Στη σύγχρονη εποχή, οι υποστηρικτές του παντοδύναμου κράτους θέλουν να αντικαταστήσουν τον φιλόσοφο-ηγεμόνα του Πλάτωνα με τον εμπειρογνώμονα-ειδικό και να δημιουργήσουν τον νέο άνθρωπο μέσω της ευγονικής, που τώρα ονομάζεται μετα-ανθρωπισμός (transhumanism). Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και οι διάφορες υπο-οργανώσεις του διαδραματίζουν κομβικό ρόλο σε αυτό το σχέδιο, το οποίο έχει φτάσει στη σημερινή του φάση μέσα από τα project της «Ατζέντας 2030» και της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» (Great Reset)...Υπό την ηγεσία του Στάλιν, του Τσώρτσιλ και του Ρούσβελτ, είκοσι έξι έθνη συμφώνησαν τον Ιανουάριο του 1942 με την πρωτοβουλία της ίδρυσης ενός Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (OHE), ο οποίος απέκτησε υπόσταση στις 24 Οκτωβρίου 1945. Από την ίδρυσή τους, τα Ηνωμένα Έθνη και τα παρακλάδια τους, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), προετοιμάζουν τις χώρες του κόσμου ώστε να συμμορφωθούν με τους στόχους που ανακοινώθηκαν κατά την ίδρυση του. Ωστόσο, οι γλυκανάλατες εξαγγελίες περί προώθησης της «διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας», της «ανάπτυξης φιλικών σχέσεων μεταξύ των εθνών» και των προσπαθειών για «κοινωνική πρόοδο, καλύτερο βιοτικό επίπεδο και ανθρώπινα δικαιώματα» αποκρύπτουν την ατζέντα της ίδρυσης μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης με εκτελεστικές δυνάμεις των οποίων το έργο δεν ήταν η προώθηση της ελευθερίας και των ελεύθερων αγορών, αλλά ο μεγαλύτερος παρεμβατισμός και ο έλεγχος μέσω πολιτιστικών και επιστημονικών οργανισμών. Αυτό έγινε σαφές με τη δημιουργία από τον ΟΗΕ του Εκπαιδευτικού, Επιστημονικού, και Πολιτιστικού Οργανισμού (UNESCO) το 1945…Όπως επεσήμανε ο Julian Huxley στην ομιλία του το 1945 (βλέπε: unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000068197), είναι καθήκον των Ηνωμένων Εθνών να καταργήσουν την οικονομική ελευθερία, διότι «τα laisser-faire και τα καπιταλιστικά οικονομικά συστήματα δημιούργησαν μεγάλη ασχήμια» (σελ.38). Ήρθε η ώρα να εργαστούμε για την ανάδειξη «ενός ενιαίου παγκόσμιου πολιτισμού» (σελ.61). Αυτό πρέπει να γίνει με τη απροκάλυπτη βοήθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των εκπαιδευτικών συστημάτων…Εν ολίγοις, η υιοθέτηση αυτής της «νέας παγκόσμιας τάξης» θα σήμαινε την κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας, ή αυτό που ο Ludwig von Mises θεωρούσε ως το φιλελεύθερο πρόταγμα — έναν κόσμο που βασίζεται στην ιδιωτική ιδιοκτησία. Εάν εφαρμοστεί, αυτό το πρότζεκτ στο τέλος θα αποτύχει, αλλά στο μεσοδιάστημα θα προξενήσει τεράστια δεινά.
- Antony P. Mueller
Τι είναι θεωρία συνομωσίας - Που προήρθε ο ορισμός ;
Ο όρος Θεωρία συνομωσίας, είναι ένα επικοινωνιακό κατασκεύασμα για τον αποπροσανατολισμό και την αποπλάνηση της κοινής γνώμης από γεγονότα που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης.
Η ιστορία του όρου αυτού μας ταξιδεύει στο χρόνο πίσω στα 60s...
Όταν η επιτροπή "Warrent Commision", αρμόδια για την διερεύνηση της δολοφονίας του J.F. Kennedy δέχτηκε έντονη κριτική από εκπομπές, άρθρα αλλά και βιβλία σχετικά με τα πορίσματά της δολοφονίας του τελευταίου, η CIA πυροδότησε ένα προπαγανδιστικό πόλεμο αποδόμισης και βάπτισης κάθε κριτικής, σκέψης και διερεύνησης που απείχε από την επίσημη κυβερνητική γραμμή "Θεωρία Συνωμοσίας". Μάλιστα έδωσε και συγκεκριμένες οδηγίες για το πως θα αντιμετωπίζουν οι στρατευμένες φωνές του συστήματος, τηλεοπτικά μέσα, ραδιόφωνο αλλά και έντυπος τύπος το θέμα των "θεωριών συνομωσίας".
