Όπως συνέβη στην περίπτωση του Κορωνοϊού και της απρόσκλητης από τους πολίτες μιας Δυτικής χώρας μετανάστευσης αφροασιατών, έτσι και σε αυτή της ‘’Κλιματικής Αλλαγής’’ παρατηρούμε να υλοποιείται από τον αριστερόστροφο φασισμό της παγκοσμιοποίησης το ίδιο πάλι σενάριο από διαφορετικό συγγραφέα, το οποίο συνοψίζεται ως εξής: Χρησιμοποιείται προσχηματικά ένα ήδη υφιστάμενο πρόβλημα κατά την προαναφερθείσα σειρά παραδειγματικά (δηλ. πανδημία, εγκληματικότητα απροσάρμοστων μεταναστών λόγω διαφορετικής κουλτούρας και φυλετικής προέλευσης, φυσικές καταστροφές στον πλανήτη), με σκοπό να γίνουν έπειτα αποδεκτές οι παγκοσμιοποιητικές λύσεις από τον ευρύτερο πληθυσμό που σε διαφορετική περίπτωση θα τις απέρριπτε αν δεν υπήρχε το εκάστοτε πρόβλημα για να τρομοκρατηθεί ή φοβηθεί. Οι όποιες διαφορετικές λύσεις όμως αποσιωπούνται ή λογοκρίνονται αναλόγως την περίπτωση και συκοφαντούνται, για να αγνοούνται στην πρώτη περίπτωση από τον περισσότερο κόσμο και για να μην παίρνονται στα σοβαρά στη δεύτερη όταν για παράδειγμα παρουσιάζονται ως συνωμοσιολογία, λαϊκισμός, ρητορική μίσους, ‘’ψεκασμένες’’ ή ευφάνταστες, οπισθοδρομικές και ούτω καθ’ εξής.
Μιλώντας τώρα με κάποια παραδείγματα για καλύτερη κατανόηση, αναφέρουμε τα εξής με τη σειρά του κάθε προβλήματος που αναφέρθηκε: Με πρόσχημα την πανδημία του Κορωνοϊού επιβλήθηκε χρήση πιστοποιητικού εμβολιασμού ως αδειόχαρτο κατά κάποιον τρόπο από τους παγκοσμιοποιητές (επειδή κάτι τέτοιο επιβλήθηκε σε παγκόσμια κλίμακα) για να εισέλθει κάποιος σε ένα χώρο, όταν μέχρι πρότινος έμπαινε εκεί πέρα μόνο με μια μάσκα προστασίας (σημ. άρα δεν χρειαζότανε καθόλου αυτή αν δεν προστάτευε ή καθόλου πιστοποιητικό αν προστάτευε η μάσκα) παρόλο που υπήρχε πάλι ο ιός και όταν δεν ζητήθηκε ποτέ κάτι παρόμοιο παρόλο που εμφανίστηκαν ιστορικά και άλλες πανδημίες (π.χ. νοσηλείες και θανάτους είχαμε και από την γρίπη). Ένα γεγονός που μας αποδεικνύει ότι με πρόσχημα τον Κορωνοϊό, επιχειρήθηκε να στηθεί γρηγορότερα το οραματιζόμενο από τους παγκοσμιοποιητές ψηφιακό κράτος (π.χ. αποστολή μηνύματος στο κράτος για να σου επιτρέψει να βγεις από το σπίτι σου και για πόση ώρα κατά τη διάρκεια ετούτης της πανδημίας) για αυστηρότερο έλεγχο των πολιτών (=ευκολότερες διώξεις όσων αντιφρονούντων σαν εκείνων που αποκλείστηκαν από τους χώρους εστίασης ή έχασαν τη δουλειά τους επειδή δεν εμβολιάστηκαν για τον Κορωνοϊό) και απώλειας αρκετών των μέχρι πρότινος ελευθεριών του για να ‘’προστατευτεί’’ υποτίθεται η υγεία του (π.χ. απαγόρευση ελεύθερης μετακίνησης σε κάποια μέρη, σε εισόδους θρησκευτικών ναών, σε συμμετοχή διαδηλώσεων ή εκδηλώσεων κ.λ.π.).
