- Η Μέγκαν Φοξ γεννήθηκε στις 16 Μαΐου 1986 στο Oak Ridge του Τενεσί των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι μικτής εθνότητας και έχει διαφορετικό υπόβαθρο. Η μητέρα της Μέγκαν, Γκλόρια Ντάρλεν Σισόν, είναι Αγγλικής, Σκωτσέζικης και Γερμανικής καταγωγής, ενώ ο πατέρας της, Φράνκλιν Τόμας Φοξ, έχει ιρλανδική, γαλλική και ιθαγενή αμερικανική καταγωγή (=ινδιάνικη). Η Μέγκαν Φοξ είναι Αμερικανίδα υπήκοος και ανήκει στη λευκή φυλή (βλέπε: https://ladyvthread.ams3.digitaloceanspaces.com/2024-02-22/48172-megan-fox-ethnicity-nationality-race-family-body.html)
«Εάν τα κτίρια, οι αυτοκινητόδρομοι και οι σιδηρόδρομοι μας έμελλε να καταστραφούν, θα μπορούσαμε εύκολα να τους ανοικοδομήσουμε. Εάν οι πόλεις μας έμελλε να καταστραφούν, από τα ίδια τους τα ερείπια θα ανοικοδομούσαμε νέες ακόμα μεγαλύτερες. Ακόμα και αν οι ένοπλες δυνάμεις μας έμελλε να συνθλιβούν, θα μπορούσαμε να γεννήσουμε γιούς για να πάρουν πίσω την χαμένη μας δόξα. Εάν, όμως, το Αίμα της Λευκής μας Φυλής νοθευτεί με το Αίμα της Αφρικής, τότε το σημερινό μεγαλείο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής θα καταστραφεί για πάντα και κάθε ελπίδα για τον πολιτισμό θα είναι τόσο αδύνατη, όσο αδύνατη θα είναι και η αποκατάσταση του αίματος του Λευκού ανθρώπου» (Γερουσιαστής Theodore G. Bilbo, του Μισισιπή, 1947).
&
‘’Η Λευκή φυλή έχει διασχίσει θάλασσες, έχει δαμάσει ποτάμια, έχει σμιλέψει βουνά, έχει εξημερώσει ερήμους και αποικίσει τα πιο άγονα παγωμένα μέρη της γης. Είναι υπεύθυνη για την εφεύρεση του τυπογραφείου, του τσιμέντου, της χρήσης του ηλεκτρισμού, των πτήσεων, των πυραύλων, της αστρονομίας, του τηλεσκοπίου, του διαστημικού ταξιδιού, των πυροβόλων όπλων, του τρανζίστορ, του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης, του τηλεφώνου, της λάμπας, του φωνογράφου, της φωτογραφίας, του κινηματογράφου, της ηλεκτρικής μπαταρίας, του αυτοκινήτου, της ατμομηχανής, των σιδηροδρομικών μεταφορών, του μικροσκοπίου, του ηλεκτρονικού υπολογιστή και εκατομμύρια άλλων τεχνολογικών θαυμάτων. Έχει καταφέρει αμέτρητες ιατρικές καινοτομίες, απίστευτες εφαρμογές, επιστημονική πρόοδο κλπ. Τα μέλη της συμπεριλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, μεγάλους ανθρώπους όπως: Σωκράτης, Αριστοτέλης, Πλάτωνας, Όμηρος, Τάκιτος, Ιούλιος Καίσαρας, Ναπολέοντας, Γουίλιαμ ο κατακτητής, Μάρκο Πόλο, Ουάσινγκτον, Τζέφερσον, Χίτλερ, Μπαχ, Μπετόβεν, Μότσαρτ, Μαγγελάνος, Κολόμβος, Καμπότο, Έντισον, Γκράχαμ Μπέλ, Παστέρ, Λέβενχουκ, Μέντελ, Δαρβίνος, Νεύτων, Γαλιλαίος, Βατ, Φόρντ, Λούθηρος, Νταβίντσι, Πόε, Τέννυσον και χιλιάδες επί χιλιάδων άλλους αξιοσημείωτους πρωτοπόρους’’ (Waddell, L. A. The Makers of Civilization, 1929, Angriff Press, Hollywood,CA & Weisman, Charles A. The Origins of Race and Civilization, 1990, SFA).
