Δυστυχώς όλοι όσοι έχουμε μεγαλώσει σε μια σημερινή Δυτική κοινωνία, έχουμε μάθει με έναν εξωγήινο ας πούμε τρόπο πως λειτουργεί το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαβιώνουμε, είτε εξαιτίας αριστερίστικων διδασκαλιών είτε παρόμοιων των Βιβλικών θρησκειών που ασπάζεται και ο νεοταξισμός των παγκοσμιοποιητών στις μέρες μας, με αποτέλεσμα να βιώνουμε μια αυτοκαταστροφική κατάσταση (σε προσωπικό και κοινωνικό κατ’ επέκταση επίπεδο) που αν την αναπαριστούσαμε παραδειγματικά, θα ήταν σαν να αναρωτιόμασταν γιατί διαλύεται ένας πύργος που φτιάξαμε από λάσπη μέσα στη θάλασσα ή γιατί ένας κανίβαλος δεν έγινε άνθρωπος παρόλο που του μάθανε να τρώει με πιρούνι! Πιο συγκεκριμένα, θα λέγαμε ότι αντίθετα με ό,τι έχει μάθει να πιστεύει ο μέσος άνθρωπος, οι σκέψεις, οι αντιδράσεις, οι συμπεριφορές και οι επιθυμίες μας δεν είναι επίκτητες, δεν είναι αποτέλεσμα της ανατροφής, της παιδείας ή του κοινωνικού μας περιβάλλοντος, αλλά των γονιδίων μας που ποτέ δεν αλλάζουν όποια ταυτότητα και αν θελήσουμε να αποκτήσουμε ή μας δώσουν (π.χ. αν ένας Λευκός ευρωπαίος αποφασίσει να ζήσει στην Κίνα σαν βουδιστής μοναχός και του δοθεί κινεζικό όνομα ή ταυτότητα, θα παραμείνει ο ίδιος άνθρωπος τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά όταν δεν θα κιτρινίσει το δέρμα του και δεν θα γίνουν σκιστά τα μάτια του). Η ίδια η επιστήμη άλλωστε έχει από δεκαετίας παγιώσει πως ο χαρακτήρας μας, όπως και τα εξωτερικά μας γνωρίσματα, τα ένστικτα, τα ταλέντα και η νοημοσύνη, προέρχονται απευθείας από το Αίμα και ως εκ τούτου δεν μπορούν να αλλάξουν! Το αιώνιο φιλοσοφικό ερώτημα: «Γεννιέσαι ή Γίνεσαι», είναι επιστημονικά απαντημένο και αυτό θα πρέπει να το κάνουμε γνωστό στο λαό ο οποίος ακόμα πιστεύει στο παραμύθι του αριστερισμού που του διδάσκουν τόσα χρόνια οι αντιρατσιστές. Δηλαδή, ότι τα πάντα τα μαθαίνεις, πως όλα είναι αποτέλεσμα ατομικών επιλογών (ιδεολογίες, συμπεριφορές, αντιλήψεις, επιλογές κλπ.). Αυτή είναι η χειρότερη ψευδαίσθηση της εποχής μας, το μεγαλύτερο ψέμα που πέρασε ποτέ στον Δυτικό κόσμο μας.
Ως εκ τούτου, κάθε φυλή, κάθε σύνολο γονιδίων που κληρονομεί κάθε άνθρωπος, κουβαλάει μέσα του γενετικές πληροφορίες οι οποίες καθορίζουν την συμπεριφορά, την ψυχοσύνθεση, την κουλτούρα, τα ένστικτα, τις αντιδράσεις, τους φόβους, τις επιθυμίες, τον δείκτη νοημοσύνης, την σκέψη γενικότερα, ακόμα και τον τρόπο ομιλίας και τις πολιτικές απόψεις που θα αποκτήσει μεγαλώνοντας. Ο Edward Thorndike για παράδειγμα, ήταν Αμερικανός ψυχολόγος με αρκετές συνεισφορές στην επιστήμη της ψυχολογίας. Μέσω των μελετών του κατανόησε τη σημασία της κληρονομικότητας και την ανέδειξε στο έργο του. Οι άνθρωποι διαφέρουν εκ γενετής στις πνευματικές τους δυνατότητες και αυτό θα πρέπει να το λάβει υπόψη όποια θεωρία έχει σκοπό τη βελτίωση του ανθρώπου. Είναι μια πολύ σημαντική διαπίστωση με κοσμοθεωρητικές προεκτάσεις. Μαθαίνοντας τα ίδια πράγματα σε δυο φυλετικώς διαφορετικά άτομα, δεν θα λάβεις το ίδιο αποτέλεσμα, ειδάλλως όλοι οι μαθητές μιας σχολικής τάξης θα γινόντουσαν αριστούχοι μόνο και μόνο επειδή παρακολούθησαν το ίδιο μάθημα. Η διαφορετική βιολογική υπόσταση οδηγεί σε διαφορετικό εσωτερικό μηχανισμό σκέψης και αντίληψης που αν το δούμε σε ευρύτερο επίπεδο, οδηγεί σε διαφορετικές κοινωνίες! Εξαιτίας αυτής της διαφορετικότητας άλλωστε παίρνονται δαχτυλικά αποτυπώματα και γίνονται γονιδιακές έρευνες (DNA) για να εντοπιστεί η μοναδική ταυτότητα του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά όποτε συντρέχει κάποιος λόγος ταυτοποίησής του. Για αυτό μιλώντας πάλι παραδειγματικά, δεν μπορούμε να γίνουμε όλοι πωλητές σε ένα κατάστημα παρόλο που θα λάβουμε την ίδια εκπαίδευση πρωτύτερα πάνω σε αυτό το αντικείμενο, αφού ένας αντικοινωνικός ή ντροπαλός άνθρωπος δεν θα έχει την ίδια ευχέρεια λόγου με έναν επικοινωνιακό που με πιο επιθετικό τρόπο καταφέρνει να πείσει διαλεκτικά τον πελάτη να αγοράσει αυτό που πουλάει. Για αυτό και ένας λεπτοφυής σκελετικά άνθρωπος που δεν αντέχει στον ήλιο και έχει μάθει καθιστική ζωή μπροστά σε υπολογιστή, είναι αδύνατο να φέρει εις πέρας μια αγροτική ή οικοδομική εργασία σε σχέση με κάποιον πιο γεροδεμένο και μαθημένο από μικρή ηλικία σε τέτοιες εργασίες, όσο και να προσπαθήσει ο πρώτος με μεγάλη πιθανότητα να τρέξει σε ορθοπεδικό γιατρό μετά το πέρας της εργασίας αυτής. Με άλλα λόγια, δεν υφίσταται αυτό που πιστεύει ο περισσότερος κόσμος λέγοντας δουλειά να ναι και ό,τι να ναι σαν να μπορεί κάποιος να κάνει την οποιαδήποτε εργασία αν προσπαθήσει το ίδιο με οποιονδήποτε άλλον ή σε περίπτωση που αποτύχει να τα καταφέρει να θεωρείται ότι αυτό οφείλονταν στο ότι δεν προσπάθησε αρκετά, ενώ στην πραγματικότητα δεν έκανε από τη φύση του για τη συγκεκριμένη δουλειά, για τον ίδιο λόγο που δεν βλέπει κανείς νέγρους σκακιστές ή αδύνατους ανθρώπους να πετάνε ακόντιο στο στίβο! Αυτά τα αυτονόητα και σύμφωνα με τους Φυσικούς Νόμους όμως πράγματα, έρχονται να αλλάξουν αν πιστέψει κανείς τα εξωγήινα ή τα εκτός της φυσικής πραγματικότητας όπως εκφράστηκαν από τις Βιβλικές θρησκείες αρχικά και επαναλήφθηκαν την ύστερη εποχή από τους αριστεριστές και τους νεοταξίτες ή παγκοσμιοποιητές των ημερών μας. Δηλαδή, την εξωγήινη αντίληψη για το ανθρώπινο ον σαν να μην έλαβε ποτέ σάρκα και οστά, η οποία μεταφέρθηκε στο φυσικό πεδίο από τους αριστεριστές και νεοταξίτες σαν να μην έλαβε και αυτό ποτέ καμιά υλική υπόσταση!
