‘’…Ο Οικουμενισμός είναι αυτό που λέει το όνομά του: η Ένωσις της Οικουμένης στον οικονομικό τομέα πρώτα, στον πολιτικό τομέα ύστερα, στον πολιτιστικό τομέα κατόπιν, στον κοινωνικό τομέα τέλος. Θα μπορούσε να ονομάζεται και Πλανητισμός…
…Ο Οικουμενισμός οδηγεί προς την εξάλειψη όλων των φυσικών ανθρώπινων διαφοροποιήσεων, των φυλών, των λαών, των ιδιοσυγκρασιών, των νοοτροπιών, των παραδόσεων, των εθίμων, των πολιτισμών, σε ένα Πλανητικό Δοχείο, όπου ούτε κράτη θα υπάρχουν, ούτε έθνη…
…Αποτελεί δικαίωμα απαράγραπτο για «κάθε» κοινότητα και φυλετική οικογένεια, η διαφύλαξη, η καλλιέργεια και ανάπτυξη των κληρονομικών εκείνων χαρακτηριστικών ιδιοτήτων που την διαφοροποιούν από τις άλλες.
Συνεπώς, η προσπάθεια επιβολής ή εμφυτεύσεως σε μια κοινότητα ή φυλετική οικογένεια, πλαισίων πολιτιστικών ή βιολογικών διαφορετικών από τα δικά τους, αποτελεί παραβίαση ωμή των φυσικών νόμων και αφύσικη παρεμβολή στο έργο της φυσικής εξελίξεως των ανθρώπων. Οι άνθρωποι που υφίστανται αυτόν τον «βιασμό», αμύνονται ενστικτωδώς εναντίον του… Είναι ο ορισμός του Φυλετισμού. Και ο «βιασμός» αυτός είναι ο ορισμός του Οικουμενισμού…
…Ο Οικουμενισμός αφιέρωσε όλες τις προσπάθειές του προς την ομοιομορφοποίηση των κοινωνιών. Έχοντας ως βασικό αξίωμα την «Ισότητα για όλους και για όλα», καταπολέμησε (και καταπολεμά) τον φυσικό νόμο νόμο της Διαφοροποιήσεως. Με δεδομένο, όμως, ότι τίποτε δεν είναι ίσο και όμοιο στην Φύση, η «Ισότητα» αυτή δεν μπορούσε να επιτευχθεί παρά με την «Ισοπέδωση προς τα κάτω». Αυτοί που έχουν εκ φύσεως περιορισμένες φυσικές – πνευματικές δυνατότητες δεν μπορούν βεβαίως να τις αυξήσουν. Αυτοί, όμως, που έχουν μεγάλες δυνατότητες μπορούν να εμποδιστούν – ποικιλοτρόπως – να τις αναπτύξουν!
Ο Οικουμενισμός έχει ως πολιτικό σκοπό:
Την εξαφάνιση όλων των διαφοροποιήσεων των λαών.
Την εξαφάνιση όλων των εθνών ως συνειδητοποιημένα άτομα σε οργανική κοινωνική σύνδεση με πεπρωμένο.
Την εξαφάνιση όλων των διαφορών σε θρησκείες, πολιτισμούς και την ομοιομορφοποίησή τους σε μια μήτρα, ένα «καλούπι», την μήτρα της παραγωγικότητος για την παραγωγή και της παραγωγής για την κατανάλωση.
Ο Οικουμενισμός έχει και έναν κοινωνικό σκοπό:
Την εξαφάνιση όλων των «διαφορών», των φυσικών διαφοροποιήσων μεταξύ φυλών, λαών, εθνών και ατόμων και τη μετουσίωσή τους σε ομοιόμορφα, άχρωμα, ασύνδετα, ανόργανα, «στρογγυλοποιημένα» άτομα, υπάκουα και υποταγμένα.
Την εξαφάνιση – το «τέλος» – της Ιστορίας. Δεδομένου του ότι η Ιστορία είναι το αποτέλεσμα ακριβώς του νόμου της Διαφοροποιήσεως, των αντιθέσεων, των διαφορετικών τάσεων, ροπών, ικανοτήτων και δυνατοτήτων των λαών – εθνών, άνθρωποι χωρίς γνώση της ιστορίας μεταβάλλονται σε ανθρώπους χωρίς σύνδεση με το παρελθόν και το παρόν. Μεταβάλλονται σε «όντα» ευκολόπλαστα και ευκολόχρηστα…’’
– ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΤΟ ΣΑΒΑΝΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Ανδρέας Δενδρινός, Εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1995
Η πάλη των τάξεων
Για να χωρίσουμε τους ανθρώπους σε τάξεις μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διάφορα κριτήρια: Μορφωτικά, διανοητικά, ηθικά, θρησκευτικά, βιολογικά, οικονομικά, φυλετικά. Οι άνθρωποι δεν είναι μόνον εργοδότες η εργαζόμενοι. Είναι επίσης μορφωμένοι η αμόρφωτοι, ευφυείς η ανόητοι, ηθικοί ή ανήθικοι, χριστιανοί η μωαμεθανοί, υγιείς η ασθενείς, πλούσιοι η φτωχοί, λευκοί η μαύροι- έλληνες ή βούλγαροι. η επιλογή λοιπόν από τους μαρξιστές ενός και μόνον κριτηρίου (η θέση στην παραγωγή) είναι μία αυθαιρέτως μονομερής ενέργεια. Άλλωστε, στο παρελθόν, οι άνθρωποι εχωρίζονταν σε πατρικίους και σε πληβείους ή σε ευγενείς και σε λαϊκούς και οι διακρίσεις αυτές έπαιζαν πολύ μεγαλύτερο ρόλο στην όλη διάρθρωση της κοινωνίας και στους κοινωνικούς αγώνες, από όσο παίζει σήμερα η διάκριση σε εργοδότες και σε εργάτες. Και σήμερα, στην Ν. Αφρική λ. χ. η διάκρισης κατά το χρώμα έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από την διάκριση ανάλογα με την θέση στην παραγωγή.
.png)