&
‘’Καθ’ όλη τη διάρκεια των 6.000 χρόνων καταγεγραμμένης ιστορίας, ο Μαύρος Αφρικανός δεν έχει εφεύρει τίποτα. Ούτε μια γραπτή γλώσσα, ένα υφαντό, ένα ημερολόγιο, ένα άροτρο, ένα δρόμο, μια γέφυρα, ένα σιδηρόδρομο, ένα πλοίο, ένα σύστημα μέτρησης, ούτε καν τον τροχό. (Σημείωση: μιλάμε για τον καθαρόαιμο Μαύρο Αφρικανό). Είναι άγνωστο αν καλλιέργησε ποτέ ή αν εξημέρωσε κάποιο ζώο για δική του χρήση (παρόλο που πολλά ισχυρά και ήμερα ζώα βρίσκονταν σε πληθώρα γύρω του). Το μόνο γνωστό μέσω που χρησιμοποιούσε για την μεταφορά εμπορευμάτων ήταν το σκληρό του κεφάλι. Για καταφύγιο δεν κατασκεύασε ποτέ τίποτα πέρα από την κοινή καμπάνα λάσπης, η κατασκευή της οποίας είναι εφικτή ακόμα και από ένα κάστορα’’ (Pendell, Elmer, Sex Versus Civilization, Noontide Press & Weisman, Charles A. The Origins of Race and Civilization, 1990, SFA).
&
«Μου φαίνεται ότι πρέπει σύμφωνα προς τη Φύση, όπως ακριβώς υπήρξαν γενναίοι, έτσι και να τους επαινούμε. Υπήρξαν δε γενναίοι, γιατί γεννήθηκαν από γενναίους. Ας εγκωμιάζουμε λοιπόν πρώτιστα την ένδοξη Καταγωγή τους και ύστερα την ανατροφή και την εκπαίδευση τους» (Πλάτων, Μενέξενος, 237a)
Η κληρονομικότητα στο χρώμα του δέρματος
O Charles Davenport ήταν διάσημος Αμερικανός βιολόγος. Υπήρξε ένας από τους ηγέτες του κινήματος της ευγονικής στις ΗΠΑ. Καθηγητής Ζωολογίας στο Harvard University, σύντομα διακρίθηκε ως μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην επιστήμη της βιολογίας. Δεν άργησε να γίνει θιασώτης της ευγονικής, ιδρύοντας το Eugenics Record Office και αργότερα σε διεθνές επίπεδο το International Institute of Eugenics Organiazations, σε συνεργασία με τον Eugen Fischer. Εστίασε στην βιομετρία και στην μελέτη της κληρονομικότητας, μελετώντας συστηματικά την φυλετική μίξη. Με την επικράτηση των Εθνικοσοσιαλιστών στην Γερμανία, ο Davenport, όπως ήταν λογικό για κάθε σοβαρό επιστήμονα, διατηρεί δεσμούς με την υψηλού επιπέδου Γερμανική βιολογική, ανθρωπολογική και ευγονική επιστημονική κοινότητα, λαμβάνοντας βραβεύσεις για το έργο του, προκαλώντας εκενυρισμό στους τότε σιωνιστές κυβερνήτες των ΗΠΑ. Δραστήριος κοινωνικά, αλλά και πολυγραφότατος, ο Davenport άφησε πίσω του ογκώδες έργο. Μία από τις σημαντικότερες μελέτες του παρουσιάστηκε στο βιβλίο "Heredity of skin color in Negro-White crossings", όπου o Davenport εξέτασε την κληρονομικότητα του δέρματος σε μίξεις μαύρων-λευκών.
Επειδή η μίξη λευκών και μαύρων ήταν τότε παράνομη στις ΗΠΑ, η μελέτη διεξήχθη...
