- Ένα σιωνιστικό μετάλλιο έγινε πόλος παραπληροφόρησης για την πλειοψηφία του κόσμου: Όπως με την Συμφωνία της Χάαβαρα, έτσι και στην περίπτωση του μεταλλίου του Mildenstein που δημιούργησε για αναμνηστικούς λόγους όταν μετέβη στην Παλαιστίνη, τα γεγονότα αυτά έτυχαν εκμετάλλευσης από ορισμένους συγγραφείς έως σημείου να εξισώνουν τον Ναζισμό με τον Σιωνισμό, για να συγκαλύψουν έτσι τη δική τους συνεργασία με τους εβραίους ενάντια στη ναζιστική Γερμανία (εκμεταλλευόμενοι την ιστορική λήθη ή αμορφωσιά του κόσμου σήμερα):
Γράφει ο TJ Stretch
Και, τελικά, μήπως έγινε πραγματικότητα εκείνη η υποτιθέμενη ‘συμφωνία με τους Ναζί’, που δήθεν αποδεικνύει ότι η φασιστική και τρομοκρατική οργάνωση Lehi ήταν συνεργός των Ναζί στην γενοκτονία των Εβραίων, και άρα ότι η φιλοσοφία Σιωνισμού και Ναζισμού ήταν η ίδια και επιζεί στις πολιτικές του σύγχρονου Ισραήλ κ.λπ. κ.λπ.;
Οχι, βέβαια.
Η πρόταση έγινε, και πράγματι στελέχη της οργάνωσης του Avraham Stern το 1941 πρότειναν σε εκπροσώπους των Ναζί να συνταχθεί η Lehi στον πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας, σε αντάλλαγμα να δοθεί άδεια σε όλους τους Εβραίους που βρίσκονταν στις κατεχόμενες χώρες και στην ίδια την Γερμανία να μεταναστεύσουν σε ένα εβραϊκό κράτος. Τρία σημεία θα πρέπει να έχουμε κατά νου:
– Αρχικά, κατά τη στιγμή της πρότασης αυτής η Lehi ήταν μια μικροσκοπική περιθωριακή ομάδα, όχι περισσότερο από μερικές δεκάδες μέλη, η οποία είχε ήδη διασυρθεί και κυνηγηθεί από τις μεγαλύτερες σιωνιστικές ομάδες στην Παλαιστίνη.
– Δεύτερον, καμία απάντηση δεν ήρθε ποτέ από τους Ναζί, οπότε δεν υπήρξε ποτέ κάποια πραγματική συνεργασία Τρίτου Ράιχ και Σιωνιστών
– Και τρίτον και σημαντικότερο, κατά τη στιγμή της πρότασης, ο Stern και η ηγεσία της Lehi πίστευαν ότι η πρόθεση του Χίτλερ ήταν να απελάσει τους Εβραίους της Ευρώπης στη Μαδαγασκάρη· κανείς δεν ήξερε τίποτε για οποιοδήποτε ναζιστικό σχέδιο γενοκτονίας για την εξόντωση των Εβραίων.
Η Lehi, ήδη απαξιωμένη από πριν, έπειτα από την κατακραυγή όταν μαθεύτηκε η πρόταση αυτή, αναγκάστηκε να ξεκαθαρίσει τη θέση της σε μία ραδιοφωνική εκπομπή. Εκεί είπε, προς υπεράσπιση των πολιτικών της απόψεων, ότι οι προτάσεις της είχαν στόχο να ματαιώσουν την απομάκρυνση της εβραϊκής νεολαίας από τα εδάφη που έπρεπε να υπερασπιστούν οι Σιωνιστές στην Παλαιστίνη, διότι:
«χρέος της Εβραϊκής νεολαίας και όλων όσων μπορούσαν να κρατήσουν όπλο ήταν η υπεράσπιση των αδελφών τους Εβραίων στην πατρογονική τους γη, ενάντια στους Αραβες τρομοκράτες που περιμένουν τη νίκη του Χίτλερ, με σκοπό να παραδώσουν την χώρα στους Ναζί για να φτιάξουν μαζί ένα καταπιεστικό καθεστώς»
Η Lehi προσπάθησε να πείσει ότι η γραμμή της ήταν ‘άλλο ο προσωρινός μας διώκτης, και ο άλλο ο αληθινός εχθρός’. Σαν διώκτη, η Lehi έβλεπε τους Ναζί, και σαν αληθινό εχθρό έβλεπε τους Βρετανούς. Τελικά, η Lehi άλλαξε εντελώς την γραμμή της και υποσχέθηκε ότι δεν θα επιδίωκε άλλο να συνεργαστεί με τους Ναζί.
