ΔΕΚΑΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ (ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΟΚΡΑΤΙΑΣ) ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΛΙ: Πως προοδεύει μια εθνοφυλετική κοινωνία εθνικοκαπιταλιτικά από τον (ντόπιο ή νεοταξικό) σοσιαλισμό που την καταστρέφει και πως αυτή δομείται ανεξαρτήτως πολιτεύματος ή οικονομικού συστήματος

Σε αυτή τη δέκατη πέμπτη ομιλία καταρρίπτεται άπαξ διαπαντός η προπαγάνδα που ισχυρίζεται ότι χωρίς σοσιαλισμό δεν μπορεί να υπάρξει μια εθνοφυλετική κοινωνία με εθνικιστικό ή εθνικοσοσιαλιστικό πρόσημο, είτε λέγεται από νεοταξίτες για να επιβάλλουν την παγκόσμια διακυβέρνησή τους ανεμπόδιστα απ’ όσους αποδεχτούν τον σοσιαλισμό, είτε λέγεται από κομμουνιστές που χρησιμοποιούν τέτοιο εθνοφυλετικό προσωπείο (εθνικιστικό, φασιστικό, εθνικοσοσιαλιστικό, πατριωτικό και τα συναφή) με σκοπό να μαζέψουν ψηφοφόρους ή μέλη τα πολιτικά τους κόμματα ή οι οργανώσεις τους αντίστοιχα και από διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους που δεν είναι αριστερίστικοι, είτε λέγεται από κάποιους που έχουν παρασυρθεί από την κομμουνιστική προπαγάνδα παρόλο που έχουν εθνοφυλετικές αντιλήψεις. 

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΔΡΑΣΗΣ (PDF)...Κατά τη δραστηριοποίησή μας μέσα σε μια κοινωνία ‘’Σιωνιστικής Κατοχικής Κυβέρνησης’’ (Z.O.G.) για την επιβίωσή μας (μέσα από εθνικοσοσιαλιστική οπτική γωνία)

Ποιο είναι το πρώτιστo καθήκον του πολεμιστή ;
Το πρώτιστo καθήκον του πολεμιστή είναι η νίκη.

Κάποιος Γιαπωνέζος είχε γράψει ότι καθήκον του πολεμιστή είναι ο θάνατος. Αλλά αυτός μάλλον δεν ήξερε τι του γινόταν, γιατί στον καιρό του δεν γίνoνταν πόλεμοι και ο ίδιος δεν είχε ποτέ στη ζωή του τραβήξει σπαθί. Είναι εύκολο να μιλάς και να γράφεις για θάνατο, άμα δεν τον έχεις δει να χτυπάει δίπλα σου. Όποιος είναι έξω απ’ το χορό ξέρει πολλά τραγούδια. Να θυμάσαι πάντως ότι ο θάνατος δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα άμα εσύ είσαι ο νεκρός. Και η αναπηρία δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα , άμα εσύ είσαι ο ανάπηρος.
Ο Γιαπωνέζος έκανε λάθος. Ο θάνατος δεν είναι το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή.
Γιατί άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε θα είχαμε ξεμείνει από πολεμιστές ήδη από τον καιρό των σπηλαίων. Θα είχανε σκοτωθεί όλοι μαζί οι πολεμιστές και θα είχανε μείνει μονάχα οι δειλοί.
Άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε δεν θα χρειαζόταν να εκτελούμε περίπλοκα στρατηγικά σχέδια ούτε να εφαρμόζουμε τακτικές μάχης ούτε να κρατάμε όπλο ούτε να προχωρούμε έρπειν ούτε να μαθαίνουμε υφαρπαγές ούτε να στήνουμε ενέδρες Με να φοράμε στολές παραλλαγής. Απλά θα πηγαίναμε στη μάχη άοπλοι, κάνοντας θόρυβο και φορώντας φωσφοριζέ στολές για να μας πετυχαίνει ευκολότερα ο εχθρός. 

Γιατί οι μηχανές με την τεχνητή νοημοσύνη ΔΕΝ μπορούν να προσφέρουν καλύτερη διακυβέρνηση από τους ανθρώπους και γιατί καταλήγουμε πάλι σε παγκόσμια δικτατορία εις το όνομα ενός ανύπαρκτου ‘’κοινού καλού’’ των σοσιαλιστών ή κρατιστών (όπως αποδεικνύεται ελευθεριακά δίνοντας την ιδανικότερη λύση)

 