κυρίως στην Τζαμάικα, δευτερευόντως στα νησιά Βερμούδες και προστέθηκαν κάποια διαθέσιμα στοιχεία από την Λουιζιάνα των ΗΠΑ. Η μέτρηση του χρώματος του δέρματος έγινε δυστυχώς με την σβούρα της Milton Bradley και όχι με μια κλίμακα όπως π.χ. αυτή του von Luschan. Η σβούρα αυτή έχει τέσσερις τομείς χρώματος, μαύρο-άσπρο-κόκκινο-κίτρινο, με μεταβλητή επιφάνεια ο καθένας. Ρυθμίζοντας τις επιφάνειες και γυρνώντας την σβούρα, προκύπτει, καθώς αυτή γυρνά, ένα μόνο χρώμα το οποίο συγκρίνεται με το χρώμα του δέρματος. Παρότι εισάγονται επιπλέον υποκειμενικοί παράγοντες, τα αποτελέσματα παραμένουν χρήσιμα σε γενικές γραμμές για την εκτίμηση του χρώματος του δέρματος.
Ένα σημαντικό πρόβλημα στην έρευνα είναι το υψηλό ποσοστό εξώγαμων στους μικτούς φυλετικά πληθυσμούς της Τζαμάικα, που ξεπερνά το 60%, με αποτέλεσμα πολλές φορές οι γονείς να μην είναι γνωστοί μετά βεβαιότητας και να πρέπει να απορριφθούν πολλά δείγματα.
Το χρώμα του δέρματος λαμβάνεται συνήθως στην εσωτερική πλευρά του χεριού, κοντά στην μασχάλη, ώστε να αποφευχθεί τυχόν μαύρισμα λόγω έκθεσης στον ήλιο. Ο συγγραφέας παραθέτει στοιχεία που δείχνουν ότι τα νεογνά των νέγρων είναι σχετικά πιο λευκά και αποκτούν σκούρο χρώμα μεγαλώνοντας.
Στη συνέχεια μετρά το χρώμα του δέρματος στους καθαρούς λευκούς και στους καθαρούς μαύρους της κάθε περιοχής, ώστε να υπάρχει μέτρο σύγκρισης. Πάντως, οι νέγροι, έχοντας καταγωγή από την δυτική Αφρική, δεν παρουσιάζουν ομοιόμορφο χρώμα δέρματος, εφόσον οι νέγροι από το Σουδάν μέχρι την Σενεγάλη και τη Νιγηρία, έχουν χρώμα δέρματος από σκούρο καστανό μέχρι μαύρο.
Το κύριο μέρος της μελέτης αποτελείται από πίνακες που εξετάζουν το χρώμα των απογόνων, για κάθε δυνατή περίπτωση μίξης γονέων. Οι γονείς κατηγοριοποιήθηκαν ως white, quadroon, mulatto, sambo, black. Τα αποτελέσματα είναι τα εξής, αντίστοιχα και στις άλλες μίξεις:
white + white = πάντα white
white + quadroon = white ή quadroon, κατανομή περίπου 50-50%
white + mulatto = white, quadroon, ή mulatto, κατανομή περίπου 25-50-25%
white + sambo = quadroon ή mulatto, κατανομή περίπου 50-50%
white + negro = white, mulatto ή negro, σχεδόν πάντα mulatto, πρώτη γενιά μίξης
mulatto + mulatto = περίπου 5-20-50-20-5% μεταξύ white-quadroon-mulatto-sambo-negro
Τα παραπάνω δείχνουν αρχικά ότι στο ανθρώπινο είδος, οι λευκοί αναπαράγουν πάντα λευκούς, οι μαύροι μαύρους, κτλ, δηλαδή οι διαφορές είναι κληρονομικές. Αποτελούν βασικούς τύπους, αλλά οι μίξεις τους όχι, καθώς δεν αναπαράγουν σταθερά τον τύπο τους και εμφανίζεται διακριτοποίηση. Η πρώτη γενιά δίνει εν γένει ενδιάμεσο αποτέλεσμα, όμως σε όλες τις επόμενες αρχίζει η διακριτοποίηση. Τα αποτελέσματα για τις μίξεις μεταξύ mulatto υπογραμμίζουν την δυνατότητα επιστροφής στους αρχικούς τύπους, αν και όχι ισομοιρασμένα με τις μίξεις. Τα στοιχεία δείχνουν ότι το χρώμα του δέρματος εξαρτάται από πολλούς γονιδιακούς παράγοντες και όχι μόνο από έναν, γι' αυτόν τον λόγο τα αποτελέσματα δεν είναι απολύτως σύμφωνα με το απλό μεντελικό σχήμα κληρονομικότητας ενός γονιδιακού παράγοντα.