Αυτό που ζήσαμε τώρα στην περίοδο του Κορωνοϊού, ακριβώς το ίδιο επαναλαμβάνεται στην περίπτωση της εγκληματικότητας ή των συγκρούσεων μέσα σε κοινωνίες που έγιναν πολυπολιτισμικές (με την είσοδο αφροασιατών όπως ελέχθη), σαν και αυτές που είδαμε πρόσφατα στη Γαλλία όταν και πάλι για λόγους ‘’προστασίας’’ των πολιτών πάρθηκαν παρόμοια περιοριστικά μέτρα εκτάκτου ανάγκης μετατρέποντας τη χώρα προσωρινά σε δικτατορία από πρωθυπουργό που υπηρετεί παγκοσμιοποιητές (και έτσι διαμέσου αυτού εφαρμόζουν τα σχέδιά τους χωρίς δημοκρατικά εμπόδια με εκλογές, ψηφοφορίες, δημοψηφίσματα κ.ο.κ.), όπως παρομοίως και στην προσχηματική περίπτωση της ‘’Κλιματικής Αλλαγής’’ που ζητούνται παρόμοιοι περιορισμοί για την ‘’προστασία’’ του περιβάλλοντος αυτή τη φορά, σαν την απαγόρευση του κρέατος επειδή το κλάσιμο της αγελάδας μολύνει το περιβάλλον όπως μας λένε προτείνοντάς μας να τρώμε εναλλακτικά έντομα(!) και οτιδήποτε άλλο προσπαθεί να μας επιβάλλει συγκεκριμένες διατροφικές και ενεργειακές συνήθειες που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα αποδεχόμασταν να αλλάξουμε από μόνοι μας χωρίς (και πάλι) να τρομοκρατηθούμε πρώτα.
Για αυτό το τελευταίο, θα αποδειχτεί στη συνέχεια ότι δεν συντρέχουν ανθρώπινοι λόγοι για την κλιματική αλλαγή ώστε να πρέπει να αποδεχτούμε τέτοιες παγκοσμιοποιητικές λύσεις. Ως προς τα δυο άλλα προβλήματα που αναφέρθηκαν, πάλι μπορούμε να απορρίψουμε αυτές των παγκοσμιοποιητών όταν υπάρχουν διαφορετικές λύσεις που δεν απαιτούν παράδοση των ελευθεριών και της διακυβέρνησής μας σε παγκόσμια κέντρα εξουσίας για να μας λύσουν εκείνα τα εν λόγω προβλήματα. Για παράδειγμα, δεν χρειάζεται να παραδώσουμε την ιδιοκτησία του σώματός μας στην κυβέρνηση ή σε κάποιον παγκόσμιο οργανισμό σαν του υγείας για να αποφασίζει τι θα μπει εμβολιαστικά (ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο μελλοντικά σαν το ‘’μικροτσίπ’) μέσα στο σώμα μας χωρίς τη δική μας συναίνεση (όπως τη δίνουμε για την αντιμετώπιση κάθε άλλης ασθένειας), ούτε να χάνει κάποιος τη δουλειά του επειδή δεν πιστοποιεί ότι δεν είναι φορέας ενός ιού όταν ούτε καν για το σίγουρα θανατηφόρο έιτζ (σε σχέση με τον πολύ πιο ακίνδυνο Κορωνοϊό) δεν ζητήθηκε ποτέ πιστοποιητικό για να εισέλθει σε ένα κατάστημα ή χώρο εργασίας (δηλ. ο κάθε ένας γνωρίζει πως να προστατέψει τον εαυτό του και έτσι δεν χρειάζεται να απαιτεί από τους διπλανούς του να κάνουν το ίδιο όταν εκείνος είναι ήδη προστατευμένος!), ούτε χρειάζεται να ληφθούν έκτακτα μέτρα στρατιωτικού τύπου για την αντιμετώπιση αλλόφυλης εγκληματικότητας ή ταραχών όταν με μια πολιτική ρατσιστικού τύπου από μια εθνική (και όχι παγκόσμια) ως εκ τούτου κυβέρνηση μπορείς να την αποβάλλεις από την κοινωνία για να μην υπάρχει και όταν μπορείς να την αποτρέψεις μέχρι τότε επιτρέποντας την οπλοκατοχή των πολιτών σου δημιουργώντας και πολιτοφυλακές για αυτό (σημ. έτσι ο εγκληματίας θα το σκεφτεί τριπλά να δράσει σε ένα οπλισμένο σπίτι ή γειτονιά και καθόλου άμα είναι να εισβάλλει σε ένα άοπλο εφόσον ο ίδιος οπλοφορεί!), ούτε χρειάζεται τέλος να γίνουμε χορτοφάγοι και να πάψουμε να ζεσταίνουμε το σπίτι μας με ξυλόσομπες ή πετρέλαιο για να μην καταστρέφεται το περιβάλλον υποτίθεται.
(σημ. το ίδιο περιοδικό και με μια διαφορά μόλις δέκα ετών μεταξύ των δυο παραπάνω τευχών του, στο ένα μιλούσε για τον πλανήτη μας που θα παγώσει και στο άλλο που θα υπερθερμανθεί!)