Αφήνοντας τώρα στην άκρη τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθενός ως προς τον ποιον θεό ή θεούς θέλει να πιστεύει κατά την μεταφυσική του αναζήτηση στα μεταθανάτια και εστιάζοντας παρά μόνο στη φυσική της επίγειας ζωής του καθενός (με σάρκα και οστά σαν τα υπόλοιπα ζώα που έχουν επίσης ίδια με τον άνθρωπο γεννητικά όργανα, δυο μάτια και αυτιά, μια μύτη κ.λ.π.), παρατηρούμε ότι αντιμετωπίζεται ως εξωγήινη (δηλ. ως πνευματικά σαν να μην ενσαρκώθηκε ποτέ ο άνθρωπος ή ως μηχανικά σαν να μιλάμε για ρομπότ) ήδη από τα κείμενα των Βιβλικών θρησκειών σαν και αυτά για παράδειγμα: «Αν κάποιος ξένος έρθει να μείνει μαζί σας στη χώρα σας, μη τον εκμεταλλευτείτε. Να του φέρεστε όπως σ’ έναν συμπατριώτη σας˙ «και αγαπήσεις αυτὸν ως σεαυτόν», γιατί κι εσείς ξένοι ήσασταν στην Αίγυπτο. Εγώ, ο Κύριος, είμαι ο Θεός σας» (ΛΕΥΪΤΙΚΌΝ ΙΘ’ 33,34), «Ο Κύριος λέει: «Μήπως νομίζετε, Ισραηλίτες, ότι στα μάτια μου είστε καλύτεροι απ’ τους Αιθίοπες;»» (ΑΜΩΣ Θ’ 10), ‘’Αυτός έκαμε από ένα αίμα όλα τα έθνη των ανθρώπων, να κατοικούν στο πρόσωπον της γης και ώρισε δια τον καθένα από αυτά προσδιωρισμένους καιρούς εμφανίσεως και ζωής’’ (ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17,26), ‘’Δεν υπάρχει Ιουδαίος ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό. γιατί όλοι εσείς είστε ένας στο Χριστό Ιησού’’ (ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3,28), ‘’Όλη η ανθρωπότητα είναι από τον Αδάμ και την Εύα. Ένας Άραβας δεν έχει υπεροχή έναντι ενός μη Άραβα, ούτε ένας μη Άραβας έχει καμία υπεροχή έναντι ενός Άραβα, επίσης ο λευκός δεν έχει υπεροχή έναντι του μαύρου, ούτε ο μαύρος έχει καμία υπεροχή έναντι του λευκού εκτός από ευσέβεια και καλή δράση’’ (σημ. ο Προφήτης Μωάμεθ όταν εκφώνησε το Τελευταίο Κήρυγμά του στις 6 Μαρτίου το 632 στην κοιλάδα Uranah του όρους Arafat, κατά τη διάρκεια του ισλαμικού προσκυνήματος του Hajj), πριν συνοψιστεί όλη αυτή η αντιφυσική ή αντιρατσιστική κατάσταση για τον υλικό κόσμο μας στο παρακάτω (εξαφανισμένο πια διαδικτυακά) δημοσίευμα:
Οι ιδεολογίες της Αριστεράς και ο χριστιανισμός έχουν κοινή φύτρα. Κατάγονται από τον εβραϊκό μονοθεϊσμό. Ειδικότερα η μεταφυσική του Εβραϊσμού περί ενός εξωκοσμικού Θεού, πάνω από την φύση και τους νόμους της, αναπαράγει την μονοθεϊστική ηθική και νοοτροπία που είναι η ίδια για την διαχρονική αριστερά. Από τα σπλάχνα αυτού του τρόπου του ζην γεννήθηκαν και βλάστησαν οι δημοκρατικές και οι αριστερές ιδέες. Φυσικά κάθε νέα θρησκεία-κοσμοθεωρία που προήλθε από τον εβραϊκό μονοθεϊσμό πολέμησε τις προγενέστερες και υπήρξε αδιάλλακτος εχθρός τους μέχρι θανάτου. Εξ’ ου και η αντιπαλότης. Τούτο όμως δεν αναιρεί το κοινό ιδεολογικό τους υπόβαθρο και τον κοινό τρόπο που αυτές βλέπουν τον κόσμο. Έναν τρόπο έξω από την φύση και φυσικά την παράδοση της φυλής μας. Με ηθική και νοοτροπία ξένη προς τον ρυθμό του κόσμου. Τέλος με απώτατο σκοπό την εξουσία των κατωτέρων στοιχείων επί των ανωτέρων.
Αυτήν ακριβώς την μεταφυσική ονομάζω κοσμοαντίληψη του κατωτέρου ανθρώπου. Διότι οπωσδήποτε γεννήθηκε στα μυαλά τέτοιων ανθρώπων. Οι δούλοι του φαραώ, οι νομάδες της ερήμου, οι απολίτιστοι γιδοβοσκοί θα πρέπει να φθονούσαν τους γύρω λαούς που είχαν ήδη αναπτύξει κάποιο επίπεδο πολιτισμού. Ήθελαν να τους φθάσουν και να κυριαρχήσουν πάνω τους. Χρειάζονταν όμως ενότητα και σχέδιο. Ο εβραίος, ο Χριστιανός, ο φιλελεύθερος δημοκράτης, ο μπολσεβίκος και ο αναρχικός έχουν την αυτή νοοτροπία και συνεπώς ψυχολογία. Επιθυμούν να παρακάμψουν τους νόμους της φύσης. Γι’ αυτό οι διαφορές τους είναι μόνο επιφανειακές.
Ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τον κόσμο και την κοινωνία είναι όμοιος και γι’ αυτό συγγενεύουν σε μεγάλο βαθμό και με λίγη καλή θέληση οι «άθεοι» κομμουνιστές μπορούν να τα βρουν μια χαρά με τους φανατικότερους χριστιανούς. Διότι ο απώτερος σκοπός τους είναι μια παρά φύσει εξωπραγματική ονείρωξη που εκφράζεται στην πράξη ως προσπάθεια ισοπέδωσης της φυσικής τάξης πραγμάτων. Δηλαδή του φυσικού νόμου που επιτάσσει την εθνική τάξη, την ανισότητα, την ιεραρχία και τον πόλεμο των αντιθέσεων.