Ο Davenport βρίσκει ότι δεν υπάρχει σεξουαλικός διμορφισμός ως προς το χρώμα του δέρματος στους νέγρους. Άνδρες και γυναίκες έχουν το ίδιο χρωμα δέρματος. Επίσης, όπως ήταν αναμενόμενο, τα παιδιά παίρνουν, στατιστικά, το χρώμα του δέρματος εξίσου και από τους δύο γονείς.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι πιο σκούροι άνδρες ζευγαρώνουν πιο συχνά με σκουρόχρωμες γυναίκες, παρά με ανοιχτόχρωμες. Αυτό δείχνει ότι οι γυναίκες τείνουν να επιλέγουν πιο ανοιχτόχρωμους άνδρες. Έμμεσα γίνεται επιλογή των πιο λευκών μεταξύ των mulatto. Εν γένει πάντως, οι περισσότεροι επιθυμούν το ταίρι τους να έχουν περίπου το ίδιο χρώμα με αυτούς, κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό.
Στη συνέχεια, ο Davenport προβαίνει σε μια μελέτη της λαϊκής ορολογίας περί του υβριδισμού μεταξύ λευκών και μαύρων στον άνθρωπο. Αυτή η ορολογία ταξινομεί τα υβρίδια σχετικά με την ποσότητα του λευκού ή μαύρου αίματος που έχουν, όπως το αντιλαμβάνεται ο απλός λαός. Βασική παράμετρος είναι το χρώμα του δέρματος.
Η λέξη mulatto δηλώνει την μίξη λευκού-μαύρου, ειδικά ως προς το ενδιάμεσο χρώμα του δέρματος. Η μίξη μεταξύ δύο mulatto δεν έχει συγκεκριμένο όνομα στις περιοχές που μελετήθηκαν παρότι οι μίξεις αυτές είναι εξαιρετικά συνήθεις. Υπάρχει μεν σαν όρος στην Λατινική Αμερική, οι cascos, αλλά δεν εντοπίζεται αλλού. Η απουσία τέτοιας ορολογίας συνδέεται με την έντονη μεταβλητότητα που παρουσιάζουν τα παιδιά των mulatto.
Ο απόγονος λευκού-mulatto λέγεται quadroon. Ο χρωματισμός του δέρματος είναι συνήθως σχετικά ανοικτός, όμως παραμένουν κάποια εμφανή στοιχεία νέγρικου αίματος.
Ο απόγονος μαύρου-mulatto λέγεται sambo. Ο χρωματισμός του δέρματος είναι συνήθως σκούρος, αλλά όχι τόσο όσο του καθαρού νέγρου.
Οι κατηγοριοποιήσεις πάνε και παραπέρα από quadroon, π.χ. octroon, κτλ. αλλά όπως παρατηρεί ο Davenport, έχουν κοινωνική μόνο σημασία, ως προς την γενιά δηλαδή και όχι ως ειδική ταξινόμηση ως προς το χρώμα του δέρματος. Συμπερασματικά, η ονοματολογία που έχει προκύψει αυθόρμητα στον λαό περί μίξεων λευκών-μαύρων, ταυτίζεται με την ανθρωπολογική διακριτοποίηση λόγω των νόμων του Μέντελ.