Ας διευκρινιστεί επ’ αυτού, αρχικά, ότι είναι άλλο πράγμα η μόλυνση του πλανήτη που εξαρτάται από την ανθρώπινη δραστηριότητα (π.χ. όταν πετάμε πετρέλαιο στη θάλασσα και για αυτό επιβάλλονται πρόστιμα αντί να απαγορευτεί το πετρέλαιο!) και άλλο πράγμα η αλλαγή του κλίματος που μας λένε, η οποία είναι διαρκής από τότε που υπήρξε η Γη και οφείλεται στην αυξομειούμενη ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που δέχεται ο πλανήτης μας. Στη Γη εδώ και 2.500 εκατομμύρια χρόνια δηλαδή, υπήρξαν τουλάχιστον 5 μεγάλες εποχές παγετώνων. Η τελευταία εποχή τελείωσε πριν περίπου 11.000 χρόνια. Τα χρονικά διαλείμματα, περίπου 90.000 χρόνια, τα οποία μεσολαβούν ανάμεσα στις εποχές των παγετώνων ονομάζονται μεσοπαγετωνικές ή θερμές περίοδοι. Σε μια τέτοια εποχή ζούμε σήμερα και σε αυτή τη θερμή περίοδο αναπτύχθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός. Όταν τελειώνει μια εποχή παγετώνων ακολουθούν πλημμύρες σαν τον κατακλυσμό του Νώε. Υπήρξε σχετικά πρόσφατα και μια αποκαλούμενη μικρή εποχή παγετώνων μεταξύ 1550 -1850 μ.Χ. που η πτώση της μέσης θερμοκρασίας υπολογίζεται σε 2,5ο C. Μετά πάλι η θερμοκρασία ανέβηκε. Με δυο λόγια, ο πλανήτης εδώ και εκατομμύρια χρόνια άλλοτε ψύχεται και άλλοτε θερμαίνεται. Οι κλιματικές αλλαγές στη Γη ελάμβαναν χώρα όταν δεν υπήρχαν άνθρωποι ή υπήρχαν ελάχιστοι πρωτόγονοι άνθρωποι. Οι επιχειρούμενες δράσεις προκειμένου να επιτευχθεί μια σταθερή μέση θερμοκρασία στον πλανήτη, κρύβει άλλες σκοπιμότητες που θα αναφερθούν στη συνέχεια. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι άλλοι που ονειρεύονται παγετώνες και επανεμφάνιση των μαμούθ!
Το κλίμα συνδυάζεται εντέχνως με τη μόλυνση του περιβάλλοντος, την οικιστική ανάπτυξη και την επέκταση των υποδομών, έτσι ώστε κάθε καταστροφή σε όλα αυτά από συνήθη φυσικά φαινόμενα, να αποδίδεται στην κλιματική αλλαγή που δήθεν προκαλούν οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Τα αέρια του θερμοκηπίου που προέρχονται από τη χρήση των ορυκτών καυσίμων και ιδιαίτερα το διοξείδιο του άνθρακα για παράδειγμα, δεν αυξάνουν τη θερμοκρασία του πλανήτη όπως υποστηρίζουν σε μελέτες τους πολλοί (πληρωμένοι από τους παγκοσμιοποιητές) επιστήμονες. Έχουμε άπειρα παραδείγματα με μελέτες για τη διατροφή, τα φάρμακα, τη φυσική ζωή, αλλά και το διοξείδιο του άνθρακα (CO 2) είναι ελάχιστο στη γήινη ατμόσφαιρα (σημ. μόλις το 0,04% σε 408 μέρη ανά εκατομμύριο ppm). Μεταξύ 8500 και 4500 π.Χ. η μέση γήινη θερμοκρασία ανέβηκε στους 17 βαθμούς. Αυτή την εποχή που ονομάζεται η περίοδος του Ολοκαινικού μεγίστου, δημιουργήθηκε η Σαχάρα χωρίς να εξαφανιστούν οι πάγοι από τους Πόλους, ούτε οι αρκούδες και οι πιγκουίνοι, αλλά ούτε γινότανε τότε χρήση των υδρογονανθράκων! Συνεπώς, η αύξηση της γήινης θερμοκρασίας πρέπει να αποδοθεί σε εξωγενείς παράγοντες και όχι στην άνοδο του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος. Παρατηρούμε επίσης ότι οι υψηλές θερμοκρασίες για 4000 χρόνια δεν οδήγησαν στην τήξη των πάγων. Δεν ισχύει ο ισχυρισμός των περιβαλλοντολόγων που λέει ότι η αύξηση της σημερινής γήινης θερμοκρασίας στους 16,5 βαθμούς Κελσίου θα επιφέρει απρόβλεπτες καταστροφές στη Γη. Από το 1350 έως το 1800 μ.Χ. είχαμε την μικρή παγετώδη περίοδο που κράτησε 450 χρόνια και έφερε την πανώλη στην Ευρώπη, η οποία σκότωσε 40 εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό αποδίδεται στη ψύξη των νερών. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να πλυθούν. Είχαμε δηλαδή κλιματικές αλλαγές που δεν οφείλονταν στη διακύμανση των συγκεντρώσεων του διοξειδίου του άνθρακος στην ατμόσφαιρα. Ας σημειωθεί ότι μέχρι το 1800 μ.Χ. δεν κάναμε χρήση υδρογονανθράκων.
Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι οι δράσεις κατά της λεγόμενης κλιματικής αλλαγής, είναι μια μεγάλη απάτη προκειμένου να δοθεί διέξοδος στο σύστημα της παγκοσμιοποίησης που οικονομικά βρίσκεται σε φάση αέναης στασιμότητας, ενώ πολιτικά αμφισβητείται έντονα. Η ικανότητα παραγωγής αγαθών παγκοσμίως είναι πολύ μεγαλύτερη από την καταναλωτική δυνατότητα απορρόφησής τους και αυτό παρά τη συνεχή αύξηση του πληθυσμού. Απαιτείται λοιπόν μια απο-επένδυση (δηλ. καταστροφή μονάδων παραγωγής) και παράλληλα νέες επενδύσεις που θα αλλάξουν το ενεργειακό πρότυπο στο όνομα της σωτηρίας του πλανήτη. Γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια να πειστούν οι πολίτες ότι αυτό είναι αναγκαίο και κατά συνέπεια, χωρίς μεγάλες αντιδράσεις, να πληρώσουν μέσω αυξημένων τιμών και φόρων την απόσβεση των νέων ‘’πράσινων’’ επενδύσεων που θα δημιουργήσουν μια διαφορετική οικονομία. Τα λεφτά είναι πολλά, αρκεί να επικρατήσει μια κλιματική υστερία. Η συνέχεια των σκοπιμοτήτων αυτών, στο παρακάτω διαφωτιστικό επί του θέματος δημοσίευμα.
Το παραμύθι της «κλιματικής αλλαγής» έχει και κοκκινοσκουφίτσα και κακό λύκο
Οι «προφητείες» του Αλ Γκορ
Αποτελεί δεδομένο πως οι διαδοχικές προβλέψεις του αντιπροέδρου Αλ Γκορ και των επιστημονικών συνεργατών του, από το 2000 έως το 2006, για υπερθέρμανση του πλανήτη μέχρι το 2020 πήγαν περίπατο! Ούτε οι πάγοι των πόλων έλειωσαν παντελώς μέχρι το 2013, ούτε τα ύδατα των ωκεανών ανέβηκαν κατά 6,5m, ούτε πόλεις βυθίστηκαν, ούτε καταστράφηκαν οι φυσικοί πόροι. Και, κυρίως, ουδέποτε αισθάνθηκε ο κ. Γκορ την ανάγκη να ζητήσει δημόσια συγγνώμη για τις αποτυχημένες προφητείες του.
Να ομολογήσω την αμαρτία μου, περιλαμβάνομαι κι εγώ μεταξύ των αφελών που πίστεψαν στις προβλέψεις του Αλ Γκορ και αγόρασαν τότε τα βιβλία του. Ως καλός βλάξ, μάλιστα, είχα αγοράσει περισσότερα αντίγραφα των βιβλίων του, που έστειλα τότε ως επιχειρηματικά δώρα σε φίλους μου, για να τους «ευαισθητοποιήσω» κι αυτούς! Μάλιστα, λίγο αργότερα εργάστηκα για 3 έτη στην επιστημονική επιτροπή CDM του UNFCCC για την εφαρμογή του πρωτοκόλλου του Κιότο, όπου έζησα από πρώτο χέρι μια πανέξυπνα στημένη βιομηχανία ανακατανομής του πλούτου, από τις ανεπτυγμένες στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Η διάψευση όλων των σχετικών προβλέψεων περί «υπερθέρμανσης του πλανήτη» δεν άφησε ασυγκίνητους τους ευαγγελιστές του είδους, Αντί όμως, όπως θα ήταν αναμενόμενο, να ζητήσουν συγγνώμη και να επανεξετάσουν τις θεωρήσεις τους, αυτοί ως ιδανικοί χαμαιλέοντες άλλαξαν τροπάρι. Αντικατέστησαν τον όρο «υπερθέρμανση πλανήτη» με τον όρο «κλιματική αλλαγή». Οπότε ζέστη-κρύο, μονά-ζυγά, όλα δικά τους. Στο τέλος του άρθρου μου σας παραθέτω 24 αποτυχημένες προβλέψεις σχετικές με το παγκόσμιο κλίμα και τις επιπτώσεις τους.
Απλοποιήσεις περίπλοκων ζητημάτων
Αυτό που, σήμερα, πραγματικά αμφισβητείται δεν είναι τόσο η αύξηση των επιπέδων CO2 αλλά η επίπτωσή του στο κλίμα.
Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι άλλες παράμετροι, όπως πχ ο κύκλος των ηλιακών κηλίδων, επηρεάζουν περισσότερο το κλίμα μας. Και οι ακραίες μεταβολές του, που παρατηρούμε, δεν είναι σίγουρο πως αποτελούν υποχρεωτικά συνέπεια μιας μόνο παραμέτρου (CO2) αλλά συνδυασμός της με πολλές άλλες. Η πολυπλοκότητα δε, των παραμέτρων αυτών, δεν επιτρέπει μια αξιόπιστη επιστημονική πρόβλεψη ως συνάρτηση μόνο μίας εξ’ αυτών (πχ. CO2). Αυτοί, λοιπόν, που το τολμούν, ελέγχονται όχι μόνο για την επιστημονική αξιοπιστία τους αλλά και για την σοβαρότητά τους.