Όπως οι εβραίοι έτσι και οι ιδεολογικοί τους επίγονοι έχουν ως αφετηρία κάποια υπερβατική μεταφυσική αντίληψη. Δηλαδή μια πίστη που είναι παρά φύσει. Οι εβραίοι όπως προανέφερα πιστεύουν στον σύμμαχο Θεό που είναι πάνω από την φύση που θα τους παραδώσει την εξουσία σε όλους τους λαούς. Οι χριστιανοί πιστεύουν στον περίφημο χριστιανικό παράδεισο όπου όλοι οι άνθρωποι θα διάγουν εν ειρήνη και πλήρη αρμονία. Αρκεί κανείς να ζει επί της γης χριστιανικό βίο. Σαν να είναι όλοι οι πιστοί ίσης αξίας.
Οι αριστεροί πιστεύουν σε μια ιδανική «αταξική κοινωνία», που όλοι οι άνθρωποι επίσης δικαιωματικά θα απολαμβάνουν τα ίδια αγαθά, ομοίως σαν να είναι ίσης αξίας. Αρκεί να γίνουν όλοι μπολσεβίκοι ή αναρχικοί κτλ. Οι φιλελεύθεροι δημοκράτες πιστεύουν ότι η δημοκρατική πολιτεία αποτελεί το ύψιστο επίτευγμα της ανθρωπότητας, ήτοι ο παράδεισος επί της γης και η περιφρούρηση των ατομικών δικαιωμάτων πρωταρχική επιδίωξη. Διότι κι εδώ εμφανίζονται όλοι οι άνθρωποι ως ίσης αξίας. Φυσικά πλην των αντιδημοκρατών.
Ο κατώτερος άνθρωπος μπορεί είτε να φθονεί τον ανώτερό του και να επιδιώκει την ανατροπή του, είτε να τον αποδεχτεί ως ανώτερο και να τον τοποθετεί ως πρότυπο ζωής. Οι κατώτεροι άνθρωποι της ερήμου από φθόνο προς τους ανωτέρους τους έφτιαξαν μια θρησκεία όπου δίδαξε τα εξής: α) όλοι οι άνθρωποι ήμαστε ίσοι, β) εμείς που ανήκουμε στον εκλεκτό λαό ήμαστε λίγο πιο ίσοι. Αυτή είναι η κοινή πίστη εβραϊσμού- χριστιανισμού και αριστεράς. Ο χριστιανισμός ειδικότερα διακηρύττει ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να μετέχουν στην βασιλεία των ουρανών αν είναι πιστοί χριστιανοί. Οι άλλοι στο πυρ το εξώτερον. Οι αριστεροί λέγουν όλοι οι άνθρωποι που έχουν αριστερές ιδέες είναι σύντροφοι και αδέλφια που θα μοιράζονται όλα τα αγαθά που θα παράγουν στον κουμμουνιστικό παράδεισο εκτός από αυτούς που δεν συμφωνούν. Αυτούς τους περιμένει το γκούλαγκ και το εκτελεστικό απόσπασμα.
Έχουμε λοιπόν δυο στάδια δράσης των παρά φύσει κοσμοθεωριών. Κατά το πρώτο χριστιανοί, αριστεροί και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις παρουσιάζονται διωκόμενοι και ζητούν δικαιώματα γιατί δήθεν όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι και δεν είναι σωστές οι διακρίσεις. Αυτά τα συνθήματα γίνονται αγαπητά σε αφελείς ανθρώπους που αντιμετωπίζουν την ζωή με φόβο. Οι άνθρωποι αυτοί, όταν αποβάλλουν τους ήρωες και τα πρότυπα της παραδοσιακής τους -φυσικής- θρησκείας εντάσσονται στην οργάνωση -κοσμοπολιτική θρησκεία και την δυναμώνουν. Τότε ξεκινάει το δεύτερο στάδιο δράσης. Το κίνημα αφού ισχυροποιηθεί ξεκαθαρίζει την κατάσταση με τους φυσικώς ανωτέρους υπερασπιστές της φυσικής τάξης δια ανελέητου ολοκληρωτικού πολέμου μέχρι την επικράτησή τους.
Η αριστερά όπως ο χριστιανισμός έχει ως θεμέλιο λίθο την παρά φύσει μεταφυσική παραδοχή της απόλυτης ισότητας των ανθρώπων και το όραμα ενός ιδανικού ειρηνικού κόσμου. Η μεταφυσική αυτή κρύβει τον παντοτινό πόθο του κατωτέρου ανθρώπου να φθάσει τον ανώτερό του δια της ισοπεδώσεως αυτού στο επίπεδό του. Αποκτά δε πολλούς οπαδούς διότι οι αδαείς και οι δειλοί από φόβο συγκινούνται με το ψευδές όραμα ενός απόλυτα ειρηνικού κόσμου. Ενός κόσμου παράλογου και αδρανούς. Ενός κόσμου έξω από τον μοναδικό πραγματικό κόσμο που χαρακτηρίζεται από τον συνεχή αγώνα για επιβίωση και πρόοδο. Αυτός είναι ο κοινός τους παράδεισος. Το όραμα του κήπου της Εδέμ όπου ποτέ δεν γίνεται κάτι διότι καμιά ανάγκη δεν υπάρχει να γίνει και όλοι οι πιστοί δοξολογούν μέρα και νύχτα τον θεό ανεξάρτητα αν τον ονομάζουν Χριστό ή Μαρξ.
Οι χριστιανοί θεωρούν ότι το κακό προέρχεται από τον σατανά. Οι αριστεροί ότι προέρχεται από τον «φασισμό». Τον σατανά και τον φασισμό εκπροσωπούν όλοι όσοι έχουν αντίθετη άποψη από αυτούς. Δηλαδή όλοι όσοι δεν είναι χριστιανοί ή αναρχοκομμουνιστές. Ο χριστιανισμός οραματίζεται έναν κόσμο που όλοι οι άνθρωποι θα είναι ίσοι και αγαπημένοι μεταξύ τους. Ο αριστερισμός ομοίως μια κοινωνία αγγέλων όπου όλοι θα εργάζονται για το καλό της ανθρωπότητας εν πνεύμα απόλυτης συνεννοήσεως. Καταστάσεις εξωπραγματικές και αφύσικες που ποτέ δεν βίωσε και προφανώς δεν θα βιώσει ο πλανήτης μας διότι αντίκεινται στο ρυθμό του κόσμου. Δηλαδή και οι δυο θεωρίες με τους εξωκοσμικούς Θεούς τους πιστεύουν ότι η παράβαση των νόμων της φύσεως είναι εφικτή και πως ένας άλλος κόσμος διάφορος από τον πραγματικό είναι δυνατό να υπάρξει αν γίνουμε όλοι πιστοί στην θεωρία τους.
