..». 42η διάσκεψη της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, 21 Σεπτεμβρίου 1987: «Στις εμμονές μας με τους ανταγωνισμούς τον καιρό αυτό, συχνά ξεχνούμε ότι πολλά πράγματα ενώνουν και συνασπίζουν τα μέλη όλης της ανθρωπότητας. Ίσως χρειαζόμαστε κάποια ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ παγκόσμια απειλή που θα μας κάνει να αναγνωρίσουμε αυτόν τον κοινό δεσμό μας. Συχνά σκέφτομαι πόσο γρήγορα θα εξαφανιστούν οι διαφορές μας ανά τον κόσμο, αν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια εξωγήινη απειλή από έξω από αυτόν τον κόσμο..». (από: igata.gr)
(σημείωση Παραδοσιοκρατίας: Και σε αυτή την περίπτωση πάντως, πάλι υπάρχουν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ από τους παγκοσμιοποιητές λύσεις, όπως, είτε να αντιμετωπιστεί ο εξωγήινος εισβολέας από τον στρατό του εκάστοτε κράτους αν δεχτεί επίθεση όπως θα έκανε παρομοίως για να αντιμετωπίσει πολεμικά ένα άλλο επιτιθέμενο χωρίς να χρειάζεται κάποιος παγκόσμιος στρατός είτε να ΣΥΜΜΑΧΗΣΕΙ με τους εξωγήινους όπως θα συμμαχούσε με τον κάθε Τραμπ για να απαλλαγεί απελευθερωτικά από τα νεοταξικά δεσμά!)
Σε ετούτη τη δέκατη τέταρτη και μεγαλύτερη σε διάρκεια ομιλία (σε σχέση με τις προηγούμενες λόγω του συγκεκριμένου θέματος) που δόθηκε στο διαδικτυακό μας κανάλι, δίνονται διευκρινήσεις και περισσότερες επεξηγήσεις πάνω στο άρθρο μας που είχε συνταχθεί για τα αντινεοταξικά μέτρα που πήρε ο Τραμπ κατά την ορκωμοσία του, για καλύτερη κατανόηση του όλου θέματος που μας αφορά όλους. Αρχικά, αφού ξεκαθαρίζεται γιατί δεν γίνεται να ταυτιζόμαστε απόλυτα με την κυβερνητική ατζέντα του Τραμπ και άρα όχι με τον ίδιο σαν να μας έχει βάλει εκείνος για να μιλάμε εκ μέρους του, στη συνέχεια εξηγείται γιατί συμφωνούμε και θα πρέπει να συμφωνούμε με κάθε τέτοια αντινεοταξική ατζέντα από όπου ή από όποιον και αν προέρχεται, χωρίς να της εναντιωνόμαστε δηλαδή επειδή δεν προέρχεται από άτομα σαν εμάς, τόσο για να μην παίρνουμε έτσι άθελά μας ή μη (για όσους προδότες ανάμεσά μας) το μέρος της νεοταξικής όταν δεν υπάρχει τρίτη ή κάθε άλλη εναλλακτική λύση αντινεοταξισμού (βάζοντας δηλαδή το προσωπικό όφελος υπεράνω της σωτηρίας μας), όσο και γιατί δεν θα μπορεί να επικρατήσει ποτέ η δική μας ιδεολογική ατζέντα μέσα σε μια κοινωνία που θα παραμένει προτεκτοράτο ας πούμε μιας ισχυρότερης χώρας σαν της αμερικανικής αν αυτή παρέμενε νεοταξική, είτε λόγω έλλειψης του απαιτούμενου ανθρώπινου δυναμικού μας που θα χρειαζότανε για αυτή την αλλαγή (π.χ. όπως τα εκατομμύρια ψηφοφόρων του Τραμπ) είτε λόγω αδυναμίας για λαϊκή επιβίωση όπως αντιθέτως μπορεί μια ισχυρή χώρα σαν την αμερικανική. Για αυτό και τέτοια αντινεοταξικά μέτρα έχουν παγκόσμιο αντίκτυπο (και άρα εμποδίζουν τα παγκοσμιοποητικά) όταν παίρνονται από κάποιον αμερικανό πρόεδρο, ενώ σχεδόν καθόλου ή ούτε καν να μπορέσουν να παρθούν, όταν παίρνονται σε μια χώρα σαν της σημερινής Ελλάδος όπως επίσης εξηγείται το γιατί.
Και ακριβώς επειδή κατάφερε κάτι τέτοιο ο Τραμπ, αποδεικνύουμε και γιατί δεν υπάρχει παρά μόνο μια συγκεκριμένη λύση αντινεοταξισμού από όσους κατέκριναν τον Τραμπ επειδή διαφωνούσαν ιδεολογικά ή θρησκευτικά μαζί του, εμφανιζόμενος δηλαδή ως μοναδικός σωτήρας ο κάθε τέτοιος που διαφωνούσε για να μαζεύει κόσμο ή πελατεία στον δικό του αντίστοιχο χώρο και όταν κάτι τέτοιο δεν συναντάμε στο αντίπαλο νεοταξικό στρατόπεδο, όταν βάζει δηλαδή τη δική του παγκοσμιοποιητική ατζέντα υπεράνω του εκάστοτε ιδεολογικού ή θρησκευτικού χώρου που την απαρτίζει έχοντας τη δική του όπως εξηγούμε (και έτσι κατανοείται καλύτερα το αντινεοταξικό σκεπτικό του παρόντος ιστολογίου που επίσης τίθεται υπεράνω του δικού του ιδεολογικού). Στη συνέχεια, αφού αποδομείται και η παγκοσμιοποιητική προπαγάνδα της μοναδικής τάχα μου λύσης σε παγκόσμια και μη προβλήματα που απαιτούν αντιθέτως παρά μόνο τοπικές λύσεις και μέσα σε μια χώρα (δηλ. αποκεντρωμένες και όχι συγκεντρωτικές που να φτάνουν σε επίπεδο παγκόσμιου κράτους), σαν και αυτές που πήρε ο Τραμπ σε αντιδιαστολή με εκείνες που ήθελαν οι νεοταξίτες πολέμιοί του και που τις αποδομούμε επίσης, η ομιλία κλείνει με τις διαφορετικές από τους παγκοσμιοποιητές λύσεις που ακούστηκαν προσθέτοντας επεξηγηματικά και εκείνη της ‘’πειρατείας’’ που έκανε ο Τραμπ, δηλαδή αλλάζοντας τη διαχείριση του υπάρχοντος καθεστώτος (σαν της δικής μας Ευρωπαϊκής Ένωσης) προς όφελος του λαού του και όχι να το διαλύσει για να το φτιάξει από την αρχή ρισκάροντας έτσι την επιβίωση του λαού του όσο θα περίμενε την αλλαγή (και ιδίως αν μιλάμε για μια ανίσχυρη χώρα σαν την σημερινή Ελλάδα που θα εκβιάζονταν για να πράξει το αντίθετο).
Καλή ακρόαση…
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΕΔΩ: https://www.bitchute.com/video/4HLHwHxUjGl0