Το νέο ευαγγέλιο των Μαρξιστών
Το σίγουρο είναι, πάντως, πως γύρω από αυτή την θεωρία έχει στηθεί μια γερή μπίζνα επιτηδείων, NGOs, συμβούλων και επιστημόνων, που παράγουν έρευνες ανάλογα με τις επιθυμίες των χρηματοδοτών τους.
Η κλιματική αλλαγή όμως αποτελεί, κυρίαρχα, προνομιακό χώρο δράσης των αριστερών «ακτιβιστών», που κρύβονται πίσω από το κάλυμμα της οικολογίας, κι έτσι βρίσκουν ιδανικό έδαφος για να στρέψουν τα πυρά τους εναντίον του κεφαλαίου και της οικονομίας της αγοράς.
Η προπαγάνδα τους, που βρίσκει εύκολα απήχηση στους αφελείς και στους ευκολόπιστους, εστιάζει κατά του «κέρδους» και του «κεφαλαίου» ως το «κακό» ενώ αναδεικνύει τις δικές τους θέσεις ως τις «καλές». Και αυτό το επιτυγχάνουν προπαγανδίζοντας πως οι ίδιοι μάχονται για την επιβίωση, άρα το καλό, του πλανήτη, σε αντίθεση με τους ανάλγητους καπιταλιστές οι οποίοι δεν διστάζουν να καταστρέψουν τον πλανήτη στο βωμό του εύκολου «κέρδους».
Αντίστοιχη πολιτική καπήλευση ακολουθούν και σε μία σειρά από κοινωνικά θέματα όπως τα δικαιώματα των LBGT, ο φεμινισμός, το μεταναστευτικό, η ανεξιθρησκεία, οι πάσης φύσεως μειονότητες, η πολιτική ορθότητα κλπ κλπ.
Κρύβονται μάλιστα πίσω από την έννοια της παγκοσμιοποίησης έχοντας την, ουσιαστικά, ταυτίσει με τον περίφημο διεθνισμό τους.
Για όσους δεν έχουν εντρυφήσει στο θέμα, να θυμίσω πως ο προλεταριακός διεθνισμός απορρέει από τη μαρξιστική αντίληψη περί των κοινωνικών τάξεων, που βασίζεται στη θεώρηση πως ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα εκμετάλλευσης του εργαζομένου και, κατά συνέπεια, η εργατική τάξη πρέπει να αντιδράσει σε παγκόσμιο συντονισμό αν θέλει να τον νικήσει. Οι εργάτες πρέπει να παλέψουν αλληλέγγυα με τους συντρόφους τους στις άλλες χώρες, στη βάση των κοινών ταξικών συμφερόντων τους. Ο προλεταριακός διεθνισμός είναι στενά συνδεδεμένος με τους μαρξιστικούς στόχους για την παγκόσμια επανάσταση, που θα επιτυγχάνονταν μέσα από διαδοχικές και ταυτόχρονες κομμουνιστικές επαναστάσεις σε όλα τα έθνη. Σύμφωνα με την μαρξιστική θεωρία, η παγκόσμια επανάσταση θα οδηγούσε στον παγκόσμιο κομμουνισμό, και αργότερα στον κομμουνισμό χωρίς κράτος.
Οι χρήσιμοι ηλίθιοι του πολιτισμικού Μαρξισμού
Μετά την κατάρρευση του παραδοσιακού κομμουνιστικού μοντέλου στο σοβιετικό μπλοκ οι ινστρούχτορες της διεθνιστικής αριστεράς προσπαθώντας να επιβιώσουν έχουν βρεί νέους στίβους αγώνων έχοντας προβεί σε μετάλλαξη, κρυπτόμενοι πλέον πίσω από την μάσκα του μάχιμου ακτιβισμού. Έχουν -εξ’ ανάγκης- αποκηρύξει τον μη δημοφιλή έως αντιπαθή, πλέον, τίτλο του «κομμουνιστή» και προωθούν νέες μορφές πάλης μέσω των οργανώσεων, που ιδρύονται και λειτουργούν παγκοσμίως, ενίοτε με κοινή κεντρική οργάνωση και χρηματοδότηση. Στο πλαίσιο αυτό θα δείτε αντεξουσιαστικές οργανώσεις όπως οι ANTIFA να λειτουργούν σε παγκόσμιο δίκτυο με κοινές πρακτικές, διαδικασίες-manual και στοχεύσεις. Εκατοντάδες άλλες NGO συμπληρώνουν το νεο-μαρξιστικό παζλ.