Όλοι οι άνθρωποι και οι φυλές είναι ίσοι μας λέγουν. Αρκεί να είναι πιστοί χριστιανοί, μπολσεβίκοι, αναρχικοί κτλ κατά περίπτωση. Τα ιστορικά έθνη και οι πατρίδες δεν έχουν καμιά σημασία και αξία διότι οι άνθρωποι χωρίζονται μοναχά ανάμεσα σε πιστούς και απίστους. Καλούς και κακούς. Για τον ίδιο λόγο η εκκλησία βαπτίζει τους αλλόφυλους και τους εντάσσει στο σώμα της όπως και οι αριστεροί τους προσηλυτίζουν στην δική τους θρησκεία. Για τον ίδιο λόγο μισούν θανάσιμα τον παραδοσιακό λόγο περί τάξης, ιεραρχίας, δικαιοσύνης και εθνικής τάξης πραγμάτων. Παρά την φύση τόσο ο χριστιανισμός όσο και η λεγόμενη αριστερά επιδιώκουν την κατάλυση του φυσικού τρόπου οργάνωσης των ανθρώπων σε έθνη διά της εγκαθιδρύσεως ενός διεθνιστικού-κοσμοπολίτικου κράτους στο οποίο θα κυριαρχούν οι προφήτες της ισοπέδωσης της φυσικής τάξης. Οι υβριστές του παγκόσμιου νόμου αντί της φυσικής αριστοκρατίας των εθνών. Ίδια πιστεύω και ίδια νοοτροπία.
- ΟΜΟΙΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ‘’ΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ’’:
…Από βιολογικής απόψεως στην ανθρωπότητα δεν υπάρχει ρατσισμός. Δεν υπάρχουν ανώτεροι ή κατώτεροι άνθρωποι, αλλά μόνο μία μεγάλη εθνική και πολιτισμική ποικιλομορφία η οποία διαμορφώνει διαφορετικά επίπεδα εξέλιξης των ανθρώπινων κοινωνιών. Όλα τα όντα στον κόσμο από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο είναι αλληλοεξαρτώμενα και μόνο ο άνθρωπος έχοντας συνείδηση ταυτίζεται με το υπέρτατη δύναμη ή την αρχιτεκτονική του κόσμου, σύμβολο της τελειότητας, χωρίς δογματικές προκαταλήψεις. Ο σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να σκέπτεται σε μία παγκόσμια κλίμακα, πρέπει να βλέπει πέραν των φυλετικών, φιλοσοφικών και θρησκευτικών εμποδίων που συχνά τον διαχωρίζουν από τους υπολοίπους. Ο δογματισμός σε όλες του τις μορφές μόνο αρνητικός μπορεί να είναι στην εποχή μας. Προκειμένου να πετύχει τη διατήρηση της ποικιλομορφίας στην αρμονία, ο παραδοσιακός Ελευθεροτεκτονισμός το αναζητά αυτό στην ανώτερη δύναμη που ξεπερνά την υλική, κοινωνική και θρησκευτική πραγματικότητα. Ορισμένοι άνθρωποι την ανώτερη αυτή δύναμη θα την αποκαλούσαν «Θεό», άλλοι πάλι «Ενέργεια», στην τεκτονική όμως ορολογία αποκαλείται «Μεγάλος αρχιτέκτονας του Σύμπαντος» ώστε έτσι να αποφεύγονται ανούσιες συζητήσεις.
Η Φυσική πραγματικότητα του υλικού κόσμου μας όμως, έρχεται να διαψεύσει κατηγορηματικά τα όσα εξωγήινα και αντιρατσιστικά διαβάσαμε με τον παραπάνω ενδεικτικό χάρτη, σύμφωνα με τον οποίο μας αποδεικνύεται ότι σε έναν κόσμο δίχως σύνορα θεωρητικά, η ανθρωπότητα πάλι θα διαχωρίζονταν μεταξύ της βάσει φυλής και όχι κοινωνικής τάξης όπως λένε οι αριστεριστές ή θρησκευτικής πίστης όπως θα έλεγε κάποιος εβραίος ή χριστιανός ή μουσουλμάνος, δηλαδή ως ανεξαρτήτου φυλής αυτός ο διαχωρισμός. Πιο συγκεκριμένα, ο παραπάνω χάρτης καταδεικνύει τον κατακερματισμό που δημιουργείται στις πολυφυλετικές κοινωνίες. Στα αστικά κέντρα, η κάθε φυλή τείνει να περιχαρακώνεται σε συγκεκριμένες περιοχές σαν να είχε σύνορα! Φαίνεται ότι κάθε άνθρωπος θέλει να ζει με τους ομόφυλούς του, γιατί με αυτούς μοιράζεται κοινές προτιμήσεις και παρόμοια συμπεριφορά. Παρά τις σαχλαμάρες των αντιρατσιστών περί ενσωμάτωσης αλλοφύλων μέσα στην κοινωνία, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική και σε πλήρη αρμονία με τη φυλετική θεώρηση. Εξαιτίας διαφορετικής φυλετικής ψυχοσύνθεσης, η κάθε φυλή έχει τις δικές της συμπεριφορικές τάσεις που γίνονται εμφανείς σε κάθε κοινωνική έκφανση. Είναι αναμενόμενο οπότε τα αστικά κέντρα στις πολυφυλετικές κοινωνίες να γκετοποιούνται, με κάθε φυλή να αποκτά σταδιακά τη δική της περιοχή. Η γκετοποίηση είναι συνυφασμένη με την πολυπολιτισμικότητα και όχι αυτό δεν οφείλεται σε προκαταλήψεις ή στερεότυπα όπως μας λένε οι αντιρατσιστές, αλλά είναι μια φυσική τάση που ενυπάρχει στην ανθρώπινη φύση. Οι λευκοί θέλουν να ζουν με τους λευκούς, οι μαύροι με τους μαύρους, οι ιθαγενείς με τους ιθαγενείς και οι ασιάτες με τους ασιάτες, όπως διαπιστώνουμε και από τον παραπάνω χάρτη. Το συμπέρασμα είναι ότι κάθε άνθρωπος θέλει να ζει με τους ομόφυλούς του. Όταν βρεθεί σε μια πολυφυλετική πόλη, τείνει να επιλέγει γειτονιά με άτομα που του μοιάζουν, όχι μόνο στην εμφάνιση, αλλά πάνω από όλα στην συμπεριφορά. Νοιώθει ασφάλεια και πληρότητα μόνο όταν βλέπει ότι οι άνθρωποι γύρω του έχουν κοινά στοιχεία με τον ίδιο. Συνειδητά ή ασυνείδητα, επιλέγει τον χώρο που θα ζήσει με φυλετικά κριτήρια και όχι με ταξικά (π.χ. όλοι μας δεν έχουμε φίλους παρά μόνο από την εργατική τάξη) ή θρησκευτικά (π.χ. όλοι μας θα έχουμε και άθεους φίλους ή μόνο στα χαρτιά χριστιανούς πέρα από θρησκευόμενους ενδεχομένως που εξομολογούνται κ.λ.π.). Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν άλλωστε και οι ίδιοι οι κομμουνιστές, όταν διαπίστωσαν κάποια στιγμή ότι στην πραγματική ή Φυσική ζωή ισχύουν τελικά διαφορετικά πράγματα από αυτά που έγραφε θεωρητικά ο αριστερισμός τους:
ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ και μετανάστες
• Η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Έτσι αναστέλλεται η εργατική επανάσταση και διαιωνίζεται η καπιταλιστική κυριαρχία
Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν κατά της μετανάστευσης
Ο ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ΚΑΙ Η Α’ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Ο ΜΑΡΞ ΚΑΙ Η Α. ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΞΕΝΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΑΠ’ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Καρλ Μαρξ – ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
Η «Προειδοποίηση» που γράφτηκε απ’ τον Μαρξ στις 4 Μαΐου δημοσιεύθηκε σε διάφορες γερμανικές εφημερίδες. Τόσο τα πρόχειρα όσο και τα διορθωμένα χειρόγραφα αυτού του ντοκουμέντου έχουν σωθεί.