Η Wikipedia και οι σύγχρονοι παπαγάλοι δεν αναφέρουν ότι οι απόψεις της Lehi για εκείνο το χρονικό διάστημα του ίσως και λιγότερο του ενός έτους προκάλεσαν το ανάθεμα από όλους τους άλλους στο σιωνιστικό κίνημα. Γεγονός είναι ότι η επίσημη εβραϊκή ηγεσία της εποχής, αγωνίστηκε σθεναρά στην Παλαιστίνη για την μέγιστη κινητοποίηση των Παλαιστινίων Εβραίων στις βρετανικές ένοπλες δυνάμεις. Ολες οι άλλες σιωνιστικές ομάδες ήθελαν να ενταχθούν στην αντιναζιστικό αγώνα. Και πράγματι πολλοί εντάχθησαν.
Διαβάστε σχετικά:
– Joseph Heller, The Stern Gang: Ideology, Politics, and Terror, 1940-1949, 1995
Το κείμενο της πρότασης της Lehi υπάρχει στο:
– David Yisraeli, The Palestine Problem in German Politics 1889-1945, 1974
– Yf’aat Weiss, The Transfer Agreement and the Boycott Movement: A Jewish Dilemma on the Eve of the Holocaust, Yad Vashem Shoah Resource Center, 1998
«Το να περιγράψει κανείς τον Αδόλφο Χίτλερ σαν ‘Σιωνιστή’ είναι γελοίο και γκροτέσκο. Ο Χίτλερ αηδίαζε και εξέφραζε τον αποτροπιασμό σε οποιαδήποτε υπόνοια ότι μπορεί να έβλεπε θετικά την ίδρυση ενός εβραϊκού κράτους», λέει ο ιστορικός Antony Beevor.
https://amp.twimg.com/v/b5fbbf23-cdd6-42c6-8238-ed0298bd789f
(ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΑΙ):
….Γιατί όταν ο Σιωνισμός κόπτεται να κάνει τους άλλους λαούς να πιστέψουν ότι η εθνική συνείδηση του Εβραίου θα έβρισκε ικανοποίηση με την ίδρυση ενός Παλαιστινιακού Κράτους, οι Εβραίοι κοροϊδεύουν ακόμη μια φορά με την ηλιθιότητα εκείνων που τους πιστεύουν. Δεν έχουν διόλου την διάθεση να ιδρύσουν στην Παλαιστίνη ένα ιουδαϊκό κράτος και να πάνε εκεί να ριζώσουν. Έχουν απλά υπόψη τους να εγκαταστήσουν εκεί τον κεντρικό οργανισμό του απατεωνίστικου διεθνιστικού σκοπού τους για παγκόσμια κυριαρχία. Θα πραγματοποιούσαν μόνο μια κατάσταση διαδοχής και μια δυνατότητα παρέμβασης στα άλλα κράτη. Θ’ αποκτούσαν ένα άσυλο όπου θα μπορούσαν να καταφύγουν όλοι οι ξεμασκαρεμένοι απατεώνες και μια ανώτατη σχολή στην οποία θα φοιτούσαν οι μέλλοντες λωποδύτες….