- ΤΙ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ (ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ):
ΣΧΟΛΙΟ...Οι μηχανές πάλι δεν έχουν κρίση, ακολουθούν εντολές, οπότε θεωρώ ότι ανήκουν στην πρώτη περίπτωση, εμπιστεύεσαι αυτόν που τις προγραμμάτισε;
Προσωπικά πιστεύω ότι όλα αυτά τα προβλήματα πηγάζουν από τους κανόνες και τα πρωτόκολλα που ΔΕΝ υπάρχουν, για παράδειγμα στην Ελλάδα το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι οι δικαστικές και αστυνομικές αρχές δεν είναι ανεξάρτητες, εξαρτώνται από την βουλή και κατα συνέπεια από το κυβερνών κόμμα όπου και αυτό με τη σειρά του εξαρτάτε από τα κανάλια και τις εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας όπου τυγχάνει να είναι ιδιοκτησίες εφοπλιστών κτλ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ...Έχεις δίκιο ότι οι άνθρωποι παραμένουν άνθρωποι, είτε είναι επιστήμονες, είτε πολιτικοί. Και φυσικά, οι μηχανές προγραμματίζονται από ανθρώπους. Όμως, το ζήτημα εδώ δεν είναι η τυφλή εμπιστοσύνη, αλλά η δημιουργία ενός πλαισίου όπου οι αποφάσεις βασίζονται σε δεδομένα, διαφάνεια και το κοινό καλό.
Αυτό που προτείνεται είναι να εξαλείψουμε τα συμφέροντα και τις εξαρτήσεις που αναφέρεις - αυτές τις "παρέες" - και να δώσουμε στις πιο σύγχρονες τεχνολογίες τη δυνατότητα να προσφέρουν λύσεις χωρίς ανθρώπινη προκατάληψη.
Το πλαίσιο πρέπει να προστατεύει όλους, χωρίς κέρδος ή εξουσία να καθορίζει τις αποφάσεις. Έτσι, δεν έχει σημασία μόνο *ποιος* κυβερνά, αλλά και *πώς* παίρνονται οι αποφάσεις.
Άρα καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το αν κυβερνάνε τεχνοκράτες ή τηλεπωλητές, σημασία έχει το πλαίσιο στο οποίο κυβερνάνε, αν σχεδιάστηκε με σκοπό να προστατέψει το κράτος και τους πολίτες του ή τους κυβερνώντες και τις "παρέες" τους.
Οι επιστήμονες εντοπίζουν το πρόβλημα, αλλά οι μηχανές, χωρίς εγωισμούς, συμφέροντα ή προκαταλήψεις, μπορούν να επεξεργαστούν τεράστια δεδομένα και να προτείνουν τις βέλτιστες λύσεις...Το κρίσιμο είναι ότι οι λύσεις αυτές δεν θα υπακούν σε κέρδη ή πολιτικές σκοπιμότητες, αλλά θα βασίζονται στο κοινό καλό και τη βιωσιμότητα. Φαντάσου έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει καμία ανάγκη για πολιτικά παζάρια - μόνο συνεργασία και λογική! 

Για τα παραπάνω αποσπάσματα κειμένων που αντλήθηκαν από μέσο κοινωνικής δικτύωσης για να καταλάβετε καλύτερα το θέμα που εξετάζεται στο παρόν άρθρο, θα λέγαμε πως είτε κυβερνούν άνθρωποι είτε μηχανές με τεχνητή νοημοσύνη, πάλι δεν θα είχαμε μια καλύτερη διακυβέρνηση μιας κοινωνίας εφόσον ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ να έχει σοσιαλιστικό ή αριστερίστικο τρόπο σκέψης. Δηλαδή, την κρατική ή παγκοσμιοποιητική επιβολή ενός ανύπαρκτου για όλους τους ανθρώπους ‘’κοινού καλού’’ (όπως θα εξηγηθεί εν συνεχεία από δυο ελευθεριακά δημοσιεύματα) σύμφωνα με τις προσωπικές απόψεις των (ανθρωπίνων ή ρομποτικών) κυβερνώντων για το τι θεωρούν εκείνοι ως ‘’κοινό καλό’’ χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το κάθε διαφορετικό καλό όλων των υπόλοιπων ανθρώπων που επίσης διαφέρει αναμεταξύ τους! Συνεπώς και με μια δυο λόγια, όταν καθορίζεται ένας τρόπος ζωής (με νομοθεσίες κ.λ.π.) σύμφωνα με τα θέλω των κυβερνώντων του που θα κυβερνήσουν δηλαδή σύμφωνα με αυτό που θεωρούν εκείνοι ως καλό όλων μας ή το κοινό καλό που λέμε, τότε όσοι συμφωνούν με αυτό το καλό θα ζήσουν σε μια ιδανική κοινωνία αφού θα θέλουν τα ίδια πράγματα με τους κυβερνώντες, ενώ όσοι θα διαφωνούν θα ζουν σε μια επίγεια κόλαση ή σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης επειδή θα πρέπει να κάνουν πράγματα που δεν θα θέλουν με καταπιεστικό ως προς τον εαυτό τους τρόπο σαν να ήτανε φυλακισμένοι!