ΕΝΓΚΕΛΣ: «…ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ…» ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Από επιστολή του Φρίντριχ Ένγκελς προς τον Ζόργκε, Της 2 Δεκεμβρίου 1893
….Είναι αναμφισβήτητο ότι οι ειδικές συνθήκες της Αμερικής προκαλούν πολύ μεγάλες και πολύ ιδιαίτερες δυσκολίες στην υπόθεση της ανάπτυξης ενός εργατικού κόμματος. (…) Έπειτα, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, υπάρχει και η μετανάστευση που διαιρεί τους εργάτες σε δύο ομάδες, στους ντόπιους και στους ξένους, και οι τελευταίοι χωρίζονται σε Ιρλανδούς, Γερμανούς και πολλές άλλες μικρές ομάδες, η κάθε μια απ’ τις οποίες καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Τσέχοι, Πολωνοί, Ιταλοί, Σκανδιναβοί κ.λπ. Και έπειτα, υπάρχουν και οι Μαύροι. Για να σχηματίσεις απ’ όλους αυτους ένα ενιαίο κόμμα, απαιτούνται ασυνήθιστα μεγάλες δυνάμεις. Έχουμε συχνά κάποια βίαια ξεσπάσματα, αλλά η μπουρζουαζία δεν έχει παρά να περιμένει υπομονετικά και αυτά τα ανομοιογενή στοιχεία της εργατικής τάξης θα διαχωριστούν και πάλι…
Και με τον παραπάνω χάρτη, κλείνοντας την έρευνά μας, διαπιστώνουμε το διαφορετικό επίπεδο του πολιτισμού. Πιο συγκεκριμένα, στο έργο του Bruno Petermann "Das Problem der Rassenseele" βρίσκουμε μια συζήτηση για τα βασικά στοιχεία της μελέτης του ανθρωπογεωγράφου Ellsworth Huntington "The character of races", στην οποία εξετάζεται μεταξύ άλλων το επίπεδο του πολιτισμού στην Ευρώπη. Η περίοδος που εξετάστηκε είναι από το 1600 μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Η κάθε περιοχή βαθμολογείται με άριστα το 100, το οποίο δίνεται στη Βρετανία. Οι βασικές ιδιότητες που εξετάστηκαν ήταν: πνεύμα πρωτοβουλίας, δυνατότητα ελέγχου των δυνάμεων της φύσης, ικανότητα να εισάγουν νέες ιδέες και να τις εφαρμόζουν, αυτοέλεγχος, τιμή και ηθικά πρότυπα, υψηλή καλλιτεχνική έκφραση, επίπεδο εκπαίδευσης, νομικός πολιτισμός, πνευματική δημιουργία, διοικητική ικανότητα, κ.λ.π. Με λίγα λόγια αξιολογήθηκε ο χαρακτήρας του λαού σε κάθε περιοχή, ως προς το πνευματικό, πολιτικό, οικονομικό, επιστημονικό-τεχνικό και καλλιτεχνικό επίπεδο. Βλέπουμε ότι τα πρωτεία σε επίπεδο πολιτισμού και πνεύματος τα έχει η Βρετανία και ακολουθεί η περιοχή που περικλείει την Γερμανία, την βορειοδυτική Γαλλία και μέρος της βόρειας Ιταλίας και της νότιας Σκανδιναβίας.
Το επίπεδο πέφτει σταδιακά όσο απομακρυνόμαστε από αυτό το κέντρο. Πέφτει πολύ χαμηλά, κάτω του 70, στα Βαλκάνια και ανατολικά όσο πλησιάζουμε στη Ρωσία. Ας σημειωθεί ότι η νότια Ελλάδα ξεχωρίζει από τα Βαλκάνια. Οι γειτονικές περιοχές στην Ευρώπη, όπως Μικρά Ασία, Μέση Ανατολή και βόρεια Αφρική βρίσκονται πολύ χαμηλά. O Petetmann καταλήγει ότι το επίπεδο του πολιτισμού είναι άμεσα συνυφασμένο με τον φυλετικό παράγοντα. Όσοι γνωρίζουν την κατανομή των φυλετικών τύπων στην Ευρώπη, μπορούν να το διαπιστώσουν. Τα πρωτεία του πολιτισμού τα έχει η Βρετανία, που έχει δώσει στην ανθρωπότητα αναρίθμητους επιστήμονες, πνευματικούς ανθρώπους και καλλιτέχνες μετά την Αναγέννηση. Σε πολύ υψηλό επίπεδο βρίσκονται Γαλλία, Γερμανία και Γερμανικές χώρες και βόρεια Ιταλία, περιοχές που έχουν δώσει μεγάλες μορφές του πνεύματος. Το επίπεδο πέφτει σταδιακά όσο πάμε και σε περιοχές κυρίως Αλπικές στην κεντρική Ευρώπη και δραματικά όταν πάμε ανατολικά όπου κατοικούν κυρίως Βαλτικοί και σε Μικρά Ασία, Μέση Ανατολή και βόρεια Αφρική, όπου κατοικούν κυρίως Αρμενοειδείς, Αραβικοί και Σαχάριοι, αντίστοιχα. Η Σικελία έχει δεχτεί πολλά εξωευρωπαϊκά στοιχεία και βρίσκεται σε παρόμοιο επίπεδο με τη βόρεια Αφρική. Στα Βαλκάνια όπου κατοικούν Διναρικοί το επίπεδο πολιτισμού είναι χαμηλό, αν και βγαίνουν κάποιες επιφανείς φυσιογνωμίες. Η νότια Ελλάδα ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα Βαλκάνια λόγω του εμφανούς ποσοστού Μεσογειακών που διαθέτει.
Ανοίξτε έναν χάρτη του πλανήτη. Στην Ασιατική, Αφρικανική και Αμερικανική ήπειρο θα δείτε πολλές περιοχές με έκταση όση αυτή της Αγγλίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας. Όμως πουθενά δεν θα δείτε το ίδιο επίπεδο πολιτισμού, γιατί οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. Δεν είναι το περιβάλλον που δημιουργεί τον πολιτισμό, το απέδειξε ο Gobineau με ξεκάθαρο τρόπο. Αν ένα μικρό κομμάτι γης ανέπτυξε πολιτισμό, ενώ ένα πολύ μεγαλύτερο όχι, αυτό προκύπτει από την φυλετική ιδιοσυστασία των ανθρώπων που το κατοικούν. Ένα δίδαγμα που ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε, κάτι που πρέπει να διακατέχει κάθε στιγμή το μυαλό μας.