Οι αθώες, αλλά και πολύ συχνά βίαιες, κραυγές για το περιβάλλον, LBGΤ, φεμινισμό, μεταναστευτικό, πάσης φύσεως μειονότητες, πολιτική ορθότητα κλπ κλπ. δεν προέρχονται παρά από τον μεταμορφωμένο «κακό λύκο» που προσπαθεί να προσεγγίσει την γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας για να την «φάει». Και σε καμία περίπτωση μην φανταστείτε πως όλοι όσοι συμμετέχουν σε αυτές τις οργανώσεις είναι συνειδητοποιημένοι μαρξιστές. Πολλοί στρατολογούνται ως εθελοντές με τις άριστες των προθέσεων, άλλοι πάνε για την εμπειρία, άλλοι για το παραδάκι και κάποιοι ακόμη και για τις γκόμενες. Σε κάθε περίπτωση, όλοι αυτοί είναι οι επονομαζόμενοι κατά τον Λένιν ως αναλώσιμοι, οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» της εποχής μας.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα ξανακούσετε ένα παρόμοιο «παραμύθι» θυμηθείτε: Τα παιδιά, δεν θα πρέπει να μιλούν με τους ξένους, γιατί αν κάνουν κάτι τέτοιο, κινδυνεύουν να γίνουν «γεύμα» για το λύκο. Λέω, «λύκος», όμως υπάρχουν διαφορετικά είδη λύκων. Υπάρχουν επίσης εκείνοι, οι οποίοι είναι γοητευτικοί, ευγενικοί, γλυκείς και αγωνιστές, με ευγενή ιδανικά, οι οποίοι κυνηγούν κακούς καπιταλιστές και ψάχνουν για πρόθυμους συνοδοιπόρους. Και δυστυχώς, είναι εκείνοι, οι ευγενικοί λύκοι, οι οποίοι είναι οι πιο επικίνδυνοι απ’ όλους!
Παράρτημα:
Σας παραθέτω 24 αποτυχημένες προβλέψεις, που διατυπώθηκαν την περίοδο του 1970-2006, σχετικά με το περιβάλλον, και χρησιμοποιήθηκαν από τις οικολογικές οργανώσεις για να φοβίσουν τον κόσμο και να ενισχύσουν την προπαγάνδα τους:
1. Politician Al Gore at his documentary «An Inconvenient Truth» in 2006 he predicted, based on «scientific» data, that sea levels could rise twenty feet. Al Gore prophesied that unless the world dramatically reduced greenhouse gasses, we would hit a «point of no return.»
2. In his book review of Gore’s effort, James Hansen unequivocally stated: “We have at most ten years—not ten years to decide upon action, but ten years to alter fundamentally the trajectory of global greenhouse emissions. «Time is up on Gore’s «point of no return» and Hansen’s «critical tipping point.» But neither has owned up to their exaggeration or made new predictions—as if they will suddenly be proven right.
3. Another prediction came from Rajendra Pachauri. While head of a United Nations climate panel, he pleaded that without drastic action before 2012, it would be too late to save the planet.
4. In the same year, Peter Wadhams, professor of ocean physics at the University of Cambridge, predicted «global disaster» from the demise of Arctic sea ice in four years. He too, has gone quiet.
5. Back in the late 1980s, the UN claimed that if global warming were not checked by 2000, rising sea levels would wash entire countries away
6. In 2009, then-British Prime Minister Gordon Brown predicted that the world had only 50 days to save the planet from global warming. But fifty days, six months, and eight years later, the earth seems fine.
7. Harvard biologist George Wald ιin 1970 estimated that «civilization will end within 15 or 30 years unless immediate action is taken against problems facing mankind.»
8. «We are in an environmental crisis which threatens the survival of this nation, and of the world as a suitable place of human habitation,» wrote Washington University biologist Barry Commoner in the Earth Day issue of the scholarly journal Environment at April 1970.
9. The day after the first Earth Day at 1970, the New York Times editorial page warned, «Man must stop pollution and conserve his resources, not merely to enhance existence but to save the race from intolerable deterioration and possible extinction.»
10. «Population will inevitably and completely outstrip whatever small increases in food supplies we make,» Paul Ehrlich confidently declared in the April 1970 issue of Mademoiselle. «The death rate will increase until at least 100-200 million people per year will be starving to death during the next ten years.»
11. «Most of the people who are going to die in the greatest cataclysm in the history of man have already been born,» wrote Paul Ehrlich in a 1969 essay titled «Eco-Catastrophe! «By…[1975] some experts feel that food shortages will have escalated the present level of world hunger and starvation into famines of unbelievable proportions. Other experts, more optimistic, think the ultimate food-population collision will not occur until the decade of the 1980s.»
12. Ehrlich sketched out his most alarmist scenario for the 1970 Earth Day issue of The Progressive, assuring readers that between 1980 and 1989, some 4 billion people, including 65 million Americans, would perish in the «Great Die-Off.»