Ένα ζήτημα της υβριδοποίησης είναι το αν μπορεί να διατηρηθεί σταθερός ένας λευκός φαινότυπος, έστω και αν έχει κάποιους μαύρους προγόνους. Αυτοί λέγονται fixed whites, που όχι μόνο είναι λευκοί φαινοτυπικά, αλλά και οι απόγονοί τους είναι πάντοτε λευκοί. Εκτιμήσεις βρίσκουν ότι χρειάζονται περίπου πέντε ή έξι γενιές σμίξης με λευκό για την πλήρη εξάλειψη κάθε ίχνους "μαύρου" αίματος. Δηλαδή, να εξαλειφθεί το ξένο αίμα και από τον γονότυπο. Αυτό το ζήτημα έχει μεγάλη κοινωνική σημασία. Για παράδειγμα, στην Florida των ΗΠΑ, την εποχή που γίνονταν η μελέτη, ένας λευκός δεν μπορούσε να παντρευτεί mulatto ή quadroon ή octroon, αλλά μπορούσε να παντρευτεί την κόρη ενός λευκού με octroon, δηλαδή παρέχονταν ένας βαθμός ασφαλείας τεσσάρων γενεών (mulatto-quadroon-octroon-κόρη) για να θεωρηθεί ότι υπάρχει fixed white.
Οι περιπτώσεις όπου έγινε επανεμφάνιση νέγρικων χαρακτηριστικών μετά από πολλές γενιές είναι σπάνια και πολλές φορές αποκύημα της φαντασίας κάποιων με σκοπό την δραματοποίηση καταστάσεων. Ωστόσο, έχουν εμφανιστεί κάποιες περιπτώσεις που παραθέτει ο Davenport, όπου μετά από τρεις ή τέσσερις γενιές ζευγαρώματος με λευκούς, επανεμφανίστηκαν κάποια νέγρικα στοιχεία.
Επίσης, ένα σημαντικό αποτέλεσμα της έρευνας είναι ότι τα υβρίδια εμφανίζουν κανονική γεννητικότητα, δηλαδή δεν παρατηρείται κάποια μείωση της γονιμότητας. Η μελέτη εξέτασε μαζί και το χρώμα των ματιών και την μορφή των μαλλιών και προσπάθησε να βρει την σύνδεση με την κληρονομικότητα του δέρματος. Στο τέλος, παρέχονται πολλές περιγραφές μίξεων από οικογενειακά αρχεία σε ξεχωριστό αναλυτικό παράρτημα.
Το ζήτημα της κληρονομικότητας στο χρώμα του δέρματος είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, αλλά και δύσκολο. Αναμένεται να λυθεί οριστικά όταν η γενετική αναπτυχθεί και αναπόφευκτα θα εξηγηθεί η ακριβής γονιδιακή προέλευση του χρώματος του δέρματος. Από την ανθρωπολογική μελέτη του Davenport προκύπτει ότι η κληρονομικότητα του δέρματος δεν προέρχεται από ένα γονιδιακό στοιχείο που διακριτοποιείται μεντελικά, αλλά από περισσότερα. Η πρώτη γενιά μίξης έχει χρώμα δέρματος ανάμεσα από τους δύο γονείς, αλλά η επόμενη γενιά να παρουσιάζει μεγαλύτερη μεταβλητότητα με αποτέλεσμα να επανεμφανίζεται ο χρωματισμός των αρχικών λευκών ή μαύρων τύπων σε μέρος των απογόνων.
πηγή: https://fyletika.blogspot.com/2016/04/blog-post_14.html
Κληρονομικότητα
Πολλές φορές θα έχετε αναρωτηθεί για ποιον λόγο τα παιδιά άλλοτε μοιάζουν στον πατέρα, άλλοτε στη μητέρα και άλλοτε είναι δύσκολο να απαντήσεις με σιγουριά. Απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα δίνουν οι νόμοι της γενετικής που ανακάλυψε ο Γιόχαν Μέντελ (1822-1884). Τα επόμενα παραδείγματα βασίζονται στα πειράματα του Μέντελ.