(αποσπάσματα από: Αδόλφος Χίτλερ – Ο Αγών μου, Λαός και Φυλή, σελ. 365-366, Εκδόσεις Δίδυμοι)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΟΚΡΑΤΙΑΣ: Ο σκοπός όλης αυτής της παραπληροφόρησης που ξεκινά από νεοταξίτες και παπαγαλίζεται από χρήσιμους ηλίθιους επί ημερών μας, είναι να συγκαλυφτεί η δική τους συνεργασία με τους εβραιοσιωνιστές από τα μάτια του κόσμου και να χρεωθεί η δική τους εθνική και θρησκευτική προδοσία απέναντι στον λαό τους στη ναζιστική Γερμανία (εφόσον υπηρετούν τα παγκοσμιοποιητικά και Μεσσιανικά σχέδια του εβραιοσιωνισμού σύμφωνα και με τα κατά τας Γραφάς τους που μπορείτε να διαβάστε και στο παρόν ιστολόγιο στην ομώνυμη θεματική κατηγορία ‘’ΕΒΡΑΙΟΙ’’), για έναν διπλό λόγο: Να μην αναβιώσει ο κόσμος σήμερα ένα καθεστώς σαν το ναζιστικό που πολέμησε τον εβραιοσιωνισμό έχοντας πρότυπα σαν τον Χίτλερ και να συνεχίζει έτσι να ανέχεται κυβερνητικά (άρα και να μην πολεμά) όλους αυτούς που πήραν το μέρος των εβραιοσιωνιστών για να πολεμήσουν το ναζιστικό καθεστώς που τους ενοχλούσε (π.χ. επειδή σαν αυταρχικό και φυλετικό που ήταν έκοβε κάθε πρόσβαση εβραίου στην εξουσία όπως συνέβαινε παρομοίως και με τα βασιλικά καθεστώτα κληρονομικής διαδοχής στην εξουσία και για αυτό καταπολεμήθηκαν και εκείνα με επαναστάσεις σαν την Γαλλική και την κομμουνιστική της Ρωσίας), αλλά παραλλήλως, να συστρατεύσει και απληροφόρητους για αυτό το ζήτημα σημερινούς εθνικοσοσιαλιστές ή εθνικιστές της Δύσης πάλι στο πλευρό των εβραιοσιωνιστών υπερασπιζόμενοι το Ισραήλ τους αν νομίζουν ότι το ναζιστικό καθεστώς ήταν εβραιοσιωνιστικό και έτσι να μην απομένει πια κανένας που να πολεμά την εβραιοσιωνιστική παγκοσμιοποίηση, αφού όλοι οι υπόλοιποι που δεν είναι εθνοφυλετιστές ιδεολογικά, δεν αντιμάχονται μια τέτοια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία με εβραϊκά αφεντικά που είναι επίσης αντιφασιστική και αντιρατσιστική όπως η δική τους ιδεολογία, είτε θα συνεχίζει να υπάρχει ρατσιστικό μόνο για εβραίους κράτος του Ισραήλ είτε όχι καταλαμβάνοντας άραβες τα εδάφη του, διότι το αποτέλεσμα πλανητικά ή τουλάχιστον στις Δυτικές μας κοινωνίες θα παρέμενε το ίδιο κυβερνητικά (π.χ. θα συνέχιζαν οι εβραίοι να κατέχουν εξουσιαστικά πόστα όπως τράπεζες, τηλεοπτικά κανάλια, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εμβολιαστικές εταιρείες κ.α. και να μην αντιδρά για αυτό κανένας από όλους αυτούς τους αντιφασίστες και αντιρατσιστές όπως ήδη συμβαίνει μέχρι σήμερα). Τόσο απλά τα πράγματα και παρακάτω παρατίθεται συμπληρωματικά ένα ξενόγλωσσο δημοσίευμα εκείνης της ναζιστικής εποχής που μαρτυρά την πρόθεση του καθεστώτος της να μην φτιάξει εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη (ακολουθώντας την ίδια ιδεολογική γραμμή του Χίτλερ που θυμηθήκαμε παραπάνω από το βιβλίο του ‘’Ο Αγών μου’’)…
Background: Since the Nazis hated the Jews, one might at first think they would favor Zionism’s campaign to build a Jewish state, thus encouraging Jews to leave Germany. They did in fact encourage Jewish emigration to Palestine, even ordering newspapers in Germany not to print stories about the difficulties Jews faced there. However, this article from one of the most widely circulated Nazi periodicals rejects the idea. Zionism is seen as part of the general Jewish plot to control the world. Der Schulungsbrief was a general interest Nazi periodical with a circulation of over 1,000,000 in 1936. Nazi block wardens attempted to sell copies to every German citizen.
The source: Arno Schickedanz, “Der Zionismus,” Der Schulungsbrief 3 (April 1936), pp. 149-150.