13. «It is already too late to avoid mass starvation,» declared Denis Hayes, the chief organizer for Earth Day, in the Spring 1970 issue of The Living Wilderness.
14. Peter Gunter, a North Texas State University professor, wrote in 1970, «Demographers agree almost unanimously on the following grim timetable: by 1975 widespread famines will begin in India; these will spread by 1990 to include all of India, Pakistan, China and the Near East, Africa. By the year 2000, or conceivably sooner, South and Central America will exist under famine conditions….By the year 2000, thirty years from now, the entire world, with the exception of Western Europe, North America, and Australia, will be in famine.»
15. In January 1970, Life reported, «Scientists have solid experimental and theoretical evidence to support…the following predictions: In a decade, urban dwellers will have to wear gas masks to survive air pollution…by 1985 air pollution will have reduced the amount of sunlight reaching earth by one half….»
16. Ecologist Kenneth Watt told Time at 1970 that, «At the present rate of nitrogen buildup, it’s only a matter of time before light will be filtered out of the atmosphere and none of our land will be usable.»
17. Barry Commoner predicted in 1971 that decaying organic pollutants would use up all of the oxygen in America’s rivers, causing freshwater fish to suffocate.
18. Paul Ehrlich chimed in, predicting in 1970 that «air pollution…is certainly going to take hundreds of thousands of lives in the next few years alone.» Ehrlich sketched a scenario in which 200,000 Americans would die in 1973 during «smog disasters» in New York and Los Angeles.
19. Paul Ehrlich warned in the May 1970 issue of Audubon that DDT and other chlorinated hydrocarbons «may have substantially reduced the life expectancy of people born since 1945.» Ehrlich warned that Americans born since 1946…now had a life expectancy of only 49 years, and he predicted that if current patterns continued this expectancy would reach 42 years by 1980, when it might level out. (Note: According to the most recent CDC report, life expectancy in the US is 78.8 years).
20. Ecologist Kenneth Watt declared, «By the year 2000, if present trends continue, we will be using up crude oil at such a rate…that there won’t be any more crude oil. You’ll drive up to the pump and say, `Fill ‘er up, buddy,’ and he’ll say, `I am very sorry, there isn’t any.»
21. Harrison Brown, a scientist at the National Academy of Sciences, published a chart in Scientific American that looked at metal reserves and estimated the humanity would totally run out of copper shortly after 2000. Lead, zinc, tin, gold, and silver would be gone before 1990.
22. Sen. Gaylord Nelson wrote in Look that, «Dr. S. Dillon Ripley, secretary of the Smithsonian Institute, believes that in 25 years, somewhere between 75 and 80 percent of all the species of living animals will be extinct.»
23. In 1975, Paul Ehrlich predicted that «since more than nine-tenths of the original tropical rainforests will be removed in most areas within the next 30 years or so, it is expected that half of the organisms in these areas will vanish with it.»
24. Kenneth Watt warned about a pending Ice Age in a speech. «The world has been chilling sharply for about twenty years,» he declared. «If present trends continue, the world will be about four degrees colder for the global mean temperature in 1990, but eleven degrees colder in the year 2000. This is about twice what it would take to put us into an ice age.»
πηγή: https://www.eleytheriagora.gr/6936-2/
«Δικτατορία» της μίας επιστημονικής αλήθειας: Πως τα social media «έθαψαν» την αντίθετη επιστημονική άποψη στον καιρό της πανδημίας
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Social Media: Όλο και περισσότερα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας για την οργανωμένη εκστρατεία φίμωσης της αδέσμευτης επιστημονικής φωνής, στον καιρό της πανδημίας.
Αποκαλύπτεται όλο και πιο φανερά πλέον πως η «αστυνομία» φίμωσης του διαδικτύου (δηλαδή οι αντι – hoaxes ιστοσελίδες που επιστρατεύτηκαν από τα ΜΚΔ) λειτούργησε ως ένα άτυπο παγκόσμιο «υπουργείο» προπαγάνδας που είχε ως στόχο να συντηρεί μια πλασματική εικόνα απόλυτης ασφάλειας για τον εμβολιασμό, και από την άλλη φρόντιζε να γίνεται «ιερά εξέταση» για την αντίθετη επιστημονική άποψη.
Τα όσα παραδέχθηκε ο Mark Zuckerberg στο podcast του Lex Fridman, απλά επιβεβαιώνουν πως οι μεγάλες διαδικτυακές πλατφόρμες, σε συνεργασία με τους δήθεν «προστάτες» της αλήθειας, έγιναν υποκινούμενοι κήρυκες της «μίας, μοναδικής και αδιαμφισβήτητης επιστημονικής αλήθειας» ως αναντίρρητο υγειονομικό «δόγμα» (θυμηθείτε το μνημειώδες: «δεν επιτρέπεται η αμφισβήτηση της επιστήμης», του Κυριάκου Μητσοτάκη), επιβάλλοντας μεσαιωνικό σκοτάδι στην πολυφωνία της επιστήμης.
Συγκεκριμένα, ο διευθύνων σύμβουλος της Meta (Facebook) Mark Zuckerberg ομολόγησε ότι το επιστημονικό «κατεστημένο» (και βεβαίως οι κυβερνήσεις που το υποκινούσαν) ζήτησε από την πλατφόρμα του να «λογοκρίνει» δημοσιεύσεις σχετικά με την COVID-19 που κατέληξαν τελικά να είναι «συζητήσιμες ή αληθινές». Οι πιέσεις της κυρίαρχης επιστημονικής κοινότητας για φίμωση κάθε άλλης φωνής και η συμμόρφωση του Facebook σε αυτό το απολυταρχικό δόγμα «μοναδικής αλήθειας», τελικά έβλαψε την εμπιστοσύνη του κόσμου στην επιστήμη, άλλα και στη «βιομηχανία» επικύρωσης της αλήθειας, γενικότερα.
Ασφαλώς αυτό το έλλειμμα εμπιστοσύνης διόλου δεν περιορίζει την πολιτική που εφαρμόζει η Νέα Τάξη Πραγμάτων, αφού πλέον η πειθώ έχει αντικατασταθεί με τον ωμό εξαναγκασμό.
Επιστημονικές φωνές που έκαναν λόγο για σοβαρότατες παρενέργειες του πειραματικού σκευάσματος και εκλιπαρούσαν να μπει φρένο στον μαζικό εμβολιασμό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν περισσότερες έρευνες, τέθηκαν στο περιθώριο του διαδικτύου (και του δημόσιου διαλόγου γενικότερα) για να μην διαταράσσεται η πελατειακή σχέση μεταξύ των φαρμακοβιομηχανιών και των πολιτών που είτε τρομοκρατούνταν, είτε εκβιάζονταν.
Ασφαλώς δεν είναι να μας προξενεί και μεγάλη εντύπωση το ότι ο κροίσος των Social Media, Mark Ζuckerberg, παραδέχεται ανοιχτά πλέον πως ευνόησε την παραπληροφόρηση (ή έστω την ημι-πληροφόρηση) για ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως είναι εμβολιασμός, και δεν κουνιέται παγκοσμίως ούτε «φύλλο».
Δεν είναι μόνο το Facebook όμως που μετετράπη σε λαιμητόμο της αντικειμενικής ενημέρωσης. Στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, δύο ευρωβουλευτές της Ομάδας Ταυτότητας και Δημοκρατίας (Virginie Joron, Catherine Griset), με ερώτηση τους προς την Κομισιόν αποκαλύπτουν ότι, η λογοκρισία του Twitter εμπόδισε την αποκάλυψη γνήσιων παρενεργειών των σκευασμάτων για τη νόσο COVID. Υπογραμμίζουν, μάλιστα, ότι αυτές οι πράξεις λογοκρισίας αποκαλύφθηκαν μετά την εξαγορά του Twitter από τον Έλον Μασκ στα τέλη Οκτωβρίου 2022.
Η τερατώδης λογοκρισία που επιβλήθηκε στον καιρό της πανδημίας, δεν είναι παρά μια μικρή πρόγευση του τι πρόκειται να εφαρμοστεί στην επόμενη παγκόσμια κρίση (είτε αυτή είναι υγειονομική, είτε οικονομική, είτε γεωπολιτική, είτε περιβαλλοντική), αφού ήδη το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ έχει δηλώσει ανοιχτά τις προθέσεις του για περεταίρω φίμωση και χειραγώγηση των social media για να καταπολεμηθούν τα «στεγανά έντασης που βλάπτουν τη Δημοκρατία μας», όπως είχε πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Στην Ελλάδα δε, η νοοτροπία της «μοναδικής αλήθειας» ζει ακόμα ημέρες «Τσιόδρα – Χαρδαλιά», αφού το επιστημονικό (και το δημοσιογραφικό) κατεστημένο παρουσιάζει ακόμα τον μαζικό εμβολιασμό κατά της Covid – 19 ως ένα πανίερο επιστημονικό «ευαγγέλιο» που δεν επιδέχεται καμίας αμφισβήτησης και καμίας ένστασης, ενώ όσοι τολμούν να μιλήσουν για παρενέργειες και θανάτους, χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως «ψεκασμένοι».
Mark Zuckerberg says it was challenging to censor COVID misinformation because the scientific establishment was frequently wrong, which ultimately undermined public trust:
“Just take some of the stuff around COVID earlier in the pandemic where there were real health… pic.twitter.com/y0ZaX4kmCE
— KanekoaTheGreat (@KanekoaTheGreat) June 9, 2023
πηγή: https://www.diktyoellinismou.gr/diktatoria-tis-mias-epistimonikis-alitheias-pos-ta-social-media-ethapsan-tin-antitheti-epistimoniki-apopsi-ston-kairo-tis-pandimias/