 

ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ (ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΟΚΡΑΤΙΑΣ) ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΛΙ: Εκθέτοντας τους νεοταξίτες (με αφορμή την ορκωμοσία Τραμπ και τα αντινεοταξικά μέτρα που πήρε) και πως τους αποδομούμε προσφέροντας διαφορετικές από τη δική τους λύση (ή από κάθε άλλη που παρουσιάζεται ως η μοναδική)

 

 

- ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ: ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΕΞΩΓΗΙΝΗ(!) ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΑ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ Ή ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ) ΠΑΡΑ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ:
4 Μαΐου 1985: Σε ομιλία στο Λύκειο Fallston, o Reagan αποκάλυψε ότι είχε ζητήσει από τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, στη διάσκεψη της Γενεύης, να σκεφτεί το ενδεχόμενο μιας εξωγήινης απειλής και την αμερικανοσοβιετική συμφιλίωση που θα προκαλούσε..». 42η διάσκεψη της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, 21 Σεπτεμβρίου 1987: «Στις εμμονές μας με τους ανταγωνισμούς τον καιρό αυτό, συχνά ξεχνούμε ότι πολλά πράγματα ενώνουν και συνασπίζουν τα μέλη όλης της ανθρωπότητας. Ίσως χρειαζόμαστε κάποια ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ παγκόσμια απειλή που θα μας κάνει να αναγνωρίσουμε αυτόν τον κοινό δεσμό μας. Συχνά σκέφτομαι πόσο γρήγορα θα εξαφανιστούν οι διαφορές μας ανά τον κόσμο, αν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια εξωγήινη απειλή από έξω από αυτόν τον κόσμο..». (από: igata.gr)
(σημείωση Παραδοσιοκρατίας: Και σε αυτή την περίπτωση πάντως, πάλι υπάρχουν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ από τους παγκοσμιοποιητές λύσεις, όπως, είτε να αντιμετωπιστεί ο εξωγήινος εισβολέας από τον στρατό του εκάστοτε κράτους αν δεχτεί επίθεση όπως θα έκανε παρομοίως για να αντιμετωπίσει πολεμικά ένα άλλο επιτιθέμενο χωρίς να χρειάζεται κάποιος παγκόσμιος στρατός είτε να ΣΥΜΜΑΧΗΣΕΙ με τους εξωγήινους όπως θα συμμαχούσε με τον κάθε Τραμπ για να απαλλαγεί απελευθερωτικά από τα νεοταξικά δεσμά!) 

 

Σε ετούτη τη δέκατη τέταρτη και μεγαλύτερη σε διάρκεια ομιλία (σε σχέση με τις προηγούμενες λόγω του συγκεκριμένου θέματος) που δόθηκε στο διαδικτυακό μας κανάλι, δίνονται διευκρινήσεις και περισσότερες επεξηγήσεις πάνω στο άρθρο μας που είχε συνταχθεί για τα αντινεοταξικά μέτρα που πήρε ο Τραμπ κατά την ορκωμοσία του, για καλύτερη κατανόηση του όλου θέματος που μας αφορά όλους. Αρχικά, αφού ξεκαθαρίζεται γιατί δεν γίνεται να ταυτιζόμαστε απόλυτα με την κυβερνητική ατζέντα του Τραμπ και άρα όχι με τον ίδιο σαν να μας έχει βάλει εκείνος για να μιλάμε εκ μέρους του, στη συνέχεια εξηγείται γιατί συμφωνούμε και θα πρέπει να συμφωνούμε με κάθε τέτοια αντινεοταξική ατζέντα από όπου ή από όποιον και αν προέρχεται, χωρίς να της εναντιωνόμαστε δηλαδή επειδή δεν προέρχεται από άτομα σαν εμάς, τόσο για να μην παίρνουμε έτσι άθελά μας ή μη (για όσους προδότες ανάμεσά μας) το μέρος της νεοταξικής όταν δεν υπάρχει τρίτη ή κάθε άλλη εναλλακτική λύση αντινεοταξισμού (βάζοντας δηλαδή το προσωπικό όφελος υπεράνω της σωτηρίας μας), όσο και γιατί δεν θα μπορεί να επικρατήσει ποτέ η δική μας ιδεολογική ατζέντα μέσα σε μια κοινωνία που θα παραμένει προτεκτοράτο ας πούμε μιας ισχυρότερης χώρας σαν της αμερικανικής αν αυτή παρέμενε νεοταξική, είτε λόγω έλλειψης του απαιτούμενου ανθρώπινου δυναμικού μας που θα χρειαζότανε για αυτή την αλλαγή (π.χ. όπως τα εκατομμύρια ψηφοφόρων του Τραμπ) είτε λόγω αδυναμίας για λαϊκή επιβίωση όπως αντιθέτως μπορεί μια ισχυρή χώρα σαν την αμερικανική. Για αυτό και τέτοια αντινεοταξικά μέτρα έχουν παγκόσμιο αντίκτυπο (και άρα εμποδίζουν τα παγκοσμιοποητικά) όταν παίρνονται από κάποιον αμερικανό πρόεδρο, ενώ σχεδόν καθόλου ή ούτε καν να μπορέσουν να παρθούν, όταν παίρνονται σε μια χώρα σαν της σημερινής Ελλάδος όπως επίσης εξηγείται το γιατί.