Καληδονιακό Δάσος 120 μ.Χ.
Γράφτηκε από τον Titus Ursus, Primus pilus της 9ης Ισπανικής Λεγεώνας, το τρίτο έτος της βασιλείας του Αδριανού (*120 μ.Χ.)
Αυτός θα είναι πιθανώς ο τελευταίος πάπυρος και η καταχώρηση στο ημερολόγιό μου. Η λεγεώνα μας έπεσε σε ενέδρα στο άγριο βασίλειο που ονομάζεται Καληδονιακό Δάσος και εξοντώθηκε σχεδόν τελείως. O μισός από τον πρώτο μου λόχο είναι ό,τι είχε απομείνει από την 9η Λεγεώνα. Μας έσπρωξαν στο έλος και πιθανότατα θα πεθάνουμε εδώ, πολεμώντας γενναία μέχρι το τέλος στο όνομα της Ρώμης και του Αυτοκράτορα.
Μας επιτέθηκε μια δαιμονική αγέλη των βάρβαρων Πίκτων. Έμοιαζαν περισσότερο με άγρια θηρία παρά με ανθρώπους. Μερικοί από αυτούς ήταν ντυμένοι με γούνες ζώων, βαμμένες με περίεργα ρουνικά σημάδια...άλλα έμοιαζαν να ήταν άγρια θηρία με δύο πόδια. Μας έσκισαν σαν να ήμασταν από χαρτί! Είδα τον αξιωματικό μας και τα στρατιωτικά αδέρφια μου να τους τρώνε ζωντανούς, δεν θα ξεχάσω ποτέ τις κραυγές τους. Οι βάρβαροι μας επιτέθηκαν απαρατήρητοι, γρήγορα και με άγρια μανία, μετά χάθηκαν στην ομίχλη. Κυρίως τη νύχτα. Οι ασπίδες, τα ξίφη και οι πανοπλίες μας δεν ήταν χρήσιμα εδώ. Ο εχθρός που αντιμετωπίζουμε φαίνεται να είναι η αρχαία οργή κάποιων σκοτεινών θεών που έχουμε ξυπνήσει. Δεν πρέπει ποτέ να εισβάλουμε σε αυτά τα εδάφη. Ακούω δαιμονικά ουρλιαχτά, έρχονται! Αυτοί έρχονται!
Απόκομμα του παπύρου γραμμένο από τον Centurion Titus Ursus. Βρέθηκε τον Οκτώβριο του 120 μ.Χ. στο Καληδονιακό Δάσος. Μεταφέρθηκε στη Ρώμη, όπου παρουσιάστηκε στον αυτοκράτορα και στη συνέχεια κάηκε. Δύο χρόνια αργότερα, ο αυτοκράτορας Αδριανός διέταξε την κατασκευή ενός τείχους στα σύνορα της γης που ονομάζεται Καληδονία, στη βόρεια Βρετανία.
Ιστορία και εικονογράφηση του Jakub Rozalski
~Μάρσιος
:
Caledonian Forest 120 AD
Written by Titus Ursus, Primus pilus of Legiō IX Hispana, in the third year of Hadrian's reign (* 120 AD).
This will probably be the last papyrus and entry in my diary. Our legion was ambushed in the wild realm called Caledonian Forest and was almost completely annihilated. Half of my first cohort is all that was left of the IX legiō. We were pushed into the marsh and we will probably die here, fighting bravely to the end in the name of Rome and the Emperor. We were attacked by a demonic pack of the barbaric Picts. They looked more like wild beasts than humans. Some of them were dressed in animal furs, painted with strange runic signs...others seemed to be two-legged wild beasts. They tore us apart as if we were made of paper! I saw our legatus and my brothers in arms being eaten alive, I will never forget their screams. The barbarians attacked us unnoticed, quickly and with wild fury, then disappeared in the fog. Mainly at night. Our shields, swords and armor were no use here. The enemy we face seems to be the ancient wrath of some dark gods we have awakened. We should never invade these lands. I hear demonic howls, they're coming! They're coming! "
Scrap of the papyrus written by Centurion Titus Ursus. Found in October 120AD in the Caledonian Forest. Taken to Rome, where it was presented to the emperor and then burned. Two years later, Emperor Hadrian ordered the construction of a wall on the border of the land called Caledonia, in north Britannia.
A story and illustration by Jakub Rozalski
~Marcius