Παρατηρώντας όλες αυτές τις μέρες τον πανικό των εβραιοσιωνιστών και των εν Ελλάδι υποστηριχτών τους που αδυνατούν να βρουν υποστηριχτές στις πλατιές μάζες με σκοπό να τις παρασύρουν και πάλι όπως στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο στον θάνατό τους για τα κοσμοεξουσιαστικά συμφέροντα, προσπαθώντας με δυο λόγια να υποδουλώσουν και όσους ανυπότακτους μουσουλμάνους που χάρης στη δική τους ανεξαρτησία δεν ζούμε ακόμα τη σχεδιαζόμενη παγκόσμια διακυβέρνηση (τύπου σημερινής Κίνας) των εβραιοσιωνιστών διαμέσου των παγκόσμιων οργανισμών τους (βλ. Ο.Η.Ε., Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του γνωστού Σβαμπ της ‘’Μεγάλης Επανεκκίνησης’’ με τον εβραίο Χαράρι του κ.α.) όπως παρουσιάζεται αυτή και στη δική μας αρθρογραφία εδώ πέρα, επίτηδες τους αφήσαμε όλους αυτούς να εκτεθούν δημοσίως εδώ και τόσες μέρες από την εκ νέου έναρξη του πολέμου μεταξύ ισραηλινών και παλαιστινίων, τόσο για να αποκαλυφθούν στα μάτια όλου του κόσμου που μεγάλο μέρος αυτού θεωρούσε τα όσα λεχθέντα μέχρι τώρα ως ‘’συνωμοσιολογία’’ και όχι ως πραγματικότητα με διαφορετικά λόγια, όσο και για να έρθουμε μετά εμείς εδώ πέρα από την Παραδοσιοκρατία για να βλάψουμε περισσότερο τα σχέδιά τους με τις αποκαλύψεις μας όταν βλέπουμε πως αυτά απειλούν μέχρι και την ίδια μας τη ζωή εξαιτίας τους σε περίπτωση που μεταφερθεί αυτός ο πόλεμος στην πατρίδα μας, επειδή αυτή τάχθηκε με το μέρος του Ισραήλ την ίδια ώρα που βρίσκονται στις γειτονιές μας εξαγριωμένοι για αυτό το λόγο μουσουλμάνοι!
Χωρίς να περιαυτολογήσουμε καθόλου και περνώντας απευθείας στο ‘’ψητό’’ όπως λένε, διαβάζοντας ένα νεοεποχίτικο κείμενο των Υδροχοϊστών στο διαδίκτυο που γράφει τα εξής για τον στόχο του: ‘’...Ο Υδροχόος αντιπροσωπεύει μία οργανωμένη ιδεολογία, που ονομάζεται υδροχοϊσμός και —όπως συμβαίνει πάντα με τις ιδεολογίες— στόχος του είναι ο επανασχεδιασμός του παγκοσμίου συστήματος με βάση τις δικές του αρχές και τους δικούς του νόμους. Ο υδροχοϊσμός, δηλαδή, άσχετα με το κράτος απ’ όπου θα ξεκινήσει ως εφαρμογή, αφορά τους πάντες εξίσου. Ως ιδεολογία είναι διεθνιστική και άρα φιλική προς την έννοια της παγκοσμιοποίησης. Η διαφορά της με τη σημερινή ψευδοπαγκοσμιοποίηση είναι ότι υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι τα οργανωμένα συμφέροντα των ισχυρών της Γης…’’, παίρνουμε και το ΚΛΕΙΔΙ της κατανόησης του λόγου που θα πρέπει να εξαπατηθούν τελικά οι λαοί για να δεχτούν την παγκοσμιοποιητική λύση που θα τους προταθεί, αφού πέσει πρώτα το φταίξιμο στις υπάρχουσες κυβερνήσεις που επίτηδες καταστρέφουν ποικιλοτρόπως τους λαούς για να δεχτούν μετά τη συγκεκριμένη νεοεποχίτικη λύση (με τους δικούς της νόμους όπως διαβάσαμε) ως ‘’σωτήρια’’!!!
Η αφήγηση ιστοριών φαντασμάτων κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι ένα δημοφιλές έθιμο που χρονολογείται από αιώνες, όταν οι οικογένειες περνούσαν τις χειμωνιάτικες νύχτες με ιστορίες για φαντάσματα και τέρατα κάθε είδους.
Γράφει ο Σαίξπηρ στο Χειμερινό Παραμύθι:
MAMILLIO: Μια θλιβερή ιστορία είναι καλύτερη για τον χειμώνα. Ξέρω ένα φάντασμα και καλικάντζαρους.
ΚΗΡΥΓΜΑ: Ας ακούσουμε αυτό, καλέ μου Κύριε. Έλα, κάτσε κάτω και βάλε τα δυνατά σου για να με τρομάξεις με το πνεύμα σου: τα πας μια χαρά.
«Κάθε φορά που πέντε ή έξι αγγλόφωνοι άνθρωποι μαζεύονται γύρω από μια φωτιά την παραμονή των Χριστουγέννων, αρχίζουν να λένε ιστορίες φαντασμάτων», έγραψε ο κωμικός Jerome K. Ο Jerome σε μια από τις συλλογές του 1891. "Και τότε, την περίοδο των Χριστουγέννων, όλοι έχουν αρκετά για να αντέξουν ένα σπίτι γεμάτο ζωντανούς συγγενείς, χωρίς να θέλουν τα φαντάσματα κάποιων νεκρών που περιφέρονται, είμαι σίγουρος. ""
Καληδονιακό Δάσος 120 μ.Χ.
Γράφτηκε από τον Titus Ursus, Primus pilus της 9ης Ισπανικής Λεγεώνας, το τρίτο έτος της βασιλείας του Αδριανού (*120 μ.Χ.)
Αυτός θα είναι πιθανώς ο τελευταίος πάπυρος και η καταχώρηση στο ημερολόγιό μου. Η λεγεώνα μας έπεσε σε ενέδρα στο άγριο βασίλειο που ονομάζεται Καληδονιακό Δάσος και εξοντώθηκε σχεδόν τελείως. O μισός από τον πρώτο μου λόχο είναι ό,τι είχε απομείνει από την 9η Λεγεώνα. Μας έσπρωξαν στο έλος και πιθανότατα θα πεθάνουμε εδώ, πολεμώντας γενναία μέχρι το τέλος στο όνομα της Ρώμης και του Αυτοκράτορα.