πληροφορίες: fyletika.blogspot.com/2018/11/blog-post_12.html
Που καταλήγουμε όμως μετά από όλα αυτά που διαβάσαμε στο παρόν άρθρο και σε τι μας ωφελούν τώρα που τα μάθαμε. Εύλογα μπορεί να αναρωτιέται κάποιος. Ας δώσουμε κάποια παραδείγματα για να καταλάβει και καλύτερα. Αρχικά, ένα τέτοιο άτομο που γνωρίζει τους Φυσικούς Νόμους, αδιαφορεί για την ποσότητα και επικεντρώνεται στην ποιότητα:
Η αντιφυσική θεώρηση πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι εκ γενετής οδηγεί σε συγκεκριμένο τρόπο σκέψης. Εφόσον όλοι θεωρούνται ότι μπορούν να γίνουν οτιδήποτε, αρκεί να υπάρξει η κατάλληλη εκπαίδευση, η σημασία απομακρύνεται προς την κατεύθυνση της ποσότητας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, ο άνθρωπος να ισοπεδώνεται, λογιζόμενος σαν μονάδα ενός συνόλου και όχι ως αυτόνομη προσωπικότητα με δικό της βάρος. Θα έχετε δει πολλές φορές να αξιολογούνται ανθρώπινες ομάδες με μόνο κριτήριο το πόσα άτομα συμμετέχουν. Όσες έχουν μεγαλύτερο αριθμό υποστηρικτών θεωρούνται επιτυχέστερες, ασχέτως ιδεών ή ικανοτήτων. Η ισότητα οδηγεί αναπόφευκτα στο να εκθειάζεται η ποσότητα. Το ότι κάποιοι είναι περισσότεροι δεν σημαίνει τίποτα για την εσωτερική τους αξία. Όταν γνωρίζεις ότι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί εκ φύσεως, τότε δεν έχει καμία αξία να τους αθροίζεις, ειδικά όταν αναφέρεσαι σε ανθρώπινες ομάδες με κοινωνικό, πολιτικό ή πνευματικό περιεχόμενο. Άλλωστε, τα αθροίσματα γίνονται πάντοτε επί ομοίων μονάδων. Όμως, ένας άνθρωπος μπορεί να αξίζει περισσότερο από όλους τους υπολοίπους μαζί. Η σύγκριση ανθρώπινων ομάδων βάσει αριθμών δεν έχει καμία αξία. Μια ολιγομελής ομάδα μπορεί να είναι πανίσχυρη, αν διαθέτει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό, ενώ μια πολυπληθής ομάδα να μην επιτυγχάνει τίποτα, λόγω έλλειψης ικανών ατόμων. Σε έναν αγωνιστικό πολιτικό ή κοινωνικό σύλλογο, το σύνηθες είναι να γίνεται ανοιχτό κάλεσμα προς όλους ανεξαιρέτως, ενώ συχνά η αποδοχή ενός ατόμου γίνεται μόνο με μια υπογραφή. Αυτό γίνεται με την ριζωμένη πεποίθηση ότι κάθε άνθρωπος έχει τις ίδιες δυνατότητες και το αν θα ανταποκριθεί ή όχι στις αυστηρές απαιτήσεις του συλλόγου εξαρτάται μόνο από τη θέλησή του. Σύντομα αυτοί οι πάσης φύσεως σύλλογοι αυξάνουν τα μέλη τους, αλλά μόνο στα χαρτιά, με ελάχιστους να έχουν τελικά την ικανότητα να δραστηριοποιηθούν πραγματικά. Ωστόσο, όποιος γνωρίζει φυσική ανθρωπολογία, θα διαπιστώσει ότι οι εκ γενετής προδιαθέσεις διαφέρουν πολύ ανά φυλετικό τύπο και θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
Στα επαγγελματικά γίνονται σωστότερες επιλογές, τόσο από πλευρά εργοδοσίας όσο και από τους ίδιους τους εργαζομένους:
Στη φύση είναι αδύνατο να βρεις δυο έμβια όντα που να είναι πανομοιότυπα. Πόσο μάλλον αν έχουμε να κάνουμε με περίπλοκους οργανισμούς, στην κορυφή των οποίων βρίσκεται ο άνθρωπος. Η φυσική πραγματικότητα μας δίνει τόσες πολλές αφορμές να αντιληφθούμε ότι η ανομοιότητα είναι ίδιον την φύσης. Ισότητα δεν νοείται στον φυσικό κόσμο. Είναι ένα ανθρώπινο νοητικό κατασκεύασμα που εξυπηρετεί πολιτικούς σκοπούς. Στην εποχή μας η έννοια της ισότητας είναι τόσο βαθιά χαραγμένη στους ανθρώπους γύρω μας, που όλη τους η συμπεριφορά βασίζεται σε αυτήν. Έστω σε μια δουλειά για παράδειγμα, ο προϊστάμενος ζητά από τον υπάλληλό του να είναι πιο επιθετικός στις διαπραγματεύσεις με τους πελάτες. Αν ο υπάλληλος του απαντήσει ότι εκ φύσεως δεν είναι επιθετικός και ούτε μπορεί να εμφανίσει έντονη επιβλητική συμπεριφορά προς τους πελάτες, ο τυπικός προϊστάμενος αμέσως θα βγάλει το συμπέρασμα ότι ο υπάλληλος απλώς δεν θέλει να κάνει αυτό που του ζητήθηκε. Ούτε καν θα περάσει από το μυαλό του ότι πράγματι κάποιοι άνθρωποι εκ φύσεως δεν έχουν τον απαιτούμενο έντονο χαρακτήρα για συγκεκριμένες δουλειές. Στον επαγγελματικό προσανατολισμό, λαμβάνονται υπόψη οι προτιμήσεις, αλλά σχεδόν ποτέ ο χαρακτήρας του ατόμου. Θεωρείται δεδομένο ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν όλες τις δουλειές με τον ίδιο τρόπο, αν προσπαθήσουν το ίδιο. Γεγονός που δεν ισχύει. Αν οι υπεύθυνοι επαγγελματικού προσανατολισμού λαμβάνανε υπόψη τον χαρακτήρα, που αποτελεί κυρίως φυλετικό γνώρισμα, τότε οι επαγγελματικές επιλογές των νέων θα ήταν επιτυχέστερες. Η αντίληψη ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, δηλαδή έχουν τις ίδιες δυνατότητες με όλους τους υπολοίπους, οδηγεί σε αποτυχημένες επιλογές. Βέβαια, υπάρχει έτοιμη η δικαιολογία για αυτές τις περιπτώσεις: είτε φταίει το ότι κάποιος δεν προσπάθησε αρκετά, είτε το ρίχνουμε σε άλλους εξωγενείς παράγοντες. Ωστόσο ο λόγος είναι άλλος: η λανθασμένη επιλογή ατόμων, που εκ φύσεως δεν έχουν τον απαραίτητο χαρακτήρα. Η αντίληψη περί ισότητας οδηγεί αναπόφευκτα σε κακές επιλογές και μετριότητα. Η συνειδητοποίηση ότι η ανισότητα είναι κανόνας της ζωής, μας ωθεί να δίνουμε μεγάλη σημασία στην επιλογή ατόμων, βάσει αυστηρών κριτηρίων, εφόσον γνωρίζουμε ότι τα βασικά ψυχικά γνωρίσματα του κάθε ατόμου δεν αλλάζουν, αλλά μένουν τα ίδια δια παντός. Και τότε ανοίγει ο δρόμος για το άριστο.
