DOMINI SUMUS. SUMUS SERVI
UBICUMQUE. NUSQUAMQUE
VERSAMUR PURPUREIS
LUMINIBUS IMPERAMUS
Η εν λόγω ταινία, αν και γαλλόφωνη, αποτέλεσε στην εποχή της μια σκηνοθετική απάντηση θα λέγαμε στην επίσης κορυφαία ταινία ‘’Seven’’ διατηρώντας παρόμοια πλοκή και ατμόσφαιρα με εξαιρετική μουσική υπόκρουση, όχι όμως από θρησκευτική πλευρά όπως εκείνη με τα επτά θανάσιμα αμαρτήματά της, αλλά από φυλετική, ένα γεγονός πρωτόγνωρο για την μεταπολεμική και αντιρατσιστική εποχή μας. Η δεύτερη ταινία των Πορφυρών Ποταμιών βέβαια, ναι μεν έκανε θρησκευτική στροφή προσπαθώντας να συνδεθεί κατά κάποιο τρόπο με την πρώτη, αλλά δεν ξεπέρασε την μετριότητα παρά το εντυπωσιακό της ξεκίνημα πριν ξενερώσει και μπερδέψει με το σενάριό της τον τηλεθεατή που στο τέλος δεν καταφέρνει να βγάλει άκρη με αυτό που είδε! Η πρώτη ταινία τώρα που μας ενδιαφέρει εδώ πέρα, πρωτοτυπεί και σε σενάριο σε σχέση με κάθε άλλη που έχει παρόμοιο αστυνομικό χαρακτήρα, αφού σε αυτή συντελούνται δυο διαφορετικές μεταξύ τους αστυνομικές έρευνες (αντί για μια μεμονωμένη ως συνήθως) από δύο ξεχωριστούς αστυνομικούς που καταλήγουν να δράσουν από κοινού για να λύσουν το μυστήριο των πρωτόγνορων δολοφονιών που τους απασχολούν.
Αυτές τώρα, συσχετίζονται με ένα απομονωμένο πανεπιστήμιο της γαλλικής επαρχίας όπου ζει στον δικό του παραδοσιακό τρόπο ζωής, με στοιχεία έντονου κοινοτισμού και φυλετισμού προσπαθώντας μέσα από διάφορες επιστημονικές έρευνες (και ναζιστικού χαρακτήρα), να προάγει τον φυλετικό ελιτισμό δια της ευγονικής μεθόδου, δηλαδή να συντελέσει στη φυλετική βελτίωση της κοινότητάς του με τη διασταύρωση έξυπνων και αθλητικών φοιτητών του ακολουθώντας την αρχαιοελληνική προτροπή των προγόνων μας που πολύ σοφά έλεγε ‘’νους υγιής εν σώματι υγιεί’’!!! Αν και στηλιτεύεται βέβαια μια τέτοια πρακτική παρόλο που παρήγαγε απογόνους με καλύτερη υγεία και δείκτη νοημοσύνης από τον μέσο μαζάνθρωπο μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας σαν τη σημερινή ή του Παρισιού πιο συγκεκριμένα για εκείνη την ταινία, όταν για παράδειγμα βλέπουμε έναν κουφιοκέφαλο βλαχόμπατσο της ταινίας (σαν τους δικούς μας επί Χούντας που συλλάμβαναν ως ‘’κομμουνιστή’’ κάποιον που επισκέπτονταν τον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο!) να αποκαλεί μέσα σε εκείνο το πανεπιστήμιο ως ‘’ναζιστικές μαλακίες’’ μια διδακτορική διατριβή! Σαν να μας λέει με άλλα λόγια ο κάθε τέτοιος, να μην πιστεύουμε ή να καταργήσουμε τη Γενετική επιστήμη που σώζει κιόλας τόσες ζωές από κληρονομικές ή άλλες ασθένειες, επειδή τα πορίσματά της δεν συνάδουν με τις αντιρατσιστικές σαχλαμάρες που γράφει ένα θρησκευτικό ή αριστερίστικο βιβλίο και που ποτέ δεν αποδεικνύονται με παρόμοια επιστημονική έρευνα, παρά μόνο μέσα στο κλούβιο το κεφάλι του συγγραφέα τους για το πως νομίζει ότι είναι ο κόσμος γύρω του και όχι όπως πραγματικά είναι!
