Ο Κόνερ Μακ Λίοντ (Κριστόφ Λαμπέρ/ Γκρέϊστοουκ:Ο Θρύλος του Ταρζάν), σκοτσέζος μαχητής του 16ου αιώνα, ανασταίνεται μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του και αναστατώνει το χωριό. Αφού εξοριστεί ως καταραμένος από τη φυλή του και κάνει μια νέα αρχή με μια αγροτοπούλα, θα δεχθεί επίσκεψη από έναν ισπανο-αιγύπτιο 2.437 ετών! Ο μαθουσάλας με το όνομα Ραμίρεζ (Σόν Κόνερι), θα του εξηγήσει το μυστικό της μακροζωίας, αλλά θα τον εκπαιδεύσει και στη ξιφομαχία, καθώς πρέπει κάποια στιγμή, να προετοιμαστεί για την υπέρτατη μάχη της Συνεύρεσης των Απέθαντων. Σύμφωνα με το μύθο, μόνο ένας που έχει το χάρισμα μπορεί να μείνει ζωντανός, αποκεφαλίζοντας όλους τους υπόλοιπους και μαζεύοντας τη δύναμη από ένα ηλεκτρικό φορτίο που απελευθερώνουν τα κουφάρια τους. Ο νικητής θα λάβει την απόλυτη εξουσία του κόσμου μας, θέση που εποφθαλμιά με ζήλο, ο σατανικός Κρούγκαν (Κλάνσι Μπράουν/ Τελευταία Εξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ).
Η δράση του Χαϊλάντερ, ο Αθάνατος, που έγραψε ο Αμερικανός Γκρέγκορι Γουάϊντεν ως σπουδαστική εργασία σε σχολή κινηματογράφου που φοιτούσε, μεταφέρει αυτό το επικό παραμύθι στη Νέα Υόρκη του ’85. Ο κεντρικός μας ήρωας, κρύβει την ταυτότητά του, πίσω από έναν αντικέρ με το όνομα Ράσελ Νάς και βοηθό του, την έμπιστη Ρέϊτσελ (Σίλα Γκίς) που έσωσε ως κορίτσι, από τους Ναζί στον Β’ Παγκόσμιο. Η ενδιαφέρουσα σχέση τους, θυμίζει αρκετά το δέσιμο των Άλφρεντ και Μπρούς Γουέϊν/Μπάτμαν και η αλήθεια είναι, ότι δεν αναπτύσσεται όσο θα έπρεπε στην ταινία. Αντιθέτως, δίνεται χώρος σε μια αρχαιολόγο που συνεργάζεται με την αστυνομία, την Μπρέντα (Ροξάν Χάρτ), να έρθει κοντά στον Χαϊλάντερ και να ζήσουν ένα περιπετειώδες ειδύλλιο. Όσο τους επιτρέπουν βέβαια, οι δολοφονικές ορέξεις του Κρούγκαν, που καλεί σε υπέρτατο death-match.
Δεν κρύβω ότι μου αρέσει το γενικότερο κόνσεπτ του φιλμ και τα σβέλτα cuts του βιντεοκλιπά Αυστραλού σκηνοθέτη Ράσελ Μουλκάχι (Ρέϊζορμπακ: Το Αγριογούρουνο του Θανάτου), αλλά από την άλλη, δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ, ότι η ταινία, σε αντίθεση με την αντι-γηραντικό της στόρι, δεν άντεξε καλά στο χρόνο. Πέρα από τις νευρώδεις αναμετρήσεις, η ιστορία δεν έχει να επιδείξει κάτι το ουσιαστικά δραματικό στο πυρήνα της. Θα ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία μέσα από την πλοκή, να εξερευνηθεί η έκβαση του ανθρώπινου γένους και το μυστήριο της καταγωγής των αθανάτων. Το μόνο που σχολιάζεται εδώ, είναι η κυριαρχία και η υποταγή, αλλά εφόσον γίνεται κατά κάποιο τρόπο, προσέγγιση της έννοιας του μεσσιανισμού, ξενίζει η ανώδυνη σκιαγράφηση και η έλλειψη βάθους στους βασικούς χαρακτήρες. Το χιούμορ είναι αμήχανο, η ερμηνεία του Γάλλου Λαμπέρ άχρωμη κι επίπεδη και η τελική φαντεζί αναμέτρηση στην ταράτσα των Silvercup Studios, κοινότοπη και όχι τόσο συναρπαστική ως όφειλε. Ακόμη και για τα δεδομένα μιας b-movie. Το καλύτερο θέαμα, το προσφέρουν από νωρίς, οι λήψεις στα Χάϊλαντς και φυσικά η παρουσία του Κόνερι, που προσθέτει κύρος και πόντους ποιότητας στο γενικότερο σύνολο. Ατμοσφαιρικό το σάουντρακ, με τη συμβολή εξαιρετικών τραγουδιών των Βρετανών Queen (από το άλμπουμ τους A Kind of Magic). Η ταινία, αν και δεν γνώρισε εμπορική επιτυχία στην Αμερική (μόλις 5,9 εκ.$), απέκτησε γρήγορα καλτ διαστάσεις και την διαδέχθηκαν τέσσερα κινηματογραφικά σίκουελ, αλλά και τηλεοπτικά spin-off.
πηγή: https://oitainiestiszoissou.wordpress.com/2016/08/28/highlander-1986/
(σημ. καλό είναι να την αποθηκεύστε σε μορφή MP4 από κάποιον μετατροπέα του τύπου ‘’Youtube to MP4’’ σε περίπτωση που κλείσει κάποια στιγμή το κανάλι που τη δίνει και τη χάσετε αν δεν μπορείτε να τη βρείτε εναλλακτικά πουθενά αλλού διαδικτυακά ή με ελληνικούς υπότιτλους):