Σε φυλετικό επίπεδο αν μιλάμε για κάποιον Λευκό άνθρωπο, για να μην οδηγηθούμε πίσω στην εποχή των σπηλαίων ξανά, θα αποφεύγεται η φυλετική μείξη με αφροασιάτες και αν εμποδιστεί ο Λευκός να παράγει το οτιδήποτε για να μην ξεχωρίζει από αυτούς επειδή θα πρέπει να φαινόμαστε όλοι ίσοι ανεξαρτήτου φυλής, τότε θα πρέπει να γίνουν αντιληπτά τα εξής:
«Εάν τα κτίρια, οι αυτοκινητόδρομοι και οι σιδηρόδρομοι μας έμελλε να καταστραφούν, θα μπορούσαμε εύκολα να τους ανοικοδομήσουμε. Εάν οι πόλεις μας έμελλε να καταστραφούν, από τα ίδια τους τα ερείπια θα ανοικοδομούσαμε νέες ακόμα μεγαλύτερες. Ακόμα και αν οι ένοπλες δυνάμεις μας έμελλε να συνθλιβούν, θα μπορούσαμε να γεννήσουμε γιούς για να πάρουν πίσω την χαμένη μας δόξα. Εάν, όμως, το Αίμα της Λευκής μας Φυλής νοθευτεί με το Αίμα της Αφρικής, τότε το σημερινό μεγαλείο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής θα καταστραφεί για πάντα και κάθε ελπίδα για τον πολιτισμό θα είναι τόσο αδύνατη, όσο αδύνατη θα είναι και η αποκατάσταση του αίματος του Λευκού ανθρώπου» (σ.σ. Γερουσιαστής Theodore G. Bilbo, του Μισισιπή, 1947) & ‘’Η Λευκή φυλή έχει διασχίσει θάλασσες, έχει δαμάσει ποτάμια, έχει σμιλέψει βουνά, έχει εξημερώσει ερήμους και αποικίσει τα πιο άγονα παγωμένα μέρη της γης. Είναι υπεύθυνη για την εφεύρεση του τυπογραφείου, του τσιμέντου, της χρήσης του ηλεκτρισμού, των πτήσεων, των πυραύλων, της αστρονομίας, του τηλεσκοπίου, του διαστημικού ταξιδιού, των πυροβόλων όπλων, του τρανζίστορ, του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης, του τηλεφώνου, της λάμπας, του φωνογράφου, της φωτογραφίας, του κινηματογράφου, της ηλεκτρικής μπαταρίας, του αυτοκινήτου, της ατμομηχανής, των σιδηροδρομικών μεταφορών, του μικροσκοπίου, του ηλεκτρονικού υπολογιστή και εκατομμύρια άλλων τεχνολογικών θαυμάτων. Έχει καταφέρει αμέτρητες ιατρικές καινοτομίες, απίστευτες εφαρμογές, επιστημονική πρόοδο κλπ. Τα μέλη της συμπεριλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, μεγάλους ανθρώπους όπως: Σωκράτης, Αριστοτέλης, Πλάτωνας, Όμηρος, Τάκιτος, Ιούλιος Καίσαρας, Ναπολέοντας, Γουίλιαμ ο κατακτητής, Μάρκο Πόλο, Ουάσινγκτον, Τζέφερσον, Χίτλερ, Μπαχ, Μπετόβεν, Μότσαρτ, Μαγγελάνος, Κολόμβος, Καμπότο, Έντισον, Γκράχαμ Μπέλ, Παστέρ, Λέβενχουκ, Μέντελ, Δαρβίνος, Νεύτων, Γαλιλαίος, Βατ, Φόρντ, Λούθηρος, Νταβίντσι, Πόε, Τέννυσον και χιλιάδες επί χιλιάδων άλλους αξιοσημείωτους πρωτοπόρους’’ (σ.σ. Waddell, L. A. The Makers of Civilization, 1929, Angriff Press, Hollywood,CA & Weisman, Charles A. The Origins of Race and Civilization, 1990, SFA).
Ο Ευριπίδης (στο »Ιφιγένεια η εν Αυλίδι» 1400) λέει ότι είναι φυσικό οι Έλληνες να εξουσιάζουν τους βαρβάρους και όχι αυτοί εμάς: »Βαρβάρων δι’ Έλληνας άρχειν εικός, αλλ’ ού βαρβάροις Ελλήνων»). Επίσης πως όλοι οι βάρβαροι είναι δούλοι πλην του βασιλιά τους: »τα βαρβάρων γαρ δούλα πάντα πλην ενός» (Ευριπίδης »Ελένη» 276) και (στην »Ανδρομάχη» 665) ότι είναι απαράδεκτο άνθρωποι βαρβαρικού γένους να κυβερνούν Έλληνες: »βάρβαροι δι’ όντες γένος Έλλησιν άρξουσι»;
«Σύμφωνα με όσα έχουμε παραδεχτεί, είπα, οι καλύτεροι άνδρες πρέπει να έρχονται σε όσο το δυνατόν συχνότερη επαφή με τις καλύτερες γυναίκες, ενώ για τους χειρότερους και τις χειρότερες πρέπει να ισχύει το αντίθετο, κι όσα παιδιά γεννιούνται από τους πρώτους να τα μεγαλώνουν, όσα όμως από τους δεύτερους όχι, αν είναι να κρατηθεί το κοπάδι σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση, κι όλα αυτά να γίνονται χωρίς κανείς να το παίρνει είδηση, εκτός από τους ίδιους του άρχοντες, προκειμένου η αγέλη των φυλάκων να μην αναστατώνεται κατά το δυνατόν καθόλου. Σωστότατα, είπε», (Πλάτων, Πολιτεία, μτφρ. Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, Πόλις, Αθήνα, 2002)
Η σκέψη αυτή τον οδήγησε να βάλει, όχι ανθρώπους, αλλά ημίθεους, που είναι από υψηλότερη και πιο θεία φυλή, να είναι οι βασιλείς και οι άρχοντες των πόλεών μας· το έκανε, όπως κάνουμε με τα κοπάδια των προβάτων και άλλων εξημερωμένων ζώων. Γιατί δεν βάζουμε βόδια να κυβερνάνε βόδια, ή τράγους να κυβερνάνε τράγους· αλλά εμάς, που ανήκουμε σε ανώτερη φυλή και τα κυβερνάμε. –Πλάτων, Νόμοι, 4.713c-d)
Και έτσι, εν τέλει, δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψει η κοινωνία του (αν γίνει σαν αυτόν) να εξουσιαστεί από τους εχθρούς της ρατσιστικής τάξης πραγμάτων σαν τους παρακάτω:
Πριν κάποιες δεκαετίες, λοιπόν, το ΚΚΕ, δια του στελέχους του Ν. Ζαχαριάδη, στην τέταρτη πλατειά ολομέλειά του έλεγε τα εξής: «Ένα από τα ισχυρότερα εμπόδια πού αντιμετώπισε ο Κομμουνισμός στην χώρα μας είναι το εθνικό φρόνημα του Ελληνικού Λαού, το θρεμμένο από τις μεγάλες ιστορικές του παραδόσεις. Για να προετοιμασθεί ψυχολογικά ο Ελληνικός Λαός να δεχθεί αδιαμαρτύρητα την μετατροπή τής Ελλάδος σε Σοβιετική Δημοκρατία και την κάθοδο της Βουλγαρίας στο Αιγαίο, έπρεπε να αλλοιωθεί το εθνικό του φρόνημα, να καταπολεμηθεί, να εξασθενήσει. Και για να γίνει αυτό έπρεπε τα βέλη της κομμουνιστικής ιστοριογραφίας να στραφούν εναντίον των πηγών που το συντηρούν και το ενισχύουν, εναντίον των εθνικών παραδόσεων του Ελληνικού Λαού, εναντίον της αντιλήψεως της ιστορικής του συνεχείας. Στο πλαίσιο της διαβρωτικής αυτής προσπάθειας με ιδιαίτερη βιαιότητα και επιμονή το Κ.Κ.Ε. εστράφη εναντίον της Μεγάλης Ιδέας για να μειώσει την αξία της ως ισχυρού κινήτρου τού νεοελληνικού έθνους στους αγώνες του για την εθνική του ολοκλήρωση»
Στο βιβλίο του κ. Δημόπουλου για την καταγωγή των Ελλήνων, όπου από την σελίδα 156 του και έπειτα που ξεκινάει η εξαιρετική ανθρωπολογική μελέτη για τον ‘’εβραϊκό λαό’’, διαβάζουμε τα εξής αποκαλυπτικά στο κεφάλαιο ‘’η εβραϊκή συνείδηση’’ (σελ.174): ‘’Ο Εβραίος Όττο Βάινιγκερ υποστήριζε, ότι και αυτό ακόμη το πνεύμα του ‘’μοντερνισμού’’ οποιαδήποτε μορφής είναι εβραϊκό. Κάθε εγκατάλειψη των παραδόσεων και αποκοπή από τις εθνικές ρίζες, χάριν ενός δήθεν προοδευτισμού, αποτελεί έλεγε κέρδος για τον διεθνιστικό, αλλά σωβινιστικό για τον εαυτό του, εβραϊσμό. Η διεθνιστική επιδίωξη αποτελεί ακριβώς το ομόζυγο του ατομισμού. Μόνον με την καταστροφή των επί μέρους εθνικισμών θα καταστεί ο Εβραίος πραγματικώς αόρατος. Μόνον με την κατεδάφιση των συνόρων, με τον καθολικό κοσμοπολιτισμό, δεν διακρίνεται ο άπατρις Εβραίος και δεν θα κινδυνεύει από τους οργανωμένους λαούς. Η επιδίωξή του υπήρξε πάντοτε το One World (σ.σ. Ένας Κόσμος ή Παγκοσμιοποίηση), η πλήρης ισοπέδωση, η έλλειψη εθνικών και φυλετικών διακρίσεων. Σε ένα τέτοιο άχρωμο περιβάλλον, η δράση του θα ήταν ελεύθερη και ακίνδυνη. Ο ίδιος βεβαίως θα συνεχίσει να πιστεύει ότι ανήκει στον εκλεκτό λαό του Θεού και ο κρυφός εθνικισμός του τότε θα βρει πρόσφορο πεδίο πραγματώσεως. Αρκεί αν αρθεί το μεγάλο εμπόδιο, ο εθνικισμός των άλλων λαών που έχουν πατρίδες. Ο εθνικισμός των άλλων θα πρέπει λοιπόν να διαβρωθεί, να υποσκαφτούν τα πολιτιστικά θεμέλιά τους, να χάσουν τις παραδόσεις και τα ιδανικά τους, να μειωθεί η αυτοπεποίθησή τους, να απορροφηθούν από μικροοικονομικές επιδιώξεις. Επειδή λοιπόν οι Εβραίοι, δεν μπορούν ή δεν θέλουν να έχουν πατρίδα, θα πρέπει και οι άλλοι να την χάσουν…Ο δε σύγχρονος Εβραίος συγγραφέας Ναθαναήλ Γουάιλ παραδέχεται ότι ο Εβραϊσμός προωθεί πάντοτε την παγκόσμια ισότητα, καταπολεμά τα εθνικιστικά καθεστώτα και κινήματα, χρησιμοποιεί μειονεκτικές τάξεις (όπως των Νέγρων της Αμερικής) για αποσταθεροποιητικές προσβολές κ.λ.π….Κατά τον Γερμανό ιστορικό Θ. Μόμμσεν, οι Εβραίοι ήταν στην Ρωμαϊκή εποχή ένα ενεργό στοιχείο κοσμοπολιτισμού και εθνικής αποσυνθέσεως, πράγμα χρήσιμο τότε για την πολυεθνική αυτοκρατορία. Αλλά και αργότερα προσπαθούσαν πάντοτε αυτοί με ποικίλους τρόπους, με μυστικές εταιρείες, με αρωγή επαναστατικών βιαιοπραγιών κ.λ.π., να κατεδαφίσουν την υπάρχουσα διεθνή τάξη, να γκρεμίσουν σύνορα και κράτη…’’
Αν, τέλος, η κοινωνία του δεν γίνει σαν αυτόν και αδιαφορήσει ως εκ τούτου για τη συνέχιση της υπάρξεώς της (π.χ. επειδή δεν θα σκέφτεται πια εθνικά και φυλετικά), τότε θα φροντίσει για την επιβίωση ή διαβίωσή του (π.χ. σε ποια τοποθεσία θα μένει και με ποιους ανθρώπους θα συναναστρέφεται) πριν καταστραφεί αυτή, αφού η Φύση δεν αφήνει ποτέ κενά κατά την εξαφάνιση των ασθενέστερων:
Οι νόμοι που επικρατούν στη Φύση και ρυθμίζουν τις σχέσεις, αλλά και την τύχη, όλων των έμβιων οργανισμών (από τους ιούς μέχρι τα φυτά, και από τα σκουλήκια έως τα πρωτεύοντα), έχουν άμεση εφαρμογή και λειτουργικότητα και στις ανθρώπινες κοινωνίες. Τόσο μεταξύ των ατόμων που τις αποτελούν όσο και μεταξύ των ομάδων/συνόλων τα οποία σχηματίζονται από τα μέλη τους. Ένα ορισμένο πληθυσμιακό σύνολο, επομένως, (φυλή, έθνος, τάξη, συντεχνία κτλ) το οποίο δεν ενδιαφέρεται για τη συνέχιση της υπάρξεώς του σημαίνει πως έχει χάσει το βασικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Το σύνολο αυτό, σύμφωνα με το φυσικό νόμο, είναι προορισμένο να εξαφανισθεί. Σε αυτή την περίπτωση, αποτελεί έως και καθήκον η δράση προς την επιτάχυνση ενός τέτοιου αποτελέσματος. Οι δε συμβάλλοντες προς αυτή την κατεύθυνση δεν πρέπει να νοιώθουν τύψεις πως τάχα διαπράττουν έγκλημα απέναντι στο υπό εξαφάνιση σύνολο. Αντιθέτως, πρέπει να έχουν υπόψιν τους πως δρώντας σύμφωνα με το φυσικό νόμο, υπηρετούν την ίδια τη φύση και τις διαδικασίες αυτής.
Και έτσι εξυπακούεται (μετά από όλα αυτά που θα γνωρίζει) ότι δεν πρόκειται ποτέ να συνεισφέρει στον αφανισμό του ή στην αυτοκαταστροφή του συμμετέχοντας σε κάθε τέτοια αντιφυσική ομάδα ή οργάνωση αριστεριστών, νεοταξιτών, Μασόνων ή σε κάθε άλλη με παρόμοιο σκεπτικό, για τον ίδιο λόγο που δεν θα συμμετείχε ποτέ στην κατασκευή ενός λασπομένου πύργου μέσα στη θάλασσα άμα του το ζητούσαν, με σκοπό να φτιαχτεί έτσι το νέο του σπιτικό!