Zionism
by Arno Schickedanz
Through Karl Marx-Mordechai, Jewry overcame the problems and difficulties that came with industrialization and the transformation of ownership resulting from the development of the fourth estate, falsifying their justified demands in a way that served Jewry’s interests. With his assertion of constant exploitation based on his materialist view of history, Karl Marx created a front that ran through all nations, stamping it with “internationalism” and the Jewish spirit. His doctrine ripped nations apart. Their resistance to outside forces collapsed as parties struggled bitterly with one another. It is surprising that few have noticed that Karl Marx-Mordechai’s doctrines were Jewish in nature. He believed that he could take the materialist view of history and the exploitive nature of the Jewish people and apply them to all the other peoples.
The claim of “constant exploitation” removed the parasitic lifestyle of the “chosen people” from the center of attention of other nations as well as of the class claimed by Marxism. But it continued to reign as the leader of speculative finance capital, bound to no territory or national community. It also led the Marxist organization that spanned all boundaries of land and ethnicity, just as “Jahwe” rules over the universe.
The growing wealth of the Jews, along with the increasing influence that their wealth gave them led to a certain loosening of Jewish cohesiveness. Increasing numbers went from the Mosaic to the Christian faith purely to gain further advantages. There was a certain “assimilation,” and a “liberal” Jewry also developed that accepted those precepts of Jewish doctrine that were pleasant and comfortable, but rejected those that caused discomfort, without however leaving the Jewish faith. Karl Marx-Mordechai’s doctrines were even reflected in the Jewish organization “Paole Zion” among the poor Jews found only in the East who had not accomplished anything.
Zionism resulted from thinking about the position of the Jews within their host peoples and from knowledge of their financial and political power. It was an attempt to balance these facts and combat the spiritually divergent tendencies in Jewry. Its founder Herzl spoke more or less openly in various places in his diaries: “Where it exists, one can no longer abolish the legal equality of the Jews. This is not only because it goes against the modern mind, but also because all Jews, rich and poor, would immediately be forced into revolutionary parties. There is really nothing they can do to us. In the past one took their jewelry from the Jews; can one today take their movable wealth? The impossibility of getting at the Jews has only strengthened and embittered hatred. Anti-Semitism grows daily, even hourly, in the population. It will continue to grow since its causes continue to exist and cannot be eliminated.” (Th. Herzl, The Jewish State). “I do not wish to write about the history of the Jews. It is familiar. I must mention only one thing: In our two thousand years in the diaspora, there has been no unified leadership. That is what I think is our primary misfortune.” To overcome this “misfortune,” Herzl founded political Zionism.
Gentile observers and writers on Zionism, who see political Zionism only as an attempt at “national renewal” rather than an effort to establish a unified Jewish leadership as well as Jewish rule over the world, are therefore incorrect. The confusion of political Zionism with Palestine can be understood only through the Jewish prophecies in which Jewry is assured of control over all the goods of this world. Knowing that the time was near, and would culminate in taking possession of Palestine, Zionism developed the nonsensical notion of an “historic claim” to the “promised land,” to which Jews “without any outside pressure” would gradually emigrate.
In the ideology of political Zionism, Palestine fulfilled the role of an indispensable part of prophecy, just as certain rules are the guarantee for success in the magical ceremonies of primitive peoples. Political Zionism never intended Palestine to be the destination of all Jews, but rather it merely wants to make Palestine the center of Jewish world policy. That must naturally be protected by a strong Jewish population. The Zionist publication Jüdische Rundschau wrote: “No one at any time has proposed that all Jews today should emigrate to Palestine.” Nahum Sokolow, Weizmann’s colleague and current chairman of the Zionist Committee, said it clearly in 1921: “The Jewish people wants to return to Palestine; the Jewish people will have its center in Palestine. Large parts of Jewry will live as a Jewish diaspora in the world. They must be cared for; their dignity and their national rights must be assured.”
This is also clear from the text of the state treaty Jewry concluded with England, the so-called Balfour Declaration: “His Majesty’s Government favors the establishment of a national home in Palestine for the Jews, and we will make the greatest efforts to reach this goal, although it is clearly understood that nothing will be done that will affect the civil and religious rights of Gentile communities in Palestine or the rights and political standing of Jews in any other country.”
That provides a correction to the idealization of Zionism, which springs from a different race. From a political standpoint, it would be in the interests of the whole world, of all the host peoples, if the Jews now scattered throughout the whole world were to voluntarily emigrate to some habitable territory. If political Zionism were not interested in such a solution to the Jewish Question, it would be in the interests of the host peoples to point it in that positive direction. The only question would be whether Palestine is the proper gathering place, which no one would likely maintain. Palestine is not able to absorb all the Jews in the world, entirely aside from the fact of increasing Arab opposition to Jewish infiltration. The Arabs are, after all, the undisputed owners of the land. But what other territory would be appropriate? And at the instant Palestine ceased to be the goal of Jewish emigration, political Zionism would collapse, since Palestine is seen as a means for the fulfillment of prophecy. Without that, the whole enterprise would lose its point. Jewry itself would make the most passionate and bitter attacks, and before long any undertaking that ignored Palestine would be crippled by Jewry itself. Palestine incorporates for Jewry its special position. Ignoring this would be ethnic suicide for Jewry, since political Zionism also has as a goal maintaining and strengthening Jewry’s special situation.
πηγή: https://research.calvin.edu/german-propaganda-archive/zionism.htm
Η εβραϊκή Γερμανία υπό κατοχή εως το 2099
Πανορμίτης Σπανός
Όλα τα στοιχεία, για να μην μας λένε συνομωσιολόγους
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΒΡΑΪΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Μια άκρως απόρρητη Κρατική Συνθήκη που υπογράφηκε στις 21 Μαΐου 1949 για να περιορίσει την κρατική κυριαρχία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας έως το 2099.
«Η Μυστική Κρατική Συνθήκης της 21ης Μαΐου 1949 κατατάχθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών στην κατηγορία «αυστηρά απόρρητο». Στο έγγραφο αυτό καθορίστηκαν οριστικά οι βασικές επιφυλάξεις των νικητών για την κυριαρχία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας μέχρι το έτος 2099, κάτι το οποίο σήμερα κατά πάσα πιθανότητα δεν γνωρίζει σχεδόν κανείς. Η συμφωνία αυτή προέβλεπε ότι:
1. Ο κάθε καινούριος καγκελάριος έχει υποχρέωση να υπογράψει µε τις ΗΠΑ τη λεγόμενη Κάντσλερακτε, ένα απόρρητο έγγραφο, το περιεχόμενο του οποίου δεν γνωρίζει κανένας.
[Το φθινόπωρο τού 1969 ο καγκελάριος Βίλλυ Μπράντ έπαθε την πλάκα της ζωής του (δεν τώξερε μέχρι τότε) όταν οι 3 πρέσβεις Γαλλίας, Μ. Βρεταννίας και Αμερικής του φέραν να υπογράψει αυτό το χαρτί! Το ομολογεί ο ΕΓΚΟΝ ΜΠΑΑΡ (δεξί χέρι του Μπράντ) στα απομνημονεύματά του με τίτλο »Mein Deutschland«.Τού εμπιστέυτηκε λοιπόν ο Βίλλυ Μπράντ, πως μόλις ωρκίστηκε, έσκασαν μύτη οι 3 κατακτητές με αυτό το χαρτί (στην πραγματικότητα ΤΡΙΑ είναι). Η Γερμανία ΔΕΝ έχει σύνταγμα αλλά ένα λεγόμενο Grundgesetz, δηλαδή συλλογή Βασικών Νόμων. Ο Μπράντ κατάπιε την γλώσσα του, λέει ο συνεργάτης του Εγκον Μπάαρ, όταν του φέρανε να υπογράψει τα χαρτιά (3 είπαμε) ΥΠΟΤΑΓΗΣ! Τότε τούπανε οι ξένες δυνάμεις πως αυτά τα χαρτιά τάχανε υπογράψει καί οι προηγούμενοι κακγελάριοι Κόνραντ ¨Αντεναουερ, Λούντβιχ Ερχαρτ καί Κουρτ Γκέορκ Κίσινγκερ.]
2. Οι ΗΠΑ θα ελέγχουν ολοκληρωτικά όλα τα γερμανικά ΜΜΕ όπως: ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά, τυπογραφεία και εκδόσεις και ακόµα τηλεφωνικές επικοινωνίες, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μουσική, εκπαιδευτικά προγράµµατα κλπ. μέχρι το… 2099!
3. Όλα τα αποθέματα χρυσού της Γερμανίας θα φυλάσσονται στις ΗΠΑ, στα υπόγεια της FED!
Το German Marshall Fund είναι ένα αμερικανικό λόμπι που ιδρύθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ τους πιο «κατάλληλους» πολιτικούς που θα αναλάμβαναν ηγετικές θέσεις στην Γερμανία και για να τους εποπτεύει.
«ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΤΩ»
Ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Λόρδος Ismay, διατύπωσε λακωνικά το βασικό δόγμα του ΝΑΤΟ: «το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε για να κρατά τους Ρώσους έξω, τους Αμερικανούς μέσα και τους Γερμανούς κάτω».
«ΓΕΡΜΑΝΟΙ= ΔΕΜΕΝΑ ΣΚΥΛΙΑ»
Ο εβραίος Richard Cohen, αρθρογράφος της «Washington Post», δήλωσε στις 18 Ιουλίου 1990 λίγο διαφορετικά το κεντρικό δόγμα του ΝΑΤΟ: «Δεν πρέπει να θεωρούμε το ΝΑΤΟ ως μια αμοιβαία συμμαχία. Στην πραγματικότητα, είναι σαν ένα ΛΟΥΡΙ ΣΚΥΛΟΥ με το οποίο κρατιούνται τα ηνία της Γερμανίας. Καταλαβαίνετε σίγουρα τι εννοώ».
ΤΑ ΜΜΕ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Τα τελευταία χρόνια τα ΜΜΕ της Γερμανίας, (που όλοι ξέρουν ότι είναι σε εβραϊκά χέρια), ξέρασαν χιλιάδες τόνους κακίας και ανθελληνισμού στην Γερμανία.
Το ίδιο συνέβη στην Αγγλία, στις ΗΠΑ, στο Ισραήλ, στην Τουρκία.
Τον ελληνικό λαό, διεφθαρμένο τον ανεβάζουν και διεφθαρμένο τον κατεβάζουν.
Τα διεθνή ιουδαϊκά ΜΜΕ δημιούργησαν ένα ιδιότυπο ανθελληνικό ρατσισμό σε όλο τον κόσμο,
κατασκευάζοντας το ρατσιστικό πρότυπο ενός έλληνα πονηρού, ανίκανου και τεμπέλη, που αξίζει τον χλευασμό και την αιώνια τιμωρία.
ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΙΟΥΔΑΙΚΕΣ
Μια δεξαμενή σκέψης στη Γερμανία είναι η Atlantik-Brücke (Atlantic Bridge – Ατλαντική Γέφυρα).
Βασικά μέλη της είναι: ο πρώην υπουργός Άμυνας Karl-Theodor zu Guttenberg, ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος Christian Wulff και ο αντίπαλός υποψήφιος του για την προεδρεία Gauk. Ταμίας της Ατλαντικής Γέφυρας είναι ο σιωνιστής τραπεζίτης Max M. Warburg.
Άλλη σημαντική οργάνωση είναι η Deutsche Gesellschaft für auswärtige Politik (DGAP) η Γερμανική Εταιρεία Εξωτερικής Πολιτικής. Εκεί θα βρείτε ονόματα όπως η Angela Merkel, ο Wolfgang Schäuble, ο Eckart von Klaeden, ο Karl-Theodor zu Guttenberg, ο Peter Ramsauer,
Η DGAP ενισχύεται οικονομικά από την σιωνιστική τράπεζα Oppenheim, από το σιωνιστικό Ίδρυμα Oppenheim-Stiftung, από την Deutsche Bank (επικεφαλής της οποίας ήταν μέχρι τώρα ο σιωνιστής Josef Ackermann)
Οι ΕΒΡΑΙΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΙ
Από τους 8 μεταπολεμικούς Γερμανούς καγκελάριους (Αντενάουερ, Έρχαρντ, Κίζινγκερ, Μπραντ, Σμιτ, Σρέντερ, Κολ, Μέρκελ), που διόρισαν οι κατακτητές εβραιοαμερικανοί στην Γερμανία, τουλάχιστον οι τρεις ήταν εβραίοι.
ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ (ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΓΚΑΟΥΛΑΪΤΕΡ) ΒΙΛΥ ΜΠΡΑΝΤ
Ο εβραίος καγκελάριος της Γερμανίας Βίλλυ Μπραντ (πραγματικό όνομα Ελίας Φαραάμ) μπήκε το 1945 στην Γερμανία (στην δήθεν πατρίδα του) με την στολή του αμερικανού αξιωματικού του στρατού κατοχής, των αμερικανών κατακτητών της Γερμανίας, σφάζοντας, λεηλατώντας και βιάζοντας γερμανίδες.
Μετά 20 περίπου χρόνια οι Αμερικανοί τον διόρισαν καγκελάριο (Γκαουλάιτερ) της Γερμανίας.
ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ (ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΓΚΑΟΥΛΑΪΤΕΡ) ΧΕΛΜΟΥΤ ΣΜΙΤ
Αφού είδαν το γενεαλογικό δένδρο του Σμιτ οι εβραιοαμερικανοί κατακτητές, τον επέβαλαν σαν καγκελάριο της δυτικής Γερμανίας.
Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΣΜΙΤ: «Όποιος έχει (άλλο) όραμα, να πάει σε ψυχίατρο».
Ένα είναι το όραμά μας: ο Coudenhove Kalergi.
ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ (ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΓΚΑΟΥΛΑΪΤΕΡ) ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ
Προσφάτως, κυκλοφόρησε στην Γερμανία ένα βιβλίο με τον τίτλο «Άνγκελα Μέρκελ- Η Καγκελλάριος και ο κόσμος της», στο οποίο ο Γερμανός δημοσιογράφος Stefan Kornelius κάνει μια εμπεριστατωμένη έρευνα στο γενεαλογικό δένδρο της Μέρκελ, και αποκαλύπτει ότι ο πατέρας της ήταν Πολωνός και το πραγματικό του όνομα ήταν Kazmierczak.
Όταν μετανάστευσε από την Πολωνία στην Γερμανία, το άλλαξε επί το γερμανικότερο σε Kasner. Ο δημοσιογράφος δεν μας δίνει περισσότερες πληροφορίες, και οι λόγοι, είναι μάλλον προφανείς. Το επίθετο Kazmierczak προέρχεται από το όνομα Kazimierz, μία ιστορική συνοικία της Κρακοβίας, γνωστή γιατί αποτέλεσε το κέντρο της εβραϊκής κοινότητας της πόλης από τον 14ο αιώνα. Πολλοί Ιουδαίοι λοιπόν της Πολωνίας έπαιρναν το επίθετο τους από τα αρχικά αυτής της συνοικίας.
Εδώ και πολλά χρόνια οι πράκτορες και „ευφυείς“ έλληνες δημοσιογράφοι, ξεσήκωσαν μία (ψεύτικη και χαζή) αντιγερμανική καμπάνια,
για την πολιτική της Εβραιοπολωνέζας Μέρκελ, εναντίον της χώρας μας.
Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι ο Γερμανικός λαός, μετά την ήττα του το 1945, δεν είναι ελεύθερος, δεν ορίζει ο ίδιος την μοίρα του και η διορισμένη Εβραιοπολωνέζα Μέρκελ, είναι στην θέση της Καγκελαρίου από τους εβραιοαμερικανούς για δύο λόγους:
α. για να υπερασπίζεται την σταθερότητα του χρηματιστηριακού και οικονομικού – τραπεζικού κεφαλαίου. (Τσώρτσιλ: Θα κάνουμε την Γερμανία μία παχιά χήνα, αλλά ανίκανη χήνα).
β. για να συνεχίσει και να επιταχύνει την καταστροφή της γενετικής κληρονομιάς του γερμανικού λαού μέσω της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης.-
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
πηγή: http://berlin-athen.eu/%CE%B7-%CE%B5%CE%B2%CF%81%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%85%CF%80%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%B5%CF%89%CF%82-%CF%84%CE%BF-2099/