Ας υποθέσουμε ότι κάνουμε μείξη δύο λουλουδιών, ένα με κόκκινο άνθος και ένα με λευκό άνθος. Η πατρική γενιά P δίνει απογόνους την πρώτη γενιά των παιδιών F1. Το χρώμα της γενιάς των παιδιών είναι ροζ, δηλαδή το ενδιάμεσο κόκκινου και άσπρου.
Τα παραπάνω σχήμα περιγράφει τον πρώτο νόμο του Μέντελ: Τα μέλη της πρώτης γενιάς παιδιών F1 γονέων που διαφέρουν σε ένα χαρακτηριστικό είναι ίδια. Στην δεύτερη γενιά όμως παιδιών, το αποτέλεσμα είναι αυτό του παρακάτω σχήματος.
Αν αυτά τα υβρίδια διασταυρωθούν μεταξύ τους, προκύπτει μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Στην δεύτερη γενιά παιδιών F2 έχουμε ένα τέταρτο κόκκινα άνθη, δύο τέταρτα ροζ άνθη και ένα τέταρτο λευκά άνθη. Η αναλογία αυτή είναι καθαρή μόνο για μεγάλο αριθμό απογόνων. Έτσι προκύπτει ο δεύτερος νόμος του Μέντελ: Η δεύτερη γενιά F2 που έχει προκύψει από γονείς που διαφέρουν σε ένα χαρακτηριστικό δεν είναι ομοιόμορφη όπως η πρώτη, αλλά διαχωρίζεται σε διαφορετικές μορφές με βάση μια καθορισμένη αριθμητική αναλογία.
Τα χαρακτηριστικά της πατρικής γενιάς P επανεμφανίζονται, κάθε μία στο ένα τέταρτο των απογόνων της δεύτερης γενιάς F2, ενώ το υπόλοιπο μισό των απογόνων F2 είναι όπως η πρώτη γενιά F1. Αν συνεχιστεί αυτό και σε τρίτη γενιά προκύπτει το αποτέλεσμα του παρακάτω σχήματος.
Τα κόκκινα και τα λευκά άνθη της γενιάς F2 παράγουν μόνο κόκκινα και λευκά άνθη αντίστοιχα, επιστρέφοντας έτσι στον αρχικό τύπο. Οι απόγονοι ανήκουν στον καθαρό αρχικό τύπο αναπαράγοντας διαρκώς αυτόν τον αρχικό τύπο. Τα υβρίδια παράγουν ένα τέταρτο κόκκινα, ένα τέταρτο λευκά και δύο τέταρτα ροζ άνθη, δηλαδή η συμπεριφορά είναι η ίδια με αυτήν της πρώτης γενιάς.
Οι νόμοι αυτοί ισχύουν και για τα ζώα και συνεπώς και για τον άνθρωπο. Ωστόσο, δεν είναι βέβαιο ότι η πρώτη γενιά F1 έχει ενδιάμεσο χαρακτηριστικό μεταξύ των δυο γονέων. Αν διασταυρωθούν δύο σκυλιά, ένα μαύρου τριχώματος με ένα άσπρου τριχώματος, αναμένονται απόγονοι πρώτης γενιάς F1 ενδιάμεσου χρώματος. Αυτό όμως δεν συμβαίνει ωστόσο. Όλη η πρώτη γενιά είναι μαύρου τριχώματος. Ο πρώτος νόμος του Μέντελ διατηρεί την ισχύ του, καθώς όλα τα μέλη της πρώτης γενιάς είναι ίδια. Το χαρακτηριστικό του μαύρου τριχώματος είναι πιο ισχυρό από το αντίστοιχο του λευκού τριχώματος.