Τα συμπεράσματα δικά σας, βεβαίως βεβαίως, κρίνοντας και από τα σημερινά αποτελέσματα που βλέπουν τα ίδια τα μάτια σας μέσα στην αντιρατσιστική κοινωνία που ζείτε αντικρίζοντας τι είδους ανθρώπινο υλικό κυκλοφορεί γύρω σας, αν το συγκρίνετε με εκείνο της ναζιστικής Γερμανίας ή της αρχαιοελληνικής κοινωνίας όπου η ‘’ρατσιστική’’ πρακτική της Ευγονικής ήταν κάτι το καθιερωμένο (π.χ. απόθεση ασθενικών μωρών στον Καιάδα) και όχι εξοβελιστέο όπως στην εποχή μας για λόγους φιλάνθρωπης ισότητας! Κλείνοντας την παρουσίασή μας για αυτή την ταινία, θα λέγαμε ότι δεν παραβλέπει να κάνει λόγο και για τους κινδύνους που ανακύπτουν από την εκτεταμένη ενδογαμία όπως γλαφυρά περιγράφεται παρακάτω για μια παρόμοια περίπτωση από έναν διαδικτυακό σχολιαστή, για αυτό και φρόντισε να αποφύγει μια παρόμοια κατάληξη εκείνο το πανεπιστήμιο στην ταινία όπως θα δείτε με ποιον τρόπο, ώστε να μην προκύψουν τέτοιου είδους καταστροφικά αποτελέσματα:
‘’Για διευρύνουν τις γνώσεις τους οι πάσης φύσεως αιμομικτες, γιδογάμηδες και σαβουρογάμηδες, η δυναστεία των Αψβούργων έκανε για διακόσια χρόνια αυτό το πράγμα. Θείοι καβλωναν με τις ανιψιές τους και τις παντρεύονταν για να μην φύγει ο παράς απ τη δυναστεία. Τελικά η δυναστεία χάθηκε γιατί δεν υπήρχαν απόγονοι λόγω εκτεταμένης αιμομιξίας. Απ την πολύ αιμομιξία μεταξύ τους οι Αψβούργοι κληρονομούσαν μεταξύ τους ένα τεράστιο σαγόνι και απαίσια ασχήμια. Ο τελευταίος Αψβούργος ήταν ο Κάρλος ο Β της Ισπανίας. Ήταν κακάσχημος και αρρωστιάρης με χίλιες δύο αναπηρίες σαν είχε γεννηθεί από γονείς αδέρφια μεταξύ τους. Παιδιά δεν μπορούσε να κάνει με τίποτα. Η γυναίκα του πουν τον παντρέψαν μόλις τον είδε της κόπηκαν τα πόδια. Πέθανε άκληρος και η νεκροψία έδειξε ότι είχε μόνο ένα παπάρι μαύρο σαν κάρβουνο’’
ΑΛΛΑ:
Οι γάμοι μεταξύ μακρινών συγγενών δίνουν περισσότερους απογόνους
Η αιμομιξία μεταξύ συγγενών δευτέρου ή τρίτου βαθμού μειώνει την πιθανότητα επιβίωσης των απογόνων, ωστόσο οι γάμοι ανάμεσα σε τρίτα ή τέταρτα ξαδελφια είναι βιολογικά οι πιο πετυχημένοι, καθώς δίνουν τα περισσότερα παιδιά, αποκαλύπτει μεγάλη μελέτη στη Δανία.
Στις περισσότερες δυτικές χώρες, η αιμομιξία θεωρείται ταμπού και αποθαρρύνεται, με το επιχείρημα ότι οι απόγονοι τέτοιων ενώσεων παρουσιάζουν κληρονομικά προβλήματα υγείας. Στην αντίληψη αυτή υπάρχει επιστημονική βάση: Αν και οι δύο γονείς είναι φορείς κάποιας κληρονομικής πάθησης (φορείς υπολειπόμενου γονιδίου), ο απόγονος έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εκδηλώσει την ασθένεια.
Όμως το φαινόμενο αυτό παύει να ισχύει από τον τρίτο βαθμό συγγένειας και μετά, αναφέρουν στο περιοδικό Science ερευνητές της ισλανδικής εταιρείας DeCODE Genetics.
Ο Δρ Κάρι Στέφανσον και οι συνεργάτες του εξέτασαν τα εκτενή δημογραφικά αρχεία της Ισλανδίας, μιας χώρας με ομοιογενή πληθυσμό τόσο από γενετική όσο και από κοινωνικοοικονομική άποψη.
Η ανάλυση έδειξε ότι οι γάμοι ξαδέλφων δίνουν στατιστικά περισσότερους απογόνους. Στην περίπτωση γάμων ανάμεσα σε πρώτα και δεύτερα ξαδέλφια, οι απόγονοι είναι περισσότεροι από το κανονικό, παρουσιάζουν όμως προβλήματα υγείας. Αν επιζήσουν μέχρι την ενηλικίωση, αποκτούν τελικά λίγα δικά τους παιδιά.
Το πρόβλημα αυτό εξαφανίζεται στους γάμους μεταξύ τρίτων ή τέταρτων ξαδέλφων, οι οποίοι δίνουν περισσότερα υγιή παιδιά κατά μέσο όρο.
Για παράδειγμα, οι γυναίκες που γεννήθηκαν το διάστημα 1925-1949 και παντρεύτηκαν έναν τρίτο ξάδελφο απέκτησαν κατά μέσο όρο 3,3 παιδιά και 6,6 εγγόνια ενώ οι συνομήλικές τους που παντρεύτηκαν συγγενή όγδοου βαθμού και πάνω απέκτησαν μόλις 2,5 παιδιά και 4,9 εγγόνια.
Σχολιάζοντας την έρευνα στο Νature.com, ανεξάρτητοι ειδικοί αναφέρουν ότι η αιμομοξία δεν ήταν πάντα ταμπού. Μέχρι τα μέσα του 190υ αιώνα ήταν συνήθης πρακτική ακόμα και στη Δύση, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούσαν να αναζητήσουν συντρόφους έξω από τις δικές τους μικρές κοινότητες.
Ακόμα και σήμερα, οι γάμοι μεταξύ συγγενών είναι συχνοί σε χώρες της Ασίας, προκειμένου να εξοικονομούνται τα χρήματα της προίκας και να διαφυλάσσεται η οικογενειακή περιουσία.
Επιστημονική εξήγηση για τα οφέλη της τεκνοποίησης ανάμεσα σε συγγενείς προς το παρόν δεν υπάρχει. Οι ερευνητές υποψιάζονται όμως ότι το επιτυχημένο ζευγάρωμα βασίζεται σε μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη γενετική συμβατότητα και τη γενετική ποικιλότητα.
Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ
πηγή: https://www.in.gr/2008/02/08/in-science/oi-gamoi-metaksy-makrinwn-syggenwn-dinoyn-perissoteroys-apogonoys/
Ένας πρωτόγνωρα φρικαλέος και βίαιος φόνος λαμβάνει χώρα σε μια απομακρυσμένη πόλη των γαλλικών Άλπεων ονόματι Γκερνόν. Η φρικαλεότητα του φόνου, με το πτώμα να κρέμεται από σχοινί στα 50 μέτρα ύψος από έναν τοπικό καταρράκτη, αναγκάζει τις αρχές να δώσουν την υπόθεση αυτή σε ένα έμπειρο και γνωστό αστυνομικό με το όνομα Πιερ Νιμάνς που είχε την έδρα του στο Παρίσι. Στην ιατροδικαστική εξέταση που ακολούθησε ανακαλύπτεται πως τα χέρια είχαν κοπεί από τον καρπό και είχαν καεί για να μην πεθάνει το θύμα από αιμορραγία ενώ οι λοβοί των ματιών έχουν αφαιρεθεί χειρουργικά την ώρα που το θύμα ήταν ακόμη ζωντανό με νερό στις κοιλότητες τους με δείγματα του υγρού να έχουν σταλεί για εξέταση...
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ: https://tenies-online.best/load/28-1-0-2541
