Πολλοί ίσως θα νόμιζαν ότι η πρώτη ταινία που θα δημοσιευότανε στο παρόν ιστολόγιο της Παραδοσιοκρατίας κρίνοντας από την εμφάνισή του, να ήταν το κλασικό ‘’Braveheart’’ με τον διάσημο ηθοποιό Μελ Γκίμπσον πριν κάποιες δεκαετίες που υποδυότανε τον Γουίλιαμ Γουάλας στην πορεία της ζωής του προς την απελευθέρωση της Σκωτίας από τους άγγλους. Δεν πέσανε και πολύ έξω, γιατί θα δοθεί η συνέχεια εκείνης της ταινίας με τον ίδιο ηθοποιό που υποδυότανε τότε τον βασιλιά Ρόμπερτ Μπρους! 25 χρόνια μετά λοιπόν από τότε, ο ίδιος ηθοποιός αναλαμβάνει να γράψει το σενάριο αυτής της ταινίας μαζί με κάποιον άλλον και να το σκηνοθετήσει ένας Αυστραλός ως μια ανεξάρτητη παραγωγή. Και το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό, όπως ήταν αναμενόμενο για κάθε ανεξάρτητη άλλωστε προσπάθεια που γίνεται όταν δεν περιορίζεται έτσι από απαγορεύσεις για διάφορες σκοπιμότητες, σαν αυτή της Πολιτικής Ορθότητας που θάβει βαθμολογικά ή αποσιωπά τέτοιου είδους εθνικόφρονες ταινίες (για να αποτρέπει τον κόσμο να τις δει) που δεν συνάδουν με τον αριστερόστροφο φασισμό της παγκοσμιοποίησης (π.χ. έδωσε στη συγκεκριμένη βαθμό 5,5 περίπου με άριστα το 10 όταν στην πραγματικότητα πιάνει πάνω από 8).
Κάνοντας μια γενική επισκόπηση της ταινίας, θα λέγαμε ότι στο ιστορικό αυτό δράμα το σενάριο πιάνει την ιστορία μετά το θάνατο του Γουίλιαμ Γουάλας, όταν το 1306, ο Ρόμπερτ Μπρους αυτοανακηρύσσεται βασιλιάς και αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας τη δύσκολη αποστολή να απελευθερώσει τη Σκωτία. Όμως δε μπορεί να υπερνικήσει τις δυνάμεις της Αγγλίας, με το στρατό του να ηττάται ξανά και ξανά. Τραυματισμένος και κυνηγημένος, με τους άγγλους να τον έχουν επικηρύξει για να τους τον παραδώσουν ή σκοτώσουν οι συμπατριώτες του, βρίσκει καταφύγιο σε ένα απομονωμένο αγροτόσπιτο και εκεί μια νεαρή χήρα τον περιθάλπει. Το πείσμα του να πετύχει το στόχο του όμως είναι άσβηστο, όπως και το πάθος του για την απελευθέρωση της πατρίδας του, με τον Ρόμπερτ να παίρνει ξανά τα όπλα όταν διαπίστωσε στο τέλος ότι υπάρχουν μέχρι και πρόθυμα παιδιά εκείνης της χήρας για να πολεμήσουν μαζί του! Εδώ η ταινία αγγίζει και μια ευαίσθητη αλήθεια της εποχής μας που δεν συμφέρει και πολύ να ακούγεται στον κόσμο, για να μην αισθάνεται άσχημα για τη ραγιαδοσύνη ή την υποτακτικότητά του απέναντι στον εχθρό. Όταν δηλαδή υπάρχουν πρόθυμοι ηγέτες για να αγωνιστούν, αλλά καθόλου πρόθυμος λαός στην συντριπτική του πλειοψηφία για να κάνει το ίδιο και έτσι να μην μπορεί ένας κούκος να φέρει από μόνος του την άνοιξη όπως λένε. Χαρακτηριστική είναι η ατάκα για αυτό στην αρχή της ταινίας όταν ακούμε τον βασιλιά Ρόμπερτ Μπρους να λέει σε έναν συναγωνιστή του ότι δεν βλέπει πια τον πόλεμο στα μάτια των υπολοίπων και έτσι τους παρατάει όλους γνωρίζοντας ότι θα επικηρυχθεί από τους άγγλους, μέχρι να τον δει τελικά στα μάτια της οικογένειας που τον φιλοξένησε μετά από τραυματισμό του για να αλλάξει γνώμη και να επανέλθει στην εθνοαπελευθερωτική του δράση. Αλλά ομοίως όταν ακούσαμε και την ατάκα εκείνου του συναγωνιστή του απέναντι στους υπόλοιπους που αποφάσισαν να προδώσουν, λέγοντάς τους ότι εκείνοι έχασαν τις μάχες με τους άγγλους και όχι ο βασιλιάς τους! Για να πάρετε μια σύντομη γεύση για το πως γυρίστηκε αυτή η ταινία (σε πραγματικό μάλιστα χρόνο έξω στα χιόνια!) πέρα από τα λόγια, δείτε το παρακάτω σχετικό τρέιλερ:
Ο Αυστραλός σκηνοθέτης της τώρα, αποδείχτηκε πραγματικός μάστορας και κατάφερε το αδιανόητο για την κινηματογραφική παρακμή της εποχής μας: Έχοντας προφανώς και τον ίδιο ηθοποιό που υποδύονταν τον Ρόμπερτ Μπρους στην αριστουργηματική ταινία ‘’Braveheart’’ 25 χρόνια πριν από σήμερα, για να μάθει εκείνα τα κόλπα σκηνοθετικά, κατάφερε να πιάσει την ίδια ατμόσφαιρα και σκηνοθετικό στήσιμο εκείνης της ταινίας μεταφέροντάς το στη δική του, τόσο από άποψη θεσπέσιας μουσικής υπόκρουσης (μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της ταινίας στους τίτλους τέλους της), όσο και από κινηματογραφικής απόδοσης των σκηνών της, παρόλο που εστίασε περισσότερο στο δραματικό του πράγματος και όχι τόσο στο πολεμικό για να μην επαναληφθούν τα ίδια πράγματα στη δική του ταινία. Εκεί ήταν που την πάτησε η αμερικανική παραγωγή όταν γύρισε ένα χρόνο πριν μια παρόμοια ιστορία στην ταινία ‘’Outlaw King’’ και η οποία παρουσίασε το ίδιο σενάριο με τον βασιλιά Ρόμπερτ Μπρους, αλλά αντιγράφοντας κακέκτυπα το κλασικό ‘’Braveheart’’ παρόλο που έριξε παραπάνω λεφτά σε σχέση με αυτή του Αυστραλού σκηνοθέτη που είδατε. Εκείνη που προηγήθηκε δηλαδή ένα χρόνο πριν από αυτή που παρουσιάζουμε, δεν συγκινεί και δεν εξιτάρει τον τηλεθεατή καθ’ όλη την άψυχη διάρκειά της και έτσι δύσκολα να κάτσει να την ξαναδεί κάποια στιγμή, όπως αντιθέτως βλέπει ξανά και ξανά το ‘’Braveheart’’ στις τηλεοράσεις παρόλο που περάσανε 25 χρόνια από τότε. Αυτή του Αυστραλού σκηνοθέτη όμως, είμαστε σίγουροι ότι θα κάτσει να τη δει αρκετές φορές για τον ίδιο λόγο που βλέπει την προκάτοχη της εδώ και τόσα χρόνια, παρόλο που δεν φτάνει σκηνοθετικά εκείνη την υπερπαραγωγή με τον Μελ Γκίμπσον που τόνωσε εθνοκεντρικά μια ολόκληρη γενιά. Ο ίδιος ηθοποιός εκείνης της ταινίας τώρα που υποδυότανε από την άλλη μεριά τον Ρόμπερτ Μπρους (πριν αλλάξει στρατόπεδο στο τέλος εγκαταλείποντας τους άγγλους), έρχεται να προσθέσει τη δική του πινελιά με τον ίδιο εθνοκεντρικό τρόπο πάνω στην προλεγόμενη ταινία που ακολουθεί ολόκληρη παρακάτω και με αγγλικούς υπότιτλους για να τους βάλετε (σημ. καλό είναι να την αποθηκεύστε σε μορφή MP4 από κάποιον μετατροπέα του τύπου ‘’Youtube to MP4’’ σε περίπτωση που κλείσει κάποια στιγμή το κανάλι που τη δίνει και τη χάσετε αν δεν μπορείτε να τη βρείτε εναλλακτικά πουθενά αλλού διαδικτυακά ή με ελληνικούς υπότιτλους):