Το πρώτο ονομάζεται επικρατές χαρακτηριστικό, ενώ το δεύτερο υπολειπόμενο. Στην δεύτερη γενιά F2 δεν προκύπτουν μόνο μαύροι απόγονοι, αλλά τρία τέταρτα μαύροι και ένα τέταρτο λευκοί. Ο δεύτερος νόμος του Μέντελ διατηρείται και αυτός σε ισχύ, καθώς το ένα τέταρτο είναι λευκοί απόγονοι, το ένα τέταρτο μαύροι και τα δύο τέταρτα που θα έπρεπε να έχουν ενδιάμεσο χρώμα. Ωστόσο το επικρατές χαρακτηριστικό κυριαρχεί και τα δύο αυτά τέταρτα προκύπτουν μαύρα. Συνεπώς τα τρία τέταρτα των απογόνων προκύπτουν μαύρα.
Από τα παραπάνω παραδείγματα συνάγεται ότι τα κληρονομούμενα χαρακτηριστικά διαφέρουν από απόγονο σε απόγονο. Επίσης, τα χαρακτηριστικά μπορεί να είναι εντός του σώματος και μην είναι εμφανή. Τα χαρακτηριστικά που κληρονομούνται αφορούν το σύνολο του οργανισμού, ασχέτως αν τα χαρακτηριστικά είναι ορατά ή όχι. Κληρονομούνται και τα ψυχικά χαρακτηριστικά, καθότι προκύπτουν από τα όργανα που σχετίζονται με τις διανοητικές λειτουργίες και τις αισθήσεις. Άλλωστε σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά δεν είναι ξεχωριστά στη φύση, αλλά αποτελούν μια αδιαίρετη ολότητα. Ο διαχωρισμός μεταξύ των σωματικών και ψυχικών χαρακτηριστικών γίνεται από τον άνθρωπο αποκλειστικά για διευκόλυνση.
Οι δύο πρώτοι νόμοι του Μέντελ αναφέρονται στην περίπτωση που οι γονείς έχουν μόνο ένα χαρακτηριστικό διαφορετικό, στην παραπάνω περιπτώσεις το χρώμα του άνθους ή το χρώμα του τριχώματος. Στην πράξη υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά στην περίπτωση των ζώων και των φυτών και σπανίως η διαφορά είναι μόνο σε ένα χαρακτηριστικό. Προκύπτει έτσι ο τρίτος νόμος του Μέντελ: ο νόμος της ανεξαρτησίας των χαρακτηριστικών. Δηλαδή, αν συνδυαστούν πυκνά μαύρα μαλλιά με αραιά καστανά, το αποτέλεσμα μπορεί να προκύψει με όλους τους συνδυασμούς, μεταξύ των οποίων και πυκνά καστανά και αραιά μαύρα μαλλιά. Η πλήρης ανεξαρτησία των χαρακτηριστικών ωστόσο αμφισβητείται από κάποιους και μένει η γενετική να ξεδιαλύνει το τοπίο.
Ακόμη δεν έχει καταφέρει η γενετική να βρει ποια γονίδια, τμήματα του γενετικού υλικού, δίνουν τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά. Επίσης, είναι άγνωστο ποια χαρακτηριστικά είναι επικρατή και ποια είναι υπολειπόμενα. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό χαρακτηριστικών του ανθρώπου εξηγούν γιατί πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν τους νόμους της κληρονομικότητας.
Από τους νόμους του Μέντελ είναι εμφανές ότι άλλο είναι το σύνολο του γενετικού υλικού και άλλα τα χαρακτηριστικά που εμφανίζει ο οργανισμός στην πράξη. Ενώ ένας οργανισμός έχει πάρει γενετικό υλικό και από τους δύο γονείς του για ένα χαρακτηριστικό, αυτό που εμφανίζει ο οργανισμός μπορεί να είναι είτε του ενός γονέα, είτε του άλλου, είτε μια μίξη, ανάλογα με το ποιανού γονέα το χαρακτηριστικό ή αλλιώς γονίδιο είναι επικρατές ή όχι. Το σύνολο του γενετικού υλικού που φέρει ένας οργανισμός μέσα του ονομάζεται γονότυπος, ενώ τα πραγματικά χαρακτηριστικά που τελικά εμφανίζονται στον οργανισμό ονομάζονται φαινότυπος.
πηγή: https://fyletika.blogspot.com/2013/02/blog-post_25